Τοπικό ποδόσφαιρο... Με τους δικούς του ρομαντικούς αλλά και ορκισμένους οπαδούς, με τις ιστορίες του και τα ευτράπελα, με τα κους-κους και τα απίθανα παρασκήνια. Μια από αυτές τις ιστορίες, με μια... ξεχασμένη κάρτα στο Μαρτινέγκο, είναι από τα γεγονότα που θα μείνουν στην ιστορία του τοπικού.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΛΗΣ ΒΑΡΔΑΛΑΧΑΚΗΣ
Ήταν απλά ένα ανθρώπινο λάθος του διαιτητή Γιώργου Ζαχαριουδάκη, αλλά έμελλε να... γράψει ιστορία! Μαζί με τον Λευτέρη Διγενή, που από... θύμα της ιστορίας μετατράπηκε σε θύτη, πρόσφεραν μοναδικές στιγμές και μας έκαναν να χαμογελάσουμε με την καρδιά μας. Ήταν ένα απίθανο σκηνικό και ευτυχώς που υπήρχε ο τηλεοπτικός φακός για να το καταγράψει.
Κατά το παρελθόν είχαμε ακούσει και άλλες μυθικές ιστορίες παρόμοιων περιστατικών. Η μία με το διαιτητή Νταναλάκη και το βετεράνο τερματοφύλακα Γιάννη Τσίχλα. Και πάλι η κόκκινη κάρτα είχε ξεχαστεί από το διαιτητή, ο Τσίχλας αρνήθηκε να αποβληθεί χωρίς κάρτα και τότε ο διαιτητής τού έδειξε... το κόκκινο σημαιάκι τού βοηθού του! Ή επίσης με άλλον ένα διαιτητή στο ηρακλειώτικο ποδόσφαιρο, που αντί κόκκινης κάρτας... έδειξε το πακέτο με τα τσιγάρα του!
Κάποιοι βέβαια (ακόμα και συνάδελφοι διαιτητές) παρεξήγησαν τους «κακούς» δημοσιογράφους, επειδή αναφέρθηκαν στα όσα έγιναν στο Μαρτινέγκο. Μα, όταν ακόμα και ο διαιτητής αντιμετώπισε με χιούμορ την κατάσταση, από πού κι ως πού βγήκαν ορισμένοι ως... τιμητές και υπερασπιστές των πάντων;
Γιατί έπρεπε η ιστορία μιας ξεχασμένης κάρτας να αντιμετωπιστεί με τόση σοβαροφάνεια από κάποιους, λες και έμπαινε το κεφάλι του διαιτητή στη λαιμητόμο;
Νομίζουμε ότι υπάρχουν πολλές άλλες στιγμές για να γίνουν πραγματικές επικρίσεις για διαιτητικά σφάλματα, όχι όμως για μια κάρτα που δε βγήκε ποτέ από το τσεπάκι ενός διαιτητή.
Γι' αυτό λοιπόν να είναι ήσυχοι οι υπερασπιστές ότι μια ξεχασμένη κόκκινη κάρτα δεν μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα σε κανέναν διαιτητή, αλλά μπορεί να προσφέρει άφθονα χαμόγελα στους φίλους του τοπικού ποδοσφαίρου...
