default-image

Εζρά και Αλαά: Απο την κόλαση της Συρίας στην Κρήτη /video

Κρήτη
Εζρά και Αλαά: Απο την κόλαση της Συρίας στην Κρήτη /video

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τέσσερις μήνες από την άφιξη των πρώτων προσφύγων στο νησί μας, η "ΚΡΗΤΗ TV" και η εφημερίδα "Νέα Κρήτη" εξασφάλισαν αποκλειστική συνέντευξη από μια 30χρονη μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, αλλά και από συγγενικό της πρόσωπο.

 Η οικογένεια που διαμένει στο Ηράκλειο, στο πλαίσιο του προγράμματος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, άνοιξε τις πόρτες της στο τηλεοπτικό συνεργείο. Πρόκειται, μάλιστα, για τις πρώτες οικογένειες προσφύγων, μητέρα με τα παιδιά της και την ανιψιά της, οι οποίες εντείνουν τώρα τις προσπάθειες για οικογενειακή επανένωση με τους συζύγους τους, που διαμένουν και εργάζονται στη Γερμανία.

Η Εζρά και η Αλαά μάς περιέγραψαν τις εφιαλτικές στιγμές που έζησαν σε όλο αυτό το άκρως επικίνδυνο ταξίδι τόσο προς την Τουρκία όσο και στα φουρτουνιασμένα νερά του Αιγαίου, όπου ο κίνδυνος να πνιγούν παραμόνευε κάθε λεπτό σε ένα φουσκωτό σκάφος με χαλασμένη μηχανή.

Όπως δήλωσαν, νιώθουν πλέον ασφάλεια στη φιλόξενη Κρήτη ενώ και οι δύο ευχαριστούν από καρδιάς τα στελέχη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, τα οποία άπλωσαν μια μεγάλη αγκαλιά στην οικογένεια και στα προβλήματά τους.

Με πυξίδα την ελπίδα, η Εζρά μαζί με τα δύο παιδιά της, τον Σάντι και Χάντι, ηλικίας 9 και 11 ετών, αντίστοιχα, ξεκινούν το μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι... Πριν από εννέα μήνες αναχώρησαν από την πατρίδα τους, τη Συρία, με τελικό προορισμό τη Γερμανία, όπου ζει και εργάζεται ο σύζυγος της Εζρά τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Επί εννέα ώρες περπατούσαν με τα πόδια με κατεύθυνση την Τουρκία.

Δρομολόγιο, όπως περιγράφει η γυναίκα από τη Συρία, εφιαλτικό... με την ίδια να έχει δέσει με μαντίλα τα χέρια των παιδιών της με τα δικά της, για να μην τα χάσει στη διαδρομή.

«Αποφάσισα να φύγω με τα παιδιά μου για να φτάσω στον άνδρα μου. Αναγκάστηκα να φύγω από τη Συρία για να είμαστε όλη η οικογένεια μαζί. Ήθελα σταθερότητα και ασφάλεια. Γνώριζα ότι ήταν επικίνδυνα. Ο άνδρας μου έφυγε εδώ και τέσσερα χρόνια και διαμένει στη Γερμανία, όπου και εργάζεται. Στη Συρία, δεν μπορούσαμε να μείνουμε άλλο. Οι καταστάσεις ήταν πολύ δύσκολες. Δεν είχαμε ούτε ρεύμα ούτε νερό. Ήμουν μόνη μου. Έπρεπε να δουλέψω για να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Ήταν δύσκολα εκεί. Οι γονείς μου με τα αδέλφια μου έφυγαν από τη Συρία και διαμένουν στη Σουηδία. Τα παιδιά μου με ρωτούσαν συνέχεια για τον πατέρα τους. Έτσι αποφάσισα να ξεκινήσω το ταξίδι με τα παιδιά μου. Φτάσαμε στην Ελλάδα, ζητήσαμε άσυλο και έχουμε προχωρήσει τις διαδικασίες για την επανένωση της οικογένειάς μας, για να ξαναβρεθούμε με το σύζυγό μου στη Γερμανία. Έχουμε να τον δούμε 4 χρόνια και 2 μήνες», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Η Εζρά δε θα ξεχάσει ποτέ στη ζωή της το τρομακτικό βράδυ, μεσοπέλαγα, στο φουσκωτό σκάφος στο οποίο χάλασε η μηχανή. Ουρλιαχτά, προσευχές, κύματα και απόλυτο σκοτάδι... Δεν ήξερε κολύμπι, ενώ το από το μυαλό της πέρναγαν διάφορες... σκοτεινές σκέψεις.

Το επικίνδυνο ταξίδι

«Όλο το δρομολόγιο ήταν πολύ επικίνδυνο. Το Φεβρουάριο ξεκινήσαμε από τη Συρία. Για να μπούμε στην Τουρκία ήταν εννέα ώρες. Πολύ δύσκολες ώρες. Με τα πόδια και περπατώντας στα βουνά. Με μια μαντίλα είχα δέσει τα χέρια των παιδιών μου με τα δικά μου, για να μη χαθούν στη διαδρομή. Φτάσαμε στον προορισμό μας, μετά αναχωρήσαμε με φουσκωτό σκάφος, όμως στην πορεία χάλασε η μηχανή. Οι άνθρωποι άρχισαν να φωνάζουν. Ήμασταν 13 άτομα και τα περισσότερα ήταν παιδιά. Είχε τρικυμία. Φυσούσε πολύ... Νύχτα, σκοτάδι...

Είχαμε δύο επιλογές. Ή θα επιστρέφαμε στην παραλία ή θα προχωρούσαμε. Φυσούσε πολύ. Άρχισα να κάνω την προσευχή μου, γιατί αν επιστρέφαμε στην παραλία δε θα ξαναμπαίναμε στο νερό. Φοβηθήκαμε. Ήταν το πιο επικίνδυνο σημείο όλου του ταξιδιού. Ήμουν με τα δύο παιδιά στη θάλασσα. Αν γινόταν κάτι, τι θα έκανα; Ποιο παιδί θα έσωζα;», ανέφερε η 30χρονη.

Από το Καστελόριζο οδηγήθηκαν στη Ρόδο και από εκεί κατέληξαν στο Ηράκλειο, όπου διαμένουν το τελευταίο χρονικό διάστημα σε σπίτι, στο πλαίσιο του προγράμματος προσωρινής φιλοξενίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ.

«Ευτυχώς, οι άνδρες έφτιαξαν τη μηχανή. Ο Θεός μάς βοήθησε και φτάσαμε στην Ελλάδα. Μας πήρε μισή ώρα με το φουσκωτό σκάφος. Όταν φτάσαμε στο Καστελόριζο, καθίσαμε στα βράχια και περιμέναμε τους άνδρες του Λιμενικού, τις πρωινές ώρες. Ο στόχος ήταν να φτάσουμε στα σύνορα και να βρούμε κάποιον να μας βοηθήσει για να φτάσουμε στο σύζυγό μου. Από το Καστελόριζο, ο επόμενος σταθμός ήταν η Ρόδος και από εκεί το Ηράκλειο Κρήτης. Ευχαριστούμε το ελληνικό κράτος που μας έδωσε ασφάλεια και ηρεμία. Θέλω να μας βοηθήσει ακόμα λίγο παραπάνω για να φτάσουμε πιο γρήγορα στο στόχο μας - για να είμαστε όλη η οικογένεια μαζί», περιέγραψε η ίδια.

Μαζί τους διαμένει και ένα συγγενικό τους πρόσωπο, η 23χρονη Αλαά, η οποία ήταν και εκείνη σε όλο αυτό το ταξίδι-θρίλερ. Και η 23χρονη επιθυμεί να βρεθεί στη Γερμανία και στο σύζυγό της.

«Ήρθαμε στην Ελλάδα μαζί με τη θεία μου και τα παιδιά της. Αντιμετωπίσαμε τους ίδιους κινδύνους και την ίδια ταλαιπωρία. Επί εννέα ώρες περπατούσαμε βουνά και ποτάμια στη διαδρομή προς Τουρκία. Μας έλεγαν πάντα "προσέξτε, κατεβάστε τα κεφάλια σας γιατί έχουν έρθει οι Τούρκοι εδώ". Έκανε κρύο, φοβόμασταν, πεινούσαμε και διψούσαμε.

Στη θάλασσα αντιμετωπίσαμε πολύ επικίνδυνες καταστάσεις. Φοβήθηκα για τα παιδιά. Κανείς μας δε γνωρίζει κολύμπι - αν πέφταμε θα... πνιγόμασταν. Διάβαζα το Κοράνι και ζητούσα βοήθεια από το Θεό», δήλωσε η 23χρονη, προσθέτοντας τα παρακάτω: «Εδώ στην Κρήτη, οι Κρητικοί είναι πολύ καλοί άνθρωποι και φιλόξενοι. Και εγώ θέλω να πάω στη Γερμανία, όπου είναι ο σύζυγός μου. Στην αρχή δεν ήθελα να έρθω λαθραία επειδή φοβόμουν πολύ, όμως δεν είχα άλλη επιλογή. Μέχρι το τέλος του χρόνου, ελπίζω να ξανασμίξω με το σύζυγό μου, ο οποίος λείπει εδώ και τρία χρόνια».

Άνοιξαν το σπιτικό τους στο τηλεοπτικό συνεργείο της "ΚΡΗΤΗ TV", όπως και την καρδιά τους. Συγκλονιστικές μαρτυρίες προσφύγων, παρουσία της κ. Δήμητρας Καμπέλη, υπεύθυνης για τη στέγαση αιτούντων άσυλο στην Κρήτη, αλλά και στελεχών του προγράμματος. Μας έφτιαξαν πρωινό με αγάπη, ενώ μας απέδειξαν ότι έχουν και χιούμορ... Στόχος τους δεν είναι άλλος από την οικογενειακή επανένωση. «Εδώ στην Κρήτη είναι καλά. Είναι όμορφα. Έχουμε μάθει κάποιες ελληνικές λέξεις, όπως το "καλημέρα", το "καλησπέρα", το "καληνύχτα" κ.ά. Δε μας λείπει τίποτα. Οι γείτονες μας έχουν αγκαλιάσει. Έχουμε επικοινωνία με άλλους πρόσφυγες που διαμένουν προσωρινά σε σπίτια σε άλλες περιοχές του Ηρακλείου. Αυτό που μας λείπει είναι η οικογενειακή επανένωση», ανέφερε η 30χρονη Εζρά.

«Δεν ήρθαμε να κάνουμε κακό»

«Ο πόλεμος μάς έδιωξε από την πατρίδα μας»

Όσο για τα μηνύματά τους προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες... «Είμαστε πολίτες. Κάποιοι ήρθαν στη χώρα μας και την κατέστρεψαν. Αναγκαστήκαμε να φύγουμε από την πατρίδα μας λόγω του πολέμου. Είμαστε καλοί άνθρωποι. Δεν ήρθαμε να κάνουμε κακό στη χώρα σας. Μπορεί κάποιοι να... κάνουνε. Εμείς νιώθουμε ασφάλεια στην Ελλάδα. Μαθαίνουμε τα έθιμά σας και εσείς τα δικά μας. Γίναμε δύο λαοί σε έναν. Πρέπει οι χώρες να καταλάβουν τι θα πει πρόσφυγας. Κανείς δεν έφυγε με τη θέλησή του από τη χώρα του. Ευχαριστούμε όλες τις χώρες που μας καλωσόρισαν και μας έδωσαν ασφάλεια», κατέληξε η 30χρονη Εζρά.

«Όταν θα με... δούνε στη Γερμανία θα αλλάξουν γνώμη για όλους τους Σύριους», απάντησε με χιούμορ η 23χρονη Αλαά.

Ρεπορτάζ: Γεωργία Μακάκη

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News