Ξεκίνησε από μια κουβέντα, κάπως σαν πλάκα, με δύο φίλους, τον Δημήτρη Ντοβίνο και τον Δημήτρη Φραγκιαδουλάκη, να συζητούν για το τι θα μπορούσε να κάνει κανείς για να ξεφύγει απ' όλη αυτή τη βαριά ατμόσφαιρα που στοιχειώνει τις ζωές μας.
Η σκέψη που έπεσε στο τραπέζι ήταν μια μεγάλη πρόκληση, την οποία δεν άφησε... αναπάντητη ο γραφίστας Δημήτρης Ντοβίνος. Λάτρης του μοντελισμού ήδη από παιδί, δε θα μπορούσε να αντισταθεί στον πειρασμό να κατασκευάσει ένα μοντέλο ενός από τα διασημότερα μνημεία του Ηρακλείου.
Και έτσι, τέσσερις μήνες μετά από εκείνη την πρώτη λάμψη της ιδέας, να φτιάξει ένα ακριβές μοντέλο του Κούλε, του φρουρίου του Ηρακλείου, του «βράχου στη θάλασσα», όπως το αποκαλούσαν οι Ενετοί, ο Δημήτρης Ντοβίνος έκανε το όνειρό του πράξη, αποδεικνύοντας πως, όταν το μεράκι σε συνοδεύει σε όλη σου τη ζωή, θα έρθει κάποια στιγμή που η φαντασία θα απογειωθεί. Και κάπως έτσι, μετά από ώρες σκληρής υπομονετικής δουλειάς, ο Δημήτρης μπορεί να καμαρώνει για ένα αριστούργημα, που αναπαράγει σε κάθε λεπτομέρεια το φρούριο που δεσπόζει αιώνες στο ενετικό λιμάνι του Ηρακλείου.
Με βασικό υλικό το φελιζόλ, έπιασε δουλειά. Άρχισε να επεξεργάζεται φωτογραφίες και κατόψεις, να αποτυπώνει τις αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες του φρουρίου και με ένα κοφτάκι να σμιλεύει σιγά-σιγά, στον ελεύθερο χρόνο του, το φελιζόλ, δίνοντάς του μορφή.
«Απαίτησε πολλή δουλειά και μελέτη», μας λέει ο κ. Ντοβίνος, δείχνοντας με περηφάνια τη δουλειά του, που βρίσκεται στο τελικό στάδιο της επεξεργασίας, με το χρώμα να βάζει τις τελικές πινελιές και τη σιλικόνη να διαμορφώνει με πιστότητα το θαλάσσιο τοπίο, καθώς τα ρεαλιστικά κύματα σκάνε πάνω στα βράχια του ενετικού λιμανιού.
«Είναι η πιο σοβαρή και απαιτητική από τις δουλειές που έχω κάνει», ομολογεί, ικανοποιημένος που ανταποκρίθηκε στις μεγάλες προκλήσεις, καθώς όχι μόνο έπρεπε να μεταφέρει σε κλίμακα τις ιδιαιτερότητες του μνημείου και κυρίως τις κλίσεις του, επιχειρώντας να προσδώσει αληθοφάνεια στο έργο του, αλλά και να συνθέσει ένα τοπίο που θα προσέγγιζε το πραγματικό, κάνοντας το έργο πιστό με το πρωτότυπο φρούριο σε όλες τις λεπτομέρειές του. Ακόμη και στο εσωτερικό, με τις σκάλες, τα βόλια από πηλό και τα κανόνια από φελιζόλ.
Το μοντέλο του Κούλε, με διαστάσεις 50 επί 70 εκατοστά, συμπληρώνει ο φωτισμός, και πλέον το έργο είναι έτοιμο να πάρει τη θέση του στη βιτρίνα του μαγαζιού που διατηρεί ο κ. Ντοβίνος στο κέντρο του Ηρακλείου, και η οποία χαρακτηρίζεται από μια ακόμη ιδιαιτερότητα: διάφορες θεματικές με δικά του φυσικά έργα, ξεχωριστές και πρωτότυπες.
«Είναι κάτι πρωτότυπο, δεν μπορείς να το βρεις πουθενά. Είναι μια δουλειά που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα αντίγραφα - συνήθως κινέζικης κατασκευής - μνημείων. Είναι κάτι ξεχωριστό», δηλώνει υπερήφανος για τη δημιουργία του, την οποία φιλοδοξεί να φωτογραφήσει το επόμενο διάστημα δίπλα στο πρωτότυπο φρούριο.
Και βέβαια, κάθε τέλος είναι και μια καινούργια αρχή για όλους τους καλλιτέχνες, με τη μια πρόκληση να διαδέχεται η ακόμη δυσκολότερη επόμενη. Έτσι, με την ολοκλήρωση του μοντέλου του Κούλε, ο κ. Ντοβίνος ετοιμάζεται να προχωρήσει στο επόμενο βήμα, που δεν είναι άλλο από τη Σπιναλόγκα.
«Το μελέτησα και μπορώ να το φτιάξω», δηλώνει στη "Νέα Κρήτη", ξέροντας ότι το σχέδιο αυτό θα είναι πολύ πιο απαιτητικό, κυρίως λόγω μεγέθους.
ΜΟΝΤΕΛΙΣΜΟΣ
Ένα μεράκι από τα παλιά
Για τον κ. Ντοβίνο, ο μοντελισμός είναι ένα παλιό πάθος, με ιστορία από τα... παλιά. Από τα παιδικά του χρόνια, όταν έφτιαχνε τα πρώτα του μοντέλα, και όχι μόνο.
«Από πιτσιρικάς μού άρεσε να σχεδιάζω και να ζωγραφίζω. Και αυτό το μεράκι παρέμεινε και ξαναζωντάνεψε μετά από χρόνια, οδηγώντας με στην πιο σοβαρή δουλειά που έχω κάνει μέχρι τώρα, το μοντέλο του Κούλε».
Ο κ. Ντοβίνος δηλώνει ότι πρέπει να ακολουθούμε τα όνειρά μας και να προσπαθούμε να τα κάνουμε πράξη, με παράδειγμα τον ίδιο, που στα 42 του αποφάσισε να αλλάξει επάγγελμα και να ασχοληθεί με τη γραφιστική, που ήθελε πάντα να κάνει.
Ρεπορτάζ: Σταύρος Μουντουφάρης
