Εικόνες που δεν τιμούν κανένα κατέγραψε ο φωτογραφικός φακός στα γυναικεία αποδυτήρια του ανοιχτού κολυμβητηρίου Ηρακλείου.
Πρόκειται για στιγμιότυπα που μαρτυρούν αφενός εγκατάλειψη από πλευράς υπευθύνων κι αφετέρου λανθασμένη νοοτροπία από πλευράς των χρηστών του.
Γραμμένες πόρτες και τοίχοι, τρίχες «κολλημένες» στους τοίχους ή ανακατεμένες με άλλα σκουπίδια «παρκαρισμένες» στις γωνιές, σπασμένα κι επικίνδυνα παγκάκια.
Κι αν για τους υπευθύνους η δικαιολογία «δεν υπάρχουν λεφτά για συντήρηση και επαρκή καθαριότητα» είναι ας πούμε εύκολη (από ένα σημείο και μετά θίγεται ακόμη κι αυτή η ίδια η νοημοσύνη μας να λέμε συνέχεια τα ίδια και να επισημαίνουμε τα αυτονόητα), για τις κυρίες που τα χρησιμοποιούν και δε φροντίζουν, η κάθε μια όσο μπορεί, να τηρούν τους βασικούς κανόνες υγιεινής έστω, ποια δικαιολογία υπάρχει;
Γιατί πρέπει κορίτσια να κάνετε τις βασικές σας λειτουργίες (ας πούμε το ξύρισμα) στα αποδυτήρια του κολυμβητηρίου κι όχι σπίτι σας; Κι αφού τις κάνετε γιατί δε φροντίζετε μετά να τακτοποιείτε το χώρο; Αλήθεια και στα σπίτια σας έτσι λειτουργείτε;
Επειδή εκεί καθαρίζει άλλος;
Και μιας και λέμε για το ποιος κάνει τη δουλειά, αληθεύει ότι ήρθε καινούρια υπάλληλος καθαριότητας και σε δυο μέρες μέσα έπαθε υπερκόπωση και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο οπού και νοσηλεύτηκε για κάποιες ώρες;
