Είναι θέμα η σήμανση στους δρόμους της Κρήτης. Παραδεχτείτε το οι υπεύθυνοι: δεν είναι εύκολο για ένα ταξιδιώτη να βρει τους δρόμους βασιζόμενος στις ταμπέλες σας.
Στη Κνωσού για παράδειγμα, οι μισοί τουρίστες πρώτα κάνουν μια βόλτα σε Φορτέτσα, Μαραθίτη, Βασιλειές κι ύστερα, αφού ρωτήσουν ένα - δυο ντόπιους (ευτυχώς τα τελευταία χρόνια γίναμε πολύγλωσσοι) βρίσκουν το δρόμο για τον κορυφαίο τουριστικό προορισμό που συνεισφέρει όσο λίγοι στα κρατικά έσοδα!
Τρανό παράδειγμα επίσης, η σήμανση εξόδου προς Ρέθυμνο στο Γιόφυρο.
Εδώ, υπάρχει πινακίδα αλλά είναι κρυμμένη! Όπως συμβαίνει πάντα, ένα μεγάλο δέντρο κρύβει την ταμπέλα με αποτέλεσμα οι τουρίστες να χάνονται και να βγαίνουν ορδές στην έξοδο Μαλάδων, ακριβώς την επόμενη έξοδο δηλαδή!
Όταν καταλαβαίνουν ότι κινούνται στη λάθος κατεύθυνση, παθαίνουν πανικό! Και βέβαια όλοι κάνουν αναστροφή επικίνδυνο και παράνομο καθότι είναι μονόδρομος κι έτσι βγαίνουν εθνική. Παράνομα.
«Με τα μηχανάκια τους οδηγούμε από Ξηροπόταμο», μου λέει επιχειρηματίας της περιοχής και συμπληρώνει «αν έπαιρνα ένα ευρώ από τον κάθε ένα ξεστρατισμένο τουρίστα που εξυπηρετώ, θα' βγαζα τη χασούρα της αναδουλειάς που έτσι κι αλλιώς μας έχει πνίξει».
Κι εκτός από πανικό βέβαια, οι άνθρωποι δυσανασχετούν πολύ.. Συνηθισμένοι βλέπετε αλλιώς το γεγονός πως οι ταμπέλες στη Κρήτη όπου υπάρχουν, είναι είτε κρυμμένες είτε ζωγραφισμένες, είτε σουρωτήρι, κάνει τουλάχιστον αλγεινή εντύπωση (sic)..
«Δεν είναι αυτή εικόνα για να ταξιδεύει σ' όλο τον πλανήτη», λέει ο προαναφερόμενη επιχειρηματίας. «Όταν πια το μόνο προϊόν μας είναι ο τουρισμός, αυτά πρέπει να τα προσέχουμε»
