default-image

Η ίδρυση των ταγμάτων εφόδου

Η ίδρυση των ταγμάτων εφόδου

Σαν σήμερα, στις 4 Νοεμβρίου του 1921 ιδρύονται στο Μόναχο της Βαυαρίας από τον Αδόλφο Χίτλερ τα SA, τα περίφημα τάγματα εφόδου. Η δημιουργία των SA (Sturmabteilung) προέκυψε αμέσως μετά την άνοδο του Χίτλερ στην ηγεσία του ναζιστικού κόμματος.

Τα πρώτα μέλη των SA ήταν ακροδεξιοί πρώην στρατιώτες οι οποίοι στα πρώτα στάδια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης είχαν πρωταγωνιστήσει σε βιαιοπραγίες σε βάρος κομμουνιστών.

Κύριος σκοπός των SA ήταν η περιφρούρηση των συγκεντρώσεων των εθνικοσοσιαλιστών και η διάλυση των εκδηλώσεων των αντίπαλων οργανώσεων.

>> ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: STURMABTEILUNG, Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ ΤΑΓΜΑΝΩΝ ΕΦΟΔΟΥ

Χρησιμοποιήθηκαν ωστόσο και για τον εκφοβισμό των "μη άρειων πολιτών" της Γερμανίας, όπως οι Εβραίοι, οι τσιγγάνοι και οι Σλάβοι. Το 1931 ο λοχαγός Ερνστ Ρεμ αναλαμβάνει τη διοίκηση των SA. Ο Ρεμ, εκτός από τα τάγματα Εφόδου, ήλεγχε μέχρι το 1934 και τα διαβόητα SS.

Η διαρκώς αυξανόμενη ισχύς των ταγμάτων και η έλλειψη εμπιστοσύνης του Χίτλερ προς το πρόσωπο του Ρεμ, οδήγησαν τον Ιούνιο του 1934 στη Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών: Από τις 30 Ιουνίου έως τις 2 Ιουλίου εκείνου του έτους έλαβαν χώρα μαζικές εξοντώσεις ηγετικών στελεχών των SA, μαζί και του Ρεμ.Μετά το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η μεγάλη πλειονότητα των μελών των SA ενσωματώθηκαν στις δυνάμεις της Βέρμαχτ.

Τα τάγματα Εφόδου διαλύθηκαν τον Μάιο του 1945 μετά τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας.

Η δολοφονία του Γιτζάκ Ράμπιν

Το ημερολόγιο έδειχνε 4 Νοεμβρίου του 1995 όταν δολοφονείται ο τότε πρωθυπουργός του Ισραήλ , Γιτζάκ Ράμπιν. Ο Ράμπιν ήταν πρωθυπουργός από το 1974 έως το 1977 και από το 1992 έως τη δολοφονία του. Το 1994, ένα μόλις χρόνο πριν την εκτέλεσή του, είχε μοιραστεί το Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τους Σιμόν Πέρες και Γιάσερ Αραφάτ. Ο Ράμπιν δολοφονήθηκε από τον σκληροπυρηνικό σιωνιστή, Γιγκάλ Αμίρ επειδή είχε συνυπογράψει τις συμφωνίες του Όσλο.

Ο Ράμπιν πυροβολήθηκε από τον Αμίρ, κατά την αποχώρησή του από εκδήλωση στο Τελ Αβίβ, υπέρ των συμφωνιών του Όσλο. Πέθανε τελικά περίπου 40 λεπτά μετά τον πυροβολισμό που δέχτηκε, λόγω διάτρησης πνεύμονα και μεγάλης απώλειας αίματος. Μετά τον ξαφνικό χαμό του Ράμπιν, έγινε έκτακτο κυβερνητικό συμβούλιο, όπου αποφασίστηκε η ανάληψη της πρωθυπουργικής θέσης από τον -μέχρι τότε- Υπουργό Εξωτερικών, Σιμόν Πέρες.

Η γέννηση του "Μαύρου Καβαλάρη"

Εξάλλου, σαν σήμερα, στις 4 Νοεμβρίου του 1883, γεννιέται στο Βούνεσι (σημερινό Μορφοβούνι) της Καρδίτσας ο Νικόλαος Πλαστήρας. Υπήρξε στρατιωτικός και πολιτικός με έντονη δράση σε κρίσιμες περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας. Η φήμη του γιγαντώθηκε μετά τις επιτυχίες του κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία κι έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο «Μαύρος Καβαλάρης». Πέθανε στις 26 Ιουλίου του 1953.

Επιμέλεια: Νικόλας Αγγελίνος

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News