Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στη μνήμη της αμαρτωλής γυναίκας , που μετανόησε, πίστεψε στο Χριστό και άλειψε τα πόδια του με μύρο.
Το πρωί τελείται o εσπερινός της Μεγάλης Τετάρτης και Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.
Το απόγευμα γίνεται η Ακολουθία του Ευχελαίου και η τελετή του Νιπτήρος που είναι και ο Όρθρος της Μεγάλης Πέμπτης που αναφέρεται σε τέσσερα γεγονότα. Τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιμο δηλαδή των ποδιών των μαθητών από τον Ιησού Χριστό, τον Μυστικό Δείπνο, την Προσευχή του Κυρίου στο Όρος των Ελαιών και την προδοσία του Ιούδα, δηλαδή την αρχή των Παθών του Χριστού.
Στο συμβολισμό και το μήνυμα της ημέρας ο Διδάκτωρ θεολογίας Παναγιώτης Ασημακόπουλος αναφέρει στο Ράδιο 9,84 στα πλαίσια της πρωινής ενημερωτικής εκπομπής, την αρχή του τέλους για τον Ιησού με τον Μυστικό Δείπνο, την προδοσία, τη μετάνοια.
…. Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι' αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ' όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ' το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.
Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της…..
Απολυτίκιον
?χος πλ. δ'.
?δο? ? Νυμφ?ος ?ρχεται ?ν τ? μ?σ? τ?ς νυκτ?ς, κα? μακ?ριος ? δο?λος, ?ν ε?ρ?σει γρηγορο?ντα, ?ν?ξιος δ? π?λιν, ?ν ε?ρ?σει ?αθυμο?ντα. Βλ?πε ο?ν ψυχ? μου, μ? τ? ?πν? κατενεχθ?ς, ?να μ? τ? θαν?τ? παραδοθ?ς, κα? τ?ς βασιλε?ας ?ξω κλεισθ?ς, ?λλ? ?ν?νηψον κρ?ζουσα? ?γιος, ?γιος, ?γιος ε? ? Θε?ς, δι? τ?ς Θεοτ?κου ?λ?ησον ?μ?ς.
(Μετάφραση Ανδρέας Θεοδώρου)
Να, ? Νυμφίος ?ρχεται στ? μέσο τ?ς νύχτας, κι ε?τυχισμένος θ? ε?ναι ? δο?λος πο? θ? τ?ν βρε? (? Νυμφίος) ξάγρυπνο ν? τ?ν περιμένει? ?νάξιος ?μως πάλι θ? ε?ναι ?κε?νος, πο? θ? τ?ν βρε? ράθυμο κα? ?προετοίμαστο. Βλέπε, λοιπόν, ψυχή μου ν? μ? βυθιστε?ς στ?ν πνευματικ? ?πνο, γι? ν? μ?ν παραδοθε?ς στ? θάνατο (τ?ς ?μαρτίας) κα? ν? μείνεις ?ξω τ?ς βασιλείας το? Θεο?. ?λλ? ?νάνηψε κράζοντας? ?γιος, ?γιος, ?γιος ε?σαι ?σ? ? Θε?ς? σ?σε μας δι? τ?ς προστασίας τ?ν ?πουρανίων ?σωμάτων δυνάμεων (τ?ν ?γγέλων)……
