Σαν σήμερα, στις 21 Νοεμβρίου του 1955 κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους η ταινία-θρύλος του ελληνικού σινεμά «Στέλλα». Το φιλμ του 33χρονου τότε Μιχάλη Κακογιάννη με πρωταγωνιστές τη Μελίνα Μερκούρη και τον Γιώργο Φούντα έκλεψε από την πρώτη στιγμή τις εντυπώσεις του κοινού και θεωρείται μέχρι σήμερα μια από τις πλέον επιτυχημένες κινηματογραφικές παραγωγές στην Ελλάδα.
Το τέλος του "θεωρητικού της τρομοκρατίας"
Ήταν 21 Νοεμβρίου του 1882 όταν αφήνει την τελευταία του πνοή ο Σεργκέι Νετσάγιεφ. Ο Νετσάγιεφ ήταν Ρώσος αναρχικός επαναστάτης, συνδεμένος με το κίνημα των νιχιλιστών (μηδενιστών).
Ήταν μάλιστα από τους πρώτους θεωρητικούς της τρομοκρατίας, ενώ ο Έλληνας διανοητής Κώστας Παπαϊωάννου τον αποκάλεσε «ένοπλο προφήτη».
Ο Νετσάγιεφ γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1947 στο Ιβάνοβο της Ρωσίας. Οι γονείς του ήταν πολύ φτωχοί σε αντίθεση με τους αριστοκρατικής καταγωγής Ρώσους αναρχικούς, Μπακούνιν και Κροπότκιν.
Το 1866 κατάφερε να περάσει -αν και αυτοδίδακτος- στις διδασκαλικές εξετάσεις και διορίζεται δάσκαλος σε σχολείο της Αγίας Πετρούπολης.
Παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της ρωσικής μεγαλούπολης. Ερχόμενος σε επαφή με τους φοιτητικούς κύκλους της εποχής, γνωρίζει τους «Δεκεμβριστές», τον «Κύκλο Πετρασέφσκι» και τον Μιχαήλ Μπακούνιν, την εμπιστοσύνη του οποίου καταφέρνει να κερδίσει. Οι δυο τους γράφουν μαζί την «Κατήχηση ενός επαναστάτη».
Για το Νετσάγιεφ κάθε μέσο που υπηρετεί τον σκοπό της επανάστασης, θεωρείται θεμιτό. Το 1869 εγκαθίσταται στη Μόσχα και ιδρύει την οργάνωση «Λαϊκή Εκδίκηση».
Λόγω της αυταρχικότητας με την οποία λειτουργεί η οργάνωση, ένα από τα μέλη της, ο φοιτητής Ιβάν Ιβάνοφ διαμαρτύρεται με αποτέλεσμα ο ίδιος Νετσάγιεφ να οργανώσει την εκτέλεσή του.
Η δολοφονία του Ιβάνοφ έμελλε να εμπνεύσει τον Ντοστογιέφσκι, ο οποίος δραματοποίησε το γεγονός αυτό, το οποίο αποτέλεσε τη «μαγιά» του περίφημου μυθιστορήματός του «Οι Δαιμονισμένοι».
Το 1871 ο Νετσάγιεφ αποκηρύσσεται από την Α' Διεθνή, την ώρα που αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς καταζητούμενους σε όλη την Ευρώπη. Τελικά, συλλαμβάνεται στη Ζυρίχη το 1872 και εκδίδεται στη Ρωσία.
Καταδικάζεται για το φόνο του Ιβάνοφ σε 20 έτη καταναγκαστικών έργων. Οι τσαρικές Αρχές του πρόσφεραν τη δυνατότητα να γίνει καταδότης και να τύχει ευνοϊκότερης μεταχείρισης, ωστόσο ο ίδιος αρνήθηκε. Πέθανε τελικά καταβεβλημένος από τη φυματίωση μέσα στη φυλακή σε ηλικία 35 ετών.
Το ημερολόγιο έδειχνε 21 Νοεμβρίου του 1977 όταν το υπερηχητικό επιβατικό αεροπλάνο "Concorde" εκτελεί την παρθενική του πτήση από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη.
Το όνομά του σημαίνει «ομόνοια» στα γαλλικά και αποτέλεσε ταξιδιωτικό σύμβολο κύρους το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα.
Eπιμέλεια: Νικόλας Αγγελίνος
