Φτάνουν στο νοσοκομείο συνήθως σε κατάσταση πανικού και ανησυχίας ωστόσο αρνούνται ή προσπαθούν να αρνηθούν ότι το παιδί τους που φέρει μώλωπες, τραύματα ή καψίματα έπεσε θύμα κακοποίησης περιγράφοντας κάποιο ατύχημα. Είναι η συνηθέστερη πρακτική για γονείς που μετά την κακοποίηση του παιδιού τους, φορτωμένοι πολύ συχνά με το βάρος της πράξης τους και του αποτελέσματος, επιλέγουν μια φανταστική ιστορία για να δικαιολογήσουν...τα συνήθως αδικαιολόγητα.
Τα αυξημένα ποσοστά κακοποίησης παγκοσμίως αλλά και και σε επίπεδο χώρας, προβληματίζουν τα τελευταία χρόνια και η ενημέρωση των γιατρών σε ότι αφορά τα σημάδια που μπορούν να τους οδηγήσουν άμεσα σε μια σωστή διάγνωση, αποτελούν ένα σημανιτκό μέρος μιας προσπάθειας που στην Ελλάδα προωθεί ο Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός Ελίζα, μια εταιρεί κατά της κακοποίησης του παιδιού.
Συνεργασία ΕΛΙΖΑ με Κρήτη
Ο Οργανισμός που σε ευθεία σύνδεση με τα 12 πανεπιστημιακά νοσοκομεία της χώρας, δημιουργεί μια ενημερωτική πλατφόρμα με στόχο την αμεσότερη διάγνωση και ταυτόχρονα τη στήριξη του κάθε κακοποιημένου παιδιού και της οικογένειάς του, επιθυμεί να καλλιεργήσει μια διαφορετική πρακτική μέσα στα νοσοκομεία σε ότι αφορά την κακοποίηση παιδιών που φτάνουν μέχρι το γιατρό, επιχειρεί .
Ενημέρωση για την κακοποίηση πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείου του Ηρακλείου με τη συμμετοχή γιατρών όλων των ειδικοτήτων.
Ρεπορτάζ : Ράνια Μωραϊτη
