Ο μοναδικός καλλιεργητής μανιταριών πλευρώτους που έχει απομείνει πλέον στο νομό Λασιθίου, ξεκίνησε πριν δέκα χρόνια να παράγει και να διακινεί μανιτάρια στην αγορά της Κρήτης, έχοντας δημιουργήσει τέσσερις υπερσύγχρονες αυτόνομες μονάδες παραγωγής συνολικής έκτασης ενός στρέμματος.
Μετά την εγκατάλειψη της καλλιέργειας μανιταριών, από τον μοναδικό γεωπόνο και παραγωγό που είχε φτιάξει την πρώτη μονάδα της Ανατολικής Κρήτης, στο Καλό Χωριό Μεραμπέλλου, τη σκυτάλη της καλλιέργειας του πλευρωτού μανιταριού, πήρε ο 63χρονος Μανόλης Ρεμουντάκης από τον Μακρύ Γιαλό Λασιθίου.
«Ξεκίνησα πριν από δέκα χρόνια να δημιουργώ αυτές τις τέσσερις αυτόνομες μονάδες παραγωγής μανιταριών, έχοντας προηγουμένως ασχοληθεί 30 ολόκληρα χρόνια με την καλλιέργεια θερμοκηπιακής ντομάτας. Εγκατέλειψα την καλλιέργεια της ντομάτας, όταν σε μια παρόμοια με την προχθεσινή ανεμοθύελλα, ο αέρας μου κατέστρεψε 3 στρέμματα θερμοκηπίου. Τότε άρχισα να ψάχνω τον τρόπο να καλλιεργήσω μανιτάρια. Πέρασα δύο πάρα πολύ δύσκολα πρώτα χρόνια, μέχρι να καταφέρω να φέρω την καλλιέργεια του μανιταριού και τις εγκαταστάσεις μου, σε ένα καλό σημείο. Ακόμα προσπαθώ και συνεχώς προσθέτω καινούργια πράγματα, γιατί είναι μια πάρα πολύ δύσκολη η καλλιέργεια», μας λέει ο κ. Μανόλης Ρεμουντάκης, ο οποίος παράλληλα με τις καλλιέργειες του εργαζόταν ως διοικητικός υπάλληλος 25 χρόνια στο Νοσοκομείο της Σητείας.
Η προσπάθεια του να καλλιεργήσει μανιτάρια σε μια ξηροθερμική περιοχή, όπου το μικροκλίμα δεν είναι κατάλληλο για τέτοιου είδους επενδύσεις, το όνειρο του έγινε για εκείνον ένας πραγματικός Γολγοθάς, αλλά δεν το έβαλε ποτέ κάτω.
Έκανε πολλά ταξίδια σε περιοχές όπου υπήρχαν ανάλογες μονάδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, για να πάρει την τεχνογνωσία που δεν είχε, έτσι ώστε να καταφέρει να κάνει βιώσιμη της επιχείρηση του.
«Ό,τι έχω φτιάξει, μου έχει κοστίσει μέχρι σήμερα σε πάγιες εγκαταστάσεις 400.000 ευρώ. Αν ξεκινούσα σήμερα, δε θα προχωρούσα σε τούτη την επένδυση γιατί το ζεστό κλίμα της περιοχής μας δεν προσφέρεται. Αυτή η καλλιέργεια θέλει κρύο και υγρασία. Θέλει σταθερή θερμοκρασία χώρου 12 έως 15 βαθμούς Κελσίου, για να έχουν τα σακιά με το υπόστρωμα 17 βαθμούς Κελσίου, προκειμένου να έχουμε καλή παραγωγή μανιταριών», προσθέτει ο Μανόλης Ρεμουντάκης.
Πέρασαν μερικά χρόνια προσπάθειας και πειραματισμού από το ξεκίνημα της καλλιέργειας του, και η απόδοση των 4 μονάδων που είχε φτιάξει δεν ήταν τόσο καλή όσο εκείνος ήθελε.
«Μετά από οκτώ χρόνια καλλιέργειας και αφού είδα ότι δεν μπορούσα να σταθώ οικονομικά, αποφάσισα να βάλω ψυκτικά μηχανήματα για να κατεβάζω τη θερμοκρασία, στο σημείο που πρέπει, καταναλώνοντας φυσικά την πανάκριβη ηλεκτρική ενέργεια. Τώρα έχω καλύτερα αποτελέσματα στην παραγωγή μου, με μεγαλύτερο κόστος ασφαλώς.
Πέσαμε όμως, μέσα στην οικονομική κρίση με την υποκατανάλωση να είναι ορατή παντού, ενώ εμείς πασχίζουμε να έχουμε παραγωγή μανιταριών 12 μήνες το χρόνο, έχοντας τους καλοκαιρινούς μήνες κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, που φτάνει τις 3.500 ευρώ το μήνα», συμπληρώνει ο κ. Ρεμουντάκης.
Στον Μακρύ Γιαλό ο 63χρονος κ. Μανόλης Ρεμουντάκης καλλιεργεί στις 4 αυτόνομες μονάδες που έχει φτιάξει, διάφορες ποικιλίες πλευρωτών μανιταριών, τα οποία προωθεί στην αγορά της Κρήτης, σε συσκευασίες των 500 γρ., αλλά και σε τετράκιλα πλαστικά τελάρα μιας χρήσης.
Ασφαλές το καλλιεργημένο μανιτάρι
Σχολιάζοντας τα περιστατικά δηλητηρίασης, εκείνων που χωρίς να γνωρίζουν, συλλέγουν και καταναλώνουν άγρια μανιτάρια από τα βουνά της Κρήτης ο κ. Ρεμουντάκης τονίζει ότι, «τα καλλιεργημένα μανιτάρια και κυρίως τα Ελληνικά pleurotus που βρίσκουμε στα σούπερ μάρκετ και τα μανάβικα είναι βιολογικής καλλιέργειας, είναι απόλυτα ασφαλή δεδομένου ότι, δεν έχουν πάνω τους σκόνες, λιπάσματα και φυτοφάρμακα, καθώς από τη στιγμή που θα μπει το άχυρο στο σακί, μέχρι να φτάσει το μανιτάρι στον καταναλωτή, όλα γίνονται ελεγχόμενα με βιολογικό τρόπο. Το μανιτάρι που παράγουμε είναι από μόνο του πεντακάθαρο και δεν πρέπει να πλένεται, γιατί χαλάει η ποιότητα του και αλλοιώνεται η γεύση του».
Οι τιμές των πλευρωτών μανιταριών που βρίσκονται στα μαγαζιά της Κρήτης είναι πάρα πολύ ελκυστικές, ενώ όσα είναι Ελληνικά και δεν είναι εισαγόμενα, είναι απολύτως υγιεινά και μπορούν άφοβα να υποκαταστήσουν σε θρεπτική ακόμα και το κρέας. Σήμερα στην Κρήτη υπάρχουν έξι μονάδες καλλιέργειας μανιταριών, οι οποίες έχουν επαφές μεταξύ τους και σε κάποιες περιπτώσεις έχουν και συνεργασίες.
Ρεπορτάζ: Νίκος Πετάσης
