Η κοινωνία μας διψάει για το θετικό, για τις προσωπικότητες εκείνες που έχουν να μας πουν πράγματα. Διψάει για εκείνους που μπορούν να μας πάρουν από το χέρι και να μας δείξουν μία όψη, μια πλευρά, μια εικόνα που επιβάλλεται να δούμε, να γνωρίσουμε και να θαυμάσουμε.
Με αφορμή τις αεροπορικές επιδείξεις για τον εορτασμό του πολιούχου του Ηρακλείου Αγίου Μηνά είδαμε τον κόσμο να ξεχύνεται στον Καράβολα για να γνωρίσει από κοντά τους πιλότους της Πολεμικής μας Αεροπορίας. Οι φωτογραφίες κατέκλυσαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με μικρούς και μεγάλους περήφανα και χαμογελαστά να στέκονται δίπλα τους.
«Μπράβο παλληκάρια» έλεγαν οι μεγαλύτεροι
«Μαμά θα γίνω και εγώ πιλότος» φώναζαν οι μικρότεροι
Ο κόσμος διψάει να νιώσει υπερήφανος και αυτή η περηφάνια τραυματίζεται πολλές φορές από περιστατικά που τον πληγώνουν. Κουράστηκε ο κόσμος με το δήθεν. Με όλους εκείνους που δήθεν κάτι δηλώνουν με την στάση τους και τελικά δε κάνουν τίποτα άλλο παρά να «κραυγάζουν» χωρίς λόγο.
Και η ευθύνη όλων μας είναι μεγάλη ώστε να γίνεται φιλτράρισμα στον δημόσιο διάλογο, είτε είναι πολιτικός, είτε τηλεοπτικός, είτε κοινωνικός. Είναι ευθύνη όλων μας να δίνουμε στα παιδιά μας θετικά παραδείγματα όχι μόνο συμπεριφορών αλλά και ανθρώπων.
