28η Οκτωβρίου σήμερα και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της Ελλάδας διοργανώνονται παρελάσεις.
Στις πιο μεγάλες πόλεις βγαίνουν στους δρόμους και τα σώματα ασφαλείας, όπως επίσης και πληθώρα άλλοι σύλλογοι, συλλογικότητες και φορείς με όοολη τους την εξάρτηση.
Φρεγάτες, αεροπλάνα, τανκς, αυτοκίνητα…
Την ίδια ακριβώς μέρα, μαθαίνουμε πως ένα 7χρονο λιποθύμησε στο Αγρίνιο γιατί δεν είχε φάει δυο μέρες.
Δεν θέλω μέρα που είναι σήμερα να λαϊκίσω, αλλά…
Γύρω μας, δίπλα μας, μέσα στα σπίτια μας βλέπουμε τραγικές καταστάσεις: Εργαζόμενους να εξευτελίζονται για ένα μεροκάματο, γονείς να λιμοκτονούν για να εξασφαλίσουν το ελάχιστο στα παιδιά τους, παιδιά να στερούνται τα στοιχειώδη, ηλικιωμένους να αυτοκτονούν από την ανέχεια και τη ντροπή.
Κάθε μέρα σχεδόν ακούμε για τα περιπολικά, τα πυροσβεστικά, τα ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΑ που δεν έχουν καύσιμα, που είναι χαλασμένα, δεν έχουμε λεφτά να επισκευαστούν κι ως εκ τούτου παροπλίζονται;
Νοσοκομεία, σχολεία , πανεπιστήμια όλα σε άθλια κατάσταση.
Κι αναρωτιέμαι πόσα πρωινά ή μεσημεριανά θα εξασφάλιζε το αντίτιμο των καυσίμων για τις ανάγκες της φιέστας σήμερα;
Πόσα ασθενοφόρα θα πήγαινα στο μάστορα και θα τίθεντο μετά στην υπηρεσία του πολίτη; Πόσα περιπολικά;
Πόσες γάζες και πόσους ορούς θ' αγοράζαμε;
Γιατί πρέπει έτσι, σπαταλώντας το τόσο πολύτιμο χρήμα του δημοσίου, που το πληρώνουμε εμείς οι ίδιοι, να τιμούμε τη σημερινή επέτειο; Γιατί;
Γιατί ας πούμε δεν προτιμούμε μια τέτοια μέρα να μιλήσουμε ανοιχτά, χωρίς φόβο και πάθος για την ιστορία μας; Γιατί δεν διοργανώνουμε στις πλατείες ανοιχτές συζητήσεις με πάνελ και κοινό, να μάθουμε την ιστορία και να δούμε τι κάναμε λάθος και δεν τον τελειώσαμε τον φασισμό τότε και στέκει ακόμη πάνω από τα κεφάλια μας;
Τώρα θα μου πεις και πως θα τονωθεί το ηθικό του λαού, οέο;; LOLL
ΜΚ
