Όλα όσα έχουν συμβεί στον ΟΦΗ από τους καιρούς της "επανεκκίνησης", είναι γεγονότα που έχουν δημιουργηθεί σε ένα γενικότερο ποδοσφαιρικό περιβάλλον στη χώρα μας, που δεν προσφέρει εγγυημένες συνθήκες, να σχεδιάσεις και να οραματιστείς, πόσο μάλλον να επενδύσεις...
Για το λόγο αυτό, φαίνονται τόσο πολύ τα όσα λάθη έχουν γίνει και έχουν κοστίσει, υπολογίζοντας στην παράμετρο που έχει να κάνει με αθέμιτες ενέργειες που αφορούν το παρασκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου, τους «πόλους» του και στις «ημέτερες» υποστηρίξεις, που ταυτόχρονα ζημιώνουν όσους βρίσκονται ως ανταγωνιστές στο πεδίο της μάχης.
Αυτά όμως είναι τα δεδομένα και όλοι (μέτοχοι και διοικούντες) διαθέτουν την ευρεία επίγνωσή τους και γι' αυτό μέσα από τη τωρινή διαμάχη αυτών των ηγεσιών, υπάρχει το βαρύγδουπο «πρέπει» να δοθεί λύση στον ΟΦΗ, για να μην πληρώσει ο ΟΦΗ τα «σπασμένα»
Καιρό τώρα λέμε (και γράφουμε) για το «Σύνδρομο του Γκάλαξι» που ακολουθεί τον ΟΦΗ σε κάθε βήμα την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Οι αποφάσεις σε εκείνη την τελευταία και «τρεχάτη» στους δρόμους συνέλευση των μετόχων, ήταν καταλυτικές για «ερμαφρόδιτες» ποδοσφαιρικά καταστάσεις, που ήδη βιώνουμε…
Όλα γνωστά και πολυσυζητημένα ευρέως. Ακόμη και η ενισχυμένη κατά πολύ (από τον κ. Ορφανάκη) παραίτηση του κ. Κουμαντάκη, ήταν αναμενόμενη εδώ και δύο εβδομάδες τουλάχιστον (…ασφαλώς πολύ περισσότερο, από τον ίδιο), καθώς μας την είχε «εκμυστηρευτεί» για διάφορες αιτίες, απλά περίμενε την καταλληλότερη περίοδο που δεν θα δημιουργούσε ταραχή στην ομάδα, σε καιρό αγώνων…
Άφησε λοιπόν να περάσουν τα ντέρμπι πρωταθλήματος με Παναχαϊκή και Άρη, εκτιμώντας πως με την επανέναρξη στις 7 του Γενάρη, υπάρχει ο χρόνος, για αντιδράσεις.
Οι παραιτήσεις αυτές - πέραν από τις καταγγελίες και τις αιχμές κατά του κ. Τσάλου-, ήταν πολύ πιο σημαντικές από αυτές καθαυτές. Το συμβούλιο είναι επταμελές. Μείον δυο, μένουν πέντε. Αν προσθέσουμε και την ήδη γνωστή σιωπηλή παραίτηση του κ. Σηφάκη, μας μένουν τέσσερις. Ψιθυρίζεται ότι ένας ακόμη έχει στείλει τη δική του επιστολή που δεν έχει δημοσιοποιηθεί. Μένουν τρεις… Και τι μένει; Ο πρόεδρος, ο εξ οφίτσιο από ερασιτέχνη και πρόεδρος του Αλέκος Δανδάλης, συν έναν ακόμη, που και αυτός δεν το έχει πολύ…
Η λογική λέει, πως οι «ζυμώσεις» που κάνουν από καιρό κάποιοι μέτοχοι και όχι μόνο, θα πρέπει να έχουν λύσεις αν δεν αντέξει ο νυν πρόεδρος, αφού η συμπλήρωση του διοικητικού συμβούλιο, δεν αποτελεί δικό του προνόμιο, αλλά απαιτεί απόφαση επιλογής των μετόχων.
Αλίμονο, αν με ή άνευ Τσάλου, ο ΟΦΗ δεν βρει τάχιστα διοικητική και οικονομική στήριξη. Αυτό το παιγνίδι που εκτυλίσσεται στην ΠΑΕ, τον μόνο που βλάπτει είναι ο ίδιος ο ΟΦΗ, που ειδικά τώρα που η σεζόν ανάβει και η ομάδα του είναι στις ράγες του τρένου παλεύοντας να προσπεράσει, είναι ζωτικής σημασίας.
Τον κ. Τσάλο τον ανέδειξαν στην προεδρία της ΠΑΕ ΟΦΗ οι ίδιοι οι μέτοχοι. Οι κινήσεις τους λίγο μετά, έδειξαν ότι δεν θέλουν να τον στηρίξουν, εκείνος φέρεται να μην συναινεί σε «συμπαίκτες» που του έχουν προταθεί και ιδού η ρόδος, για να δούμε τις επιλογές. Δεν νοείται, όμως, ως θετική ενέργεια, το «αδειάζω το συμβούλιο, χωρίς εναλλακτική λύση».
Επί τους ουσίας της επιστολής, τα πρώτα σχόλια είναι εύκολα, τα δεύτερα ωστόσο είναι τα κύρια και ουσιαστικής σημασίας, με τα πολλά λόγια να καταντούν φτώχεια και εκείνο που θα μετράει θα είναι οι πράξεις που θα στοχεύουν εποικοδομητικά στην ομάδα και όχι στις εντυπώσεις ποιος έχει κάνει προσωπικά τα μεγαλύτερα λάθη ή παραλείψεις...
Μακριά από "χαρτοπολέμους". Άλλα χάρτινα, χρειάζονται....
Στ. Μ.
