Στο Ηράκλειο που αγαπάμε, πονάμε, παλεύουμε γιαυτό, στη γειτονιά μας, στην αυλή μας εκεί που παίζουν τα παιδιά μας, η αγάπη κι ο σεβασμός μας περισσεύουν.
Δεν είναι εικόνες από μία ''χωράφα'' χιλιόμετρα από το σπίτι μου, είναι εικόνες στα τρία μέτρα ακριβώς απέναντι από το σπίτι μας.
Καθόμουν στο πεζοδρόμιο, κι αντί για παρτέρια με λουλούδια, ή ασβεστωμένους μαντρότοιχους, ''χάζευα'' τα μπάζα που παράγουμε.
Δυστυχώς οι εικόνες παραμένουν για μέρες έτσι, σε κάποιες γειτονιές.
Κι όμως υπάρχει η δυνατότητα επικοινωνίας με την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου που έρχεται και περισυλλέγει τα διάφορα αντικείμενα…..
