Τα πράγματα είναι απλά. Ο κύκλος της διαδρομής Αλεξανδρούπολη - Γεωργιούπολη, συνεχίζεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο, είτε μπλοκαρισθεί από τις προσφυγές, είτε όχι.
Αν οι ηγεσίες του χώρου, ήθελαν να φτιάξουν το ποδόσφαιρο, θα είχαν βρει τον τρόπο, όπως τον βρήκαν σε όλες τις χώρες που δεν ζουν μέσα στο δικό μας χάλι, διασφαλίζοντας όσο είναι εφικτό τη θεσμική λειτουργία της υπερκείμενης ποδοσφαιρικής τους Αρχής. Παράδειγμα και εδώ η Ισπανία με τα παλαιά «κυριαρχικά» δικαιώματα της Ρεάλ στην Ομοσπονδία. Στην Ελλάδα, δεν το θέλει κανείς. Ούτε οι μεγαλοπαράγοντες, ούτε οι γύρο φατρίες τους.
Εδώ, πρόεδροι, όχι μόνο δεν μιλιούνται μεταξύ τους, αλλά εκφράζουν και μέγα μίσος μεταξύ τους. Είναι όμως δικαίωμα τους, να το μεταφέρουν και στο συνολικό συμφέρον του ποδοσφαίρου της χώρας; Είναι σαφές λοιπόν από όλες τις ενδείξεις, ότι αυτό που θέλει ο καθένας τους, είναι το πώς θα ελέγξουν τον φορέα, για τα δικά τους συμφέροντα και όχι τους συνόλου. Εκείνοι το λένε για την «προστασία» τους, αλλά η πράξη το μεταφράζει για την «κυριαρχία» τους.
Το χάλι του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, φαίνεται όχι μόνο από τις πτώσεις στους διεθνείς πίνακες κάθε λογής, αλλά και από τον τρόπο που λειτουργεί η επικοινωνία, μέσω άφθονων μέσων προπαγάνδας του ενός ή του άλλου. Η κατάσταση έχει ξεφύγει πολύ από τα αγνά τελικά και ξεκάθαρα μέσα ενημέρωσης οπαδικού χαρακτήρα των προηγούμενων δεκαετιών. Φαίνεται επίσης από το χάλι της Β΄ εθνικής, που δεν μπορεί να ξεκινήσει ένα πρωτάθλημα. Φαίνεται και από τα πρόσωπα που μπορούν να διεισδύουν στο ποδόσφαιρο για ιδιοτελείς σκοπούς με βασική διαδρομή εκείνη του παρασκηνίου.
Το άχαρο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι οι δυνάμεις που επικαλούνται την εξυγίανση, χρησιμοποιούν υλικά «παράγκας» για να επικρατήσουν. Φανερό δείγμα, μόνιμης νοοτροπίας που ζήσαμε και στις εποχές Πατέρα και Μπέου, που ζήσαμε με το απροκάλυπτο πετσόκομα της ανόδου του ΟΦΗ από τη Β΄εθνική, μέσω μπαράζ, με κάτι Δαλούκες και σία…
Αν θέλει να δει κανείς μάλιστα πιο ωμά την πραγματικότητα, μπορεί να ψάξει και τα σχόλια της τελευταίας στροφής, που αρχίζουν να «λοιδωρούν» ή να ειρωνεύονται πρόσωπα που προσπάθησαν να πείσουν και τις δύο πλευρές του συστήματος, για «συναίνεση». Μια ματιά στις περασιές και στα πρόσωπα που έχουν εγκατασταθεί σε γνωστό ξενοδοχείο της Αθήνας, είναι αρκετά για πείσουν τον καθένα για το ότι η διαδρομή από την Αλεξανδρούπολη συνεχίζεται, φτάσει δεν φτάσει στη Γεωργιούπολη!
Και μερικά "Σφηνάκια"!
ΔΥΟ προτάσεις του Ιμπάν Ιγιάνγκα, κοινώς Ράντι, στη συνέντευξή του στη "Νέα Κρήτη", μπορούν να αποτελέσουν την πεμπτουσία του φετινού ΟΦΗ στο πρωτάθλημα, ή να αποτελέσουν "κλειδιά" επιτυχίας: «Ο προπονητής μας έχει πολύ καλές ιδέες για το ποδόσφαιρο, μας καθοδηγεί άψογα και γινόμαστε ομάδα», η μία. «Η νοοτροπία νικητή που υπάρχει στο εσωτερικό της ομάδας νομίζω ότι θα μας χαρακτηρίζει από την αρχή μέχρι το τέλος», η άλλη.
Διαβάστε:Ράντι στο neakriti.gr: "Νοοτροπία νικητή"
Η ΕΠΟΜΕΝΗ μέρα της ματαίωσης του φιλικού στα Περιβόλια κατέδειξε και με την κίνηση φίλων του Α.Ο. Χανιά ότι το ψέκασμα ήταν ψέκασμα "τρόπος του λέγειν", θεωρώντας (οι εμπνευστές του) ότι ο ΟΦΗ ήταν για... προσγειώσεις στο Μάλεμε!
ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ του Ηρακλείου αξίζει την κατάληξη που λέει και ο πρόεδρος του Εργοτέλη, έστω και με παραλλαγές ονομάτων ομάδων. Ο ΟΦΗ χρειάζεται την επιστροφή του στη Σούπερ Λίγκα, για να επιστρέψει η κατηγορία στη φυσική της έδρα, στο νησί. Όπως και να το δεις και με όσα κακά, αυτή είναι η κατηγορία που βάζει όλο το φάσμα του ποδοσφαίρου μιας περιοχής στην κεντρική σκηνή.
ΑΥΤΗ την περίοδο είναι αισθητή αυτή η έλλειψη, μαζί με τη δυσαρμονία του επιπέδου λειτουργίας του ποδοσφαίρου σε όλο το νομό, έχοντας ταβάνι τη Β' Εθνική. Αν έχεις μια ομάδα στη Σούπερ Λίγκα, είναι αλλιώς, από το να έχεις πέντε σε Β' και Γ'.
ΠΟΛΥΣ ντόρος για την εμφάνιση του Στιβ Γιατζόγλου, ενός μεγάλου μπασκετικού ινδάλματος, σε εκδήλωση ακραίας πολιτικής έκφρασης. Διαβάσαμε πολλά σχόλια να τον επικρίνουν, όπως και το δικό του ότι δεν έχει λόγο να απολογηθεί σε κανέναν. Το σχόλιο, όμως, του φίλου μας του Μανόλη ήταν ότι πιο επιτυχές: «Είναι οι μόνοι που καταλαβαίνουν τα Ελληνικά του»!
Η ΠΟΡΕΙΑ πάντως της ανθρωπότητας είναι στο σωστό δρόμο, που απηχεί την ίδια την πραγματικότητά της. Νεότερη απόδειξη; «Το Νόμπελ Ιατρικής στον άνθρωπο που απέδειξε πως είναι καλό να... τρώμε τον εαυτό μας!». Κοινώς τις σάρκες μας.
ΤΟ ΕΨΑΧΝΕ αποβραδίς ο Ιβάν Σαββίδης να κάνει και εκείνος πρόταση χορηγίας για την ονοματοδοσία του πρωταθλήματος της Super League, μετά τον κ. Μαρινάκη, μας έλεγε χθες το πρωί συνάδελφος από τη Θεσσαλονίκη. Το μεγαλύτερο ζήτημα είναι εγωιστικό. Πολύ βαρύ να παίζει η ομάδα του κάτω από το όνομα "ανταγωνιστή" του. Το ίδιο θα σκέφτεται και ο άλλος υπερθεματιστής...
ΤΕΛΙΚΑ, αν δεν είχες όλα αυτά τα βασανιστικά της επιβίωσης στην καθημερινότητα, θα μπορούσες να τα θεωρήσεις και απολαυστικά...
Γνωρίσθηκαν μέσω των τατουάζ!
Κοσμούν τα σώματά τους με σύμβολα δύναμης και προσανατολισμού αρκετοί παίκτες του Εργοτέλη, εμπιστευόμενοι τα χέρια των γόνων μιας παλιάς δόξας της ομάδας, του Βασίλη Χριστοδούλου. Κοινώς τατουάζ! Την αρχή έκανε ο Σέρτζιο Λεάλ, που επισκέφτηκε τους καλλιτέχνες του είδους Μιχάλη και Βαγγέλη Χριστοδούλου (παίκτης του Ερμή Ζωνιανών) στο εργαστήρι τους, κάνοντας στο χέρι μια πανέμορφη πυξίδα με τα σημεία του ορίζοντα! Γνωρίζοντας από κοντά μάλιστα έναν δεινό σκόρερ στην ιστορία τους Εργοτέλη, ο Ουρουγουανός συζήτησε πολύ μαζί του και κράτησε επικοινωνιακή επαφή! Ακολούθησαν κι άλλοι παίκτες, με τελευταίους που εθεάθησαν στην οδό Μητσοτάκη τον Έλτον Καλέ, τον Μισέλ Άντζελο και τον Γιώργο Χανιωτάκη! Θέλουν να έχουν πάνω τους και τους οιωνούς για την κατάκτηση του τίτλου!
