Μετά τη μακάβρια αυτοκτονία του 17χρονου Ιωακείμ και της 18χρονης Εύας, οι Αρχές φοβούνται και για νέα κρούσματα αυτοκτονιών, στις «ράγες της κολάσεως». «Μου έκανε νόημα σαν να μου έλεγε "έλα, έλα"», αναφέρει ο οδηγός του τρένου.
Η συγκλονιστική μαρτυρία του οδηγού
Στο τιμόνι του τρένου που σκότωσε τα δύο παιδιά στην Ημαθία καθόταν ο ίδιος μηχανοδηγός.
Το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου, το νεαρό κορίτσι στέκει ακριβώς στο ίδιο σημείο όπου συνάντησε τον θάνατο ο φίλος της, κάνοντας νεύμα στον οδηγό ενός τρένου να πέσει πάνω της.
«Ποτέ δεν θα ξεχάσω το πρόσωπο της Εύας και το νεύμα που μου έκανε καλώντας με να πέσω πάνω της», θα πει λίγο αργότερα ο οδηγός συγκλονισμένος.
«Το άσπρο χρώμα που είχε πάρει η μορφή της με κυνηγάει μέρα νύχτα. Μόλις την αντιλήφθηκα, έκανα ό,τι ήταν απαραίτητο για να σταματήσω το τρένο. Η κοπέλα εξακολουθούσε να είναι πάνω στις γραμμές και για την ακρίβεια στη μέση των γραμμών με προτεταμένα τα χέρια. Μου έκανε νόημα σαν να μου έλεγε "έλα, έλα". Ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να την αποφύγω».
Ο φόβος των Αρχών για τις «ράγες της κολάσεως»
Τα προφίλ των διαδικτυακών φίλων των δύο αδικοχαμένων παιδιών εξετάζονται από την Αστυνομική Διεύθυνση Ημαθίας σε συνδυασμό με καταθέσεις και αναφορές.
>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ "ΚΡΥΒΕΤΑΙ" ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ;
Οι αναρτήσεις των παιδιών στο Facebook, η ακολουθία της Εύας στο απονενοημένο διάβημα του Ιωακείμ, η φράση «Σύντομα θα έρθω κι εγώ να σε βρω» από τα χείλη ενός φίλου του Ιωακείμ την ημέρα της κηδείας του καθώς και η επίμονη σιωπή της κλειστής κοινωνίας μπροστά στο άνοιγμα τέτοιων θεμάτων προκαλούν πονοκέφαλο στις Αρχές, οι οποίες εργάζονται νυχθημερόν επάνω στη συγκεκριμένη υπόθεση προκειμένου να προλάβουν το ενδεχόμενο ενός ακόμη κακού.
Το χρονικό της αυτοκτονίας του Ιωακείμ
Για μία ολόκληρη εβδομάδα, ο Ιωακείμ απουσιάζει από το σχολείο, από το σπίτι, από την ίδια τη ζωή. Περιφέρεται σαν χαμένος στους δρόμους και επικοινωνεί με ελάχιστα πρόσωπα. Κανείς δεν ανησυχεί. Στο μυαλό του, όμως, καρφώνεται η σκέψη πως μόνο η «άνοδος» σε άλλη διάσταση μπορεί να τον λυτρώσει.
Ένα πρόσωπο που τον γνώριζε εξιστορεί στο protothema.gr:
Ο Ιωακείμ, για μένα, δεν ήταν ο σατανιστής που τις τελευταίες μέρες λανσάρουν τα ΜΜΕ. Ήταν ένα συνεσταλμένο, μοναχικό, ευαίσθητο παιδάκι, που μόνο αγάπη ήθελε να πάρει και να δώσει.
Η προσωπική του διαδρομή σε αυτό τον κόσμο ήταν τραγική. Οι γονείς του ήταν χωρισμένοι, η μητέρα του, την οποία λάτρευε, είχε τη δική της ζωή, ο πατέρας του αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα με τον νόμο και η γιαγιά του, μια μεγάλη και βασανισμένη γυναίκα, είχε αναλάβει την επιμέλειά του.
Στο σπίτι όπου μεγάλωνε ζούσαν και τα δύο του αδέλφια, ένα παιδί με ειδικές ανάγκες κι ένα 10χρονο κοριτσάκι που μεγαλώνει με τη φροντίδα και των γειτόνων. Εκείνος ξεχώριζε. Αγαπούσε τη μουσική και τη φωτογραφία, έλεγε πως ήθελε να σπουδάσει στην Καλών Τεχνών, λάτρευε τα βιβλία κι έναν κόσμο που σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να του προσφέρει το οικογενειακό του περιβάλλον.
Τα τρελά του κουρέματα, οι τρύπες στο σώμα του, η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του, η ισοπέδωση της πίστης, της θρησκείας, της τάξης και της ασφάλειας δεν αποτελούσαν τίποτε παραπάνω από κραυγές απόγνωσης ενός δυστυχισμένου παιδιού.»
Η είδηση της αυτοκτονίας του 17χρονου, οδηγεί τον πατέρα του στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής και στην αποκάλυψη ότι σε λίγο καιρό επρόκειτο να εκδικαστεί υπόθεση ασέλγειας στον ανήλικο γιο του με «θύτη» έναν 55χρονο άνδρα της περιοχής. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ιωακείμ είχε πέσει θύμα παιδόφιλου στην τρυφερή ηλικία των 14 ετών.
Το περιστατικό το είχε εκμυστηρευτεί ο ίδιος ο Ιωακείμ σε κάποιο πρόσωπο του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος το οποίο έκανε την καταγγελία και παρότι στη συνέχεια την απέσυρε, η υπόθεση πήρε την οδό του αυτεπάγγελτου.
Ταυτόχρονα, ο πατέρας του αναφέρει στις Αρχές ότι στην προσωπική σελίδα του γιου του στο Facebook ανακάλυψε κάποια περίεργα ποστ, τα οποία παραπέμπουν σε σατανιστικές οργανώσεις.
Φοβάται μήπως κάποιοι διαδικτυακοί «φίλοι» έπεισαν τον Ιωακείμ ότι ο μόνος τρόπος να σώσει την ψυχή του και να εξαγνιστεί ήταν εκείνος της αυτοκτονίας. «Είδα στο Facebook κάτι φωτογραφίες παράξενες. Κάτι σαν σατανιστές», λέει στους αστυνομικούς δίνοντας στην επίλυση του μυστηρίου ένα άλλο ενδεχόμενο, μία άλλη τροπή.
Η μητέρα του, από την άλλη, αποκαλύπτει ότι το τελευταίο διάστημα ο γιος της δεν ήταν και τόσο καλά. Ότι τον είχε ακούσει να μιλάει για ένα είδος εκκλησίας στην Αθήνα, χωρίς ωστόσο να έχει προσδιορίσει τον τόπο όπου ανήλικα παιδιά μυούνται στον σατανισμό.
Η φίλη του Εύα
Στο πλευρό του Ιωακείμ στέκει η συμμαθήτρια και φίλη του, Εύα. Παιδί χωρισμένων γονιών, η γλυκιά Εύα μοιάζει να ταυτίζει τον κόσμο της με εκείνον του 17χρονου φίλου της. Τα δύο παιδιά λατρεύουν τις εικόνες, ακούνε την ίδια μουσική και βρίσκουν νόημα στη μοναξιά.
Η σελίδα της στο Facebook, όπως ακριβώς και η ζωή της, είναι άδεια από χαρούμενα φωτογραφικά ενσταντανέ, κενή από εφηβικά σκιρτήματα, κούφια από το κέφι και τη διάθεση που θα μπορούσε να χαρακτηρίζει ένα παιδί της ηλικίας της.
Σε μια εικόνα, ένα «σφαγμένο» από ξυράφι χέρι σχηματίζει τη λέξη «Sorry» σαν απολογητικό σημείωμα για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν, ενώ σε μία άλλη, με το βλέμμα της στραμμένο στον ουρανό, σημειώνει: «Μερικές φορές ψάχνουμε να βρούμε στον ουρανό τη χαρά που δεν βρήκαμε στον κόσμο».
Και κάποια στιγμή, μια εικόνα με ένα κρεμασμένο κορίτσι κυριαρχεί στη φωτογραφία εξωφύλλου της, κάτι σαν προάγγελος μιας προαποφασισμένης αυτοχειρίας: «Εάν εύχεσαι να δραπετεύσεις από αυτό το γελοίο βιολογικό παράδοξο το οποίο είναι η πραγματικότητα, πρέπει να επιλέξεις μεταξύ παράνοιας ή θανάτου...».
Σήμερα, η οικογένειά της δεν μιλά. H μητέρα της Εύας, γνωστή οδοντίατρος της Θεσσαλονίκης, αντιμετωπίζει τον χαμό του παιδιού της με βουβό πόνο. Η τραγική μητέρα αποκλείει τις θεωρίες περί σατανισμού και ζητεί από τις αστυνομικές αρχές να αναζητήσουν τους ηθικούς αυτουργούς στις πιάτσες των ναρκωτικών της Θεσσαλονίκης, και συγκεκριμένα στην πλατεία Ναυαρίνου, όπου ανήλικα παιδιά παζαρεύουν τον θάνατο με τους εμπόρους του.
