Τους σοβαρούς κινδύνους που διατρέχουν τα προσφυγόπουλα που βρίσκονται «εγκλωβισμένα» στην Ελλάδα, καταδεικνύει έρευνα του Harvard.
Η έρευνα που διεξήχθη από τη δόκτορα Βασιλεία Διγιδίκη και την καθηγήτρια Ζακλίν Μπάμπα, αποκαλύπτει την δραματική πραγματικότητα με την οποία έρχονται αντιμέτωπα πολλά ασυνόδευτα προσφυγόπουλα στην Ελλάδα, καθώς αρκετά από αυτά, πουλάνε το κορμί τους με την ελπίδα να συγκεντρώσουν χρήματα ώστε να πληρώσουν κάποιον διακινητή που θα τους προωθήσει στην Ευρώπη.
Όπως αναφέρει η έρευνα, ο περιορισμένος αριθμός δομών φιλοξενίας ανηλίκων, οι κακές συνθήκες διαβίωσης εντός των hotspots και ο συγχρωτισμός των παιδιών με άγνωστους ενήλικες σε ένα περιβάλλον με μηδενική προστασία γεννούν τις κατάλληλες συνθήκες για πέσουν πολύ συχνά θύματα λεκτικής και σωματικής βίας καθώς και σεξουαλικής κακοποίησης.
Παράλληλα, η έλλειψη συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων και το ανεπαρκές σχέδιο για μετεγκατάσταση των ασυνόδευτων ανηλίκων μεγεθύνουν το πρόβλημα αφού πολλά από τα παιδιά παραμένουν εγκλωβισμένα σε δομές φιλοξενίας για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα.
Σύμφωνα με οργανώσεις που ασχολούνται με την προστασία των παιδιών, τα αιτήματα που δέχτηκαν για περιπτώσεις ασυνόδευτων έφτασαν τα 5,174, με τα 196 από αυτά να έχουν προωθηθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και το 50% των υπόλοιπων να αναμένουν την μετεγκατάστασή τους, φιλοξενούμενα προσωρινά σε ειδικά διαμορφωμένα κέντρα φιλοξενίας ανηλίκων.
Τα υπόλοιπα, ωστόσο, βρίσκονται, όπως υπογραμμίζει η έρευνα, σε σοβαρό κίνδυνο να πέσουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Τα στοιχεία που φέρνει στο φως η έρευνα είναι αποκαλυπτικά.
Με τους διακινητές να αποτελούν τον μοναδικό τρόπο διαφυγής, και με τους οικονομικούς πόρους να στερεύουν από την παρατεταμένη παραμονή στην Ελλάδα, όλο και περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες καταφεύγουν σε εναλλακτικούς τρόπους χρηματοδότησης του ταξιδιού τους στην Ευρώπη.
Ανάμεσα σε αυτούς και παιδιά που προκειμένου να εξασφαλίσουν το κόμιστρο προς τον διακινητή ωθούνται σε κλοπές , διακίνηση ναρκωτικών και πορνεία. Ένα, ωστόσο, είδος πορνείας, όπως τονίζει η έρευνα, διαφορετικό, καθώς πολλές φορές γίνεται με αντάλλαγμα ακόμα και φαγητό ή στέγη.
«Στην Αθήνα το βλέπεις να συμβαίνει. Σε άλλες περιοχές απλά το υποπτεύεσαι. Έτυχε να συνοδεύω ανήλικα προσφυγόπουλα, κάτω των 15 ετών στο πάρκο, και είδα αρκετούς ενήλικες να τα προσεγγίζουν με ύποπτο τρόπο. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να βγουν εκτός των κέντρων φιλοξενίας ασυνόδευτα. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι μπορεί να συμβεί σε αυτά τα παιδιά που περπατούν μόνα τους και απροστάτευτα στην πόλη», δηλώνει χαρακτηριστικά, εργαζόμενος σε δομή φιλοξενίας σε ελληνικό νησί.
Σύμφωνα με άλλο εργαζόμενο, η πιθανότητα τα παιδιά αυτά να πέσουν θύμα εκμετάλλευσης είναι πολύ μεγάλη ανά πάσα στιγμή. Μάλιστα, αναφέρει πως αν μιλήσεις με κάποιο από αυτά τα παιδιά θα σου πουν πως έχουν βρει τρόπους να συγκεντρώσουν χρήματα. Δεν θα σου πει πως τα βρήκε, λέει, αλλά θα το υπονοήσει.
Στο Πεδίον του Άρεως και στην πλατεία Βικτωρίας, οι ντόπιοι έχουν γίνει πολλές φορές μάρτυρες πολλών τέτοιων περιστατικών, καθώς τα σημεία αυτά της πόλης τείνουν να γίνουν πιάτσες. Οι μαρτυρίες των παιδιών συγκλονίζουν: «Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο. Μόλις τελείωσαν τα λεφτά, έπρεπε να το κάνω. Ήταν η πρώτη φορά που το έκανα, δεν είχα καμία εμπειρία».
Σύμφωνα με τα δημογραφικά στοιχεία που καταγράφονται στην έρευνα, συνήθως πρόκειται για νεαρά αγόρια από το Ιράν, το Ιράκ, τη Συρία και το Μπανγκλαντές, που τις περισσότερες φορές δηλώνουν πως έχουν κλείσει τα 18 ώστε να μην αναγκαστούν να βρεθούν εντός κέντρου φιλοξενίας ανηλίκων, κάτι που όπως υποστηρίζει η έρευνα μπορεί να παρατείνει την παραμονή τους στη χώρα.
Το ποσό, ωστόσο, που απαιτεί ο διακινητής δεν συγκεντρώνεται ποτέ και πολλά από τα παιδιά καταλήγουν να πουλάνε το κορμί τους απλά για να επιβιώσουν. Άλλα μπλέκονται σε κυκλώματα διακίνησης ναρκωτικών και οδηγούνται συχνά στον εθισμό.
«Ήθελα να προοδεύσω. Ήθελα ένα μέλλον», αναφέρει ένα προσφυγόπουλο και προσθέτει «με τα ναρκωτικά και αυτό που κάνω (την πορνεία), δεν πάω πουθενά. Το μυαλό μου έχει καταστραφεί».
Η ερευνά περιγράφει τον τρόπο που πλησιάζουν οι υποψήφιοι πελάτες τα παιδιά αυτά και δεν διαφέρει σε τίποτα από τις διαδικασίες που ακολουθούνται στις πιάτσες ενηλίκων.
Η συζήτηση επικεντρώνεται στην τιμή και στο μέρος της «συναλλαγής». Σύμφωνα με την έρευνα, η τιμή είναι διαπραγματεύσιμη αλλά σπάνια ξεπερνά τα 15 ευρώ.
Κάποια παιδιά καταφέρνουν να συγκεντρώσουν τα χρήματα για να πληρώσουν τον διακινητή, τα περισσότερα απλά παραιτούνται και συνεχίζουν μόνο για επιβίωση.
Πηγή: kathimerini.gr
