Το Φεστιβάλ Δράμας ταξιδεύει στα Χανιά για 18η χρονιά... Από μεθαύριο Δευτέρα και έως την Κυριακή 15 Ιανουαρίου, οι φίλοι της 7ης Τέχνης στα Χανιά θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου τις ταινίες μικρού μήκους που πήραν μέρες στο φεστιβάλ, με ελεύθερη είσοδο.
Εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια, το Φεστιβάλ των Μικρομηκάδων περιοδεύει με τις ταινίες του σε όλη την Ελλάδα, αλλά και σε πολλές χώρες του κόσμου: από τις Κυκλάδες και τη Μακεδονία έως το Σίδνεϊ της Αυστραλίας.
Να θυμίσουμε πως μεγάλος νικητής της φετινής διοργάνωσης (Χρυσός Διόνυσος) ανακηρύχθηκε ο Αλέξανδρος Μαραγκός για τον "Κύβο" του, ενώ τον Αργυρό Διόνυσο απέσπασε ο Ντίνος Παναγόκος για το "Νανούρισμα της Μαρίας".
Με ρεκόρ αιτήσεων συμμετοχής αλλά και το πλουσιότερο διαγωνιστικό μικρού μήκους στην ιστορία του, το 39ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας έδωσε και φέτος το καθιερωμένο του ραντεβού με το πιο ζωντανό κομμάτι της ελληνικής κινηματογραφίας: τους νέους Έλληνες μικρομηκάδες. Αλλά και αυτούς που επιμένουν στη μικρή φόρμα, αντιμετωπίζοντας τη μικρού μήκους ταινία όπως της αξίζει: ως ένα αυτόνομο έργο τέχνης.
Από τις 209 αιτήσεις που κατατέθηκαν φέτος (τις περισσότερες στην ιστορία του), επιλέχθηκαν 62 ταινίες που διεκδίκησαν τα βραβεία του φεστιβάλ.
Ανάμεσά τους 6 ντοκιμαντέρ και 2 animation. Συμμετείχαν αρκετοί παλιοί γνώριμοι του φεστιβάλ που έχουν διακριθεί στο παρελθόν, αλλά και πολλοί πρωτοεμφανιζόμενοι.
Οι φετινές "μικρές" που διαγωνίστηκαν είναι ανεξάρτητες στη συντριπτική πλειονότητά τους παραγωγές. Στα ονόματα των παραγωγών φέτος συναντάμε πολλούς που έχουν συνδέσει το όνομά τους με τη διεθνή πλέον απήχηση του ελληνικού σινεμά.
Είναι φανερό πως η οικονομική κρίση και η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα στην Ελλάδα συνεχίζουν να απασχολούν σταθερά μια μεγάλη μερίδα των νεαρών δημιουργών - είτε ως κεντρικός πυρήνας των ιστοριών τους, είτε ως φόντο σε μια Ελλάδα που δοκιμάζεται: ανεργία, φτώχια, τοκογλυφία, επαγγελματική κατάρρευση, άστεγοι και τράπεζες. Το θέμα της αυτοκτονίας μοιάζει να απασχολεί αρκετούς αυτή τη χρονιά.
Σύμφωνα με τον καλλιτεχνικό διευθυντή Αντώνη Παπαδόπουλο, «για πρώτη φορά η κρίση εισέρχεται τόσο δυναμικά στη θεματολογία - κυρίως ως φόντο ανθρώπινων ιστοριών. Φαίνεται πως η κοινωνία της κρίσης κινητοποιεί συνειδήσεις και πυροδοτεί καλλιτεχνικές ανησυχίες».
Φέτος, ακόμη περισσότεροι σκηνοθέτες καταπιάνονται με το προσφυγικό και ειδικότερα με την άφιξη των μεταναστών στα ελληνικά νησιά και τις συνεχιζόμενες τραγωδίες στο Αιγαίο (κάποιοι μάλιστα εστιάζουν στα παιδιά), καταδεικνύοντας τα γρήγορα αντανακλαστικά της ταινίας μικρού μήκους.
Τα ψυχοδράματα έχουν την τιμητική τους (γηρατειά, ανημποριά, Αλτσχάιμερ, θάνατος, σχέσεις εξάρτησης, ψυχοπάθεια), ενώ οι κωμωδίες κάνουν αισθητή την απουσία τους.
Η έκτρωση, η αποβολή, η διαχείριση του πένθους, η βία των ίδιων των παιδιών ως απάντηση στο αίσθημα της απόρριψης, το εκπαιδευτικό σύστημα και η αντιμετώπιση του "ξένου" αποτελούν μερικές ακόμη θεματικές. Το γκέι στοιχείο είναι φέτος παρόν και μέσα από μια λεσβιακή ερωτική ιστορία.
Πολλοί, ίσως περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά, είναι οι δημοφιλείς ηθοποιοί που πρωταγωνιστούν στις ταινίες του διαγωνιστικού. Είναι προφανές πως δεν επιθυμούν απλώς να βοηθήσουν τους νέους σκηνοθέτες στα πρώτα τους βήματα, όπως συνέβαινε παλαιότερα, αλλά αντιμετωπίζουν πλέον τη μικρού μήκους ταινία ως ένα όχημα ανάδειξης της υποκριτικής τους δεινότητας.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τους: Μ. Παπαδημητρίου, Μ. Μαυροματάκη, Β. Ανδρεαδάκη, Σ. Σεϊρλή, Ν. Μεντή, Ρ. Οικονομίδου, Θ. Τζήμου, Λ. Παπαληγούρα, Πρ. Αλειφερόπουλο, Ε. Τρίγγου, Κ. Σαμαρά, Γ. Παπαδόπουλο, Α. Αϊδίνη, Γ. Σκαφιδά, Μ. Γιαννάτου, Αρ. Μουτούση και Μ. Κεχαγιόγλου.
