Ο επιστήμονας της πολιτικής επικοινωνίας και στρατηγικής, Λευτέρης Κουσούλης, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό 98.4 παρατηρεί ότι η αίσθηση απόλυτης κυριαρχίας του πρώτου κόμματος στις εκλογές της 21ης Μαΐου, επιχειρείται και επικοινωνιακά να καταγραφεί ως μια τυπική διαδικασία αποτύπωσης, του βαθμού αυτοδυναμίας του στις εκλογές της 25ης Ιουνίου.
Αυτή η ισχύς, όπως σημειώνει, οδηγεί σε πλήρη αποφυγή ουσιαστικών συζητήσεων για τα πραγματικά προβλήματα της χώρας και μια επικοινωνιακή διαχείριση μέχρι τις εκλογές αυτής της πρωτιάς.
Όπως σημειώνει, η παντοδυναμία μιας κυβέρνησης δεν εξαρτάται μόνο από το εκλογικό ποσοστό της και τον αριθμό των εδρών στη Βουλή. Εξαρτάται και από το τι έχει απέναντί της. Μια κατακερματισμένη και αδύναμη αντιπολίτευση δεν αποτελεί υπολογίσιμο αντίπαλο για καμιά κυβέρνηση.
Αντίθετα, είναι πειρασμός για αλαζονικές και αυταρχικές συμπεριφορές, όπως έδειξε και η προηγούμενη τετραετία. Αυτό όμως εξηγείται και από τις διαθέσεις του εκλογικού σώματος, που εμφανίζεται απρόθυμο για ρήξεις και αποφάσεις δύσκολες, που θα απαιτούσε μια ουσιαστική συζήτηση για τα προβλήματα της χώρας, όπως η στρατηγική και το σχέδιο για ένα παραγωγικό μοντέλο, που όμως θα απαιτούσε ριζικές ανασυγκροτήσεις και επιλογές για την ίδια την κοινωνία.
