Οι παραγωγοί κηπευτικών της Ιεράπετρας περνούν μια από τις δυσκολότερες χρονιές, λόγω της υψηλής αγωγιμότητας και της αλατότητας του ελάχιστου νερού που έχει απομείνει στον ταμιευτήρα του Φράγματος Μπραμιανών, ενώ οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τεχνικές και μεθόδους, που θα πρέπει να ακολουθήσουν για να έχουν το καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα και όγκο παραγωγής προϊόντων.
Στην αγωνία τους να καθαρίσουν το ριζικό σύστημα των φυτών τους, από τις συσσωρευμένες συγκεντρώσεις χλωρίου και νατρίου, για να μπορέσουν να αποδώσουν οι καλλιέργειες τους, χρησιμοποιούν υπερβολικές ποσότητες αφαλατικών σκευασμάτων που σε κάποιες περιπτώσεις δεν είναι απαραίτητα.
«Τα αφαλατικά σκευάσματα δεν είναι πανάκεια», μας λέει ο χημικός μηχανικός της «Ράϊκσβαν» κ. Αντώνης Λεμονάκης.
«Απαραίτητη προϋπόθεση πριν γίνει η οποιαδήποτε εφαρμογή αφαλατικών σκευασμάτων, είναι να έχουν γίνει προηγουμένως οι χημικές αναλύσεις του εδάφους αλλά και του νερού με το οποίο αρδεύουμε. Δεν βάζουμε στις καλλιέργειες μας ότι να 'ναι, όποτε θέλουμε και όσο θέλουμε. Ο χημικός και ο γεωπόνος με τις αναλύσεις που θα πρέπει να γίνονται πάντα στην αρχή της σεζόν, μπορούν να μας συμβουλέψουν σωστά, στο τι και πόσο θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε».
Αυτή την περίοδο οι αναλύσεις που έχουν γίνει στο Χημείο από τον κ. Αντώνη Λεμονάκη, δείχνουν ότι η απουσία των βροχοπτώσεων και η μικρή ποσότητα του νερού που υπάρχει στον ταμιευτήρα του Φράγματος Μπραμιανών, έχουν ανεβάσει την αγωγιμότητα σε πολύ υψηλά ποσοστά, πράγμα που έχει προβληματίσει ιδιαίτερα εκείνους που δεν φρόντισαν να κατασκευάσουν δεξαμενές αποθήκευσης βρόχινου νερού, για να μπορέσουν να το αναμίξουν και να το χρησιμοποιήσουν, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο.
«Οι τελευταίες αναλύσεις που κάναμε στο Χημείο μας σήμερα, για τον ΤΟΕΒ Ιεράπετρας, δείχνουν ότι η αγωγιμότητα του νερού στο Φράγμα Μπραμιανών τώρα, είναι 1,93 ms/cm, το Χλώριο είναι 481ppm και το Νάτριο είναι 254 ppm. Οι ιδανικές τιμές αυτών των σημαντικών στοιχείων για το αρδευτικό νερό, που χρησιμοποιούμε για την παραγωγή ευπαθών πρώιμων κηπευτικών, είναι όταν έχουμε αγωγιμότητα, στα 0,9-1,00 ms/cm και Χλώριο-Νάτριο κάτω από τα 50 ppm.
»Στην ουσία οι παραγωγοί μας ποτίζουν τώρα με υφάλμυρο νερό και θα πρέπει να δουν τρόπους για να βελτιώσουν την ποιότητα του», σημειώνει ο κ. Αντώνης Λεμονάκης.
«Όσοι είχαν φτιάξει ομβροδεξαμενές κατάφεραν και αποθήκευσαν το νερό της βροχής που έπεσε πριν λίγες μέρες, το ανακάτεψαν με το νερό του δικτύου των Μπραμιανών και βελτίωσαν την ποιότητα του. Το ίδιο θα κάνουν και στην επόμενη βροχή που περιμένουμε. Όσοι δεν έχουν ομβροδεξαμενές, θα πρέπει να φτιάξουν οπωσδήποτε. Αν δεν έχουν ελεύθερο χώρο, είναι προτιμότερο να χαλάσουν ένα τμήμα του θερμοκηπίου τους η να φτιάξουν υπόγειες δεξαμενές μέσα σε αυτό. Μόνο με την αποθήκευση του νερού της βροχής και της ανάμιξης του με το νερό του Φράγματος, μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτή τη δύσκολη περίοδο της ανομβρίας», τονίζει ο κ Αντώνης Λεμονάκης.
Απαντώντας στην ερώτηση, αν είναι καλό να ποτίζονται οι καλλιέργειες των κηπευτικών 100% με βρόχινο νερό ο κ. Λεμονάκης είναι σαφής.
«Όχι δεν είναι καλό να χρησιμοποιούμε αποκλειστικά βρόχινο νερό, γιατί και από αυτό, λείπουν ορισμένα συστατικά που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη των φυτών. Το καλύτερο είναι να αναμιγνύουμε το υφάλμυρο με το βρόχινο νερό», προσθέτει ο ειδικός.
Στην Ιεράπετρα τον τελευταίο καιρό οι αγρότες λόγω της κακής ποιότητας του νερού στο Φράγμα Μπραμιανών, θυμήθηκαν τα πηγάδια και τις γεωτρήσεις που είχαν εγκαταλείψει πριν πολλά χρόνια, έχοντας πιο εύκολη λύση τη χρήση του νερού των Μπραμιανών που έρχεται με φυσική ροή και δεν χρειάζεται αντλητικά συγκροτήματα.
«Συνιστώ σε όσους θέλουν να ξαναχρησιμοποιήσουν το νερό των πηγαδιών και των γεωτρήσεων να το κάνουν μόνο αφού κάνουν τις απαραίτητες χημικές αναλύσεις του νερού, αλλά και του εδάφους, για να γνωρίζουν αν θα πρέπει να το αναμίξουν με το νερό του Φράγματος και με ποιόν τρόπο.
»Θεωρώ επίσης χρήσιμο, να οδηγηθούν στα πηγάδια τα περισσευούμενα νερά της βροχής που πέφτουν πάνω στα θερμοκήπια, εφόσον γεμίσουν οι δεξαμενές, προκειμένου να εμπλουτιστεί και ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας, πριν το νερό αυτό καταλήξει στη θάλασσα», συμπληρώνει ο χημικός κ. Αντώνης Λεμονάκης.
Ρεπορτάζ: Νίκος Πετάσης
