Σκουπίδια παντού, όπου κι αν κοιτάξεις. Περπατάς και έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε έναν τεράστιο σκουπιδότοπο, σε μία απέραντη χωματερή. Η δυσοσμία αισθητή. Εστία μόλυνσης.
Αυτή είναι η εικόνα που παρουσιάζει η είσοδος του μεγαλύτερου νοσοκομείου της Κρήτης και ενός από τα μεγαλύτερα πανεπιστημιακά νοσοκομεία της χώρας. Εικόνα που σου προκαλεί αγανάκτηση, ντροπή και θλίψη. Είναι η εικόνα που παρουσιάζει το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου.
Είναι η εικόνα που αντικρίζουν καθημερινά χιλιάδες μάτια Κρητικών και μη που έρχονται στο νοσοκομείο και η οποία είναι αποκαρδιωτική θυμίζοντας περισσότερο εγκαταλειμμένη εγκατάσταση και λιγότερο δημόσιο νοσοκομείο. Έναν τόπο που δε σέβονται οι ίδιοι οι χρήστες και οι επισκέπτες του. Αν πούμε για δημοτική μέριμνα μάλλον είμαστε... αλλού.
Το "κακό" ξεκινά από εμάς
Το "κακό" βέβαια ξεκινά από εμάς τους ίδιους που θέλουμε τον ατομικό μας οδοκαθαριστή, όπως τον ατομικό μας αστυνομικό κ.λπ. και έρχεται να το συμπληρώσει η τοπική αυτοδιοίκηση και η πολιτεία που δε βρίσκει τρόπο αφού και τα κονδύλια είναι ελλιπέστατα για να καθαρίσει στοιχειωδώς τον εξωτερικό χώρο του μεγαλύτερου νοσοκομείου της Κρήτης.
Αρμόδια η Περιφέρεια που δεν έχει τα μέσα
Όπως ανέφερε ο αντιπεριφερειάρχης Ηρακλείου Ευριπίδης Κουκιαδάκης στο neakriti.gr σηκώνοντας τα χέρια "ψηλά" «τυπικά θεωρείται δική μας αρμοδιότητα αλλά η Περιφέρεια δεν διαθέτει καν υπηρεσία καθαριότητας και δεν εισπράττει τέλη. Έχουμε μόνο μια εργολαβία καθαρισμού επαρχιακών δρόμων και συγκεκριμένο κονδύλι οπότε έγινε καθαρισμός κυρίως χόρτων για την πυροπροστασία. Μια μηχανική «σκούπα» είχαμε την οποία παραχωρήσαμε στο Δήμο και δεν έχει επιστραφεί .Ο μόνος φορέας που έχει τα μέσα για τον καθαρισμό του σημείου είναι ο Δήμος και χρειάζεται συνεννόηση».
Την εικόνα συμπληρώνει, σύμφωνα με τους συνδικαλιστές η κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό του νοσοκομείου, όπου οι βάρδιες βγαίνουν με δυσκολία στο ήδη εξουθενωμένο προσωπικό, με τους πολίτες και ασθενείς να διαμαρτύρονται και αυτό το καλοκαίρι, διεκδικώντας τα αυτονόητα και με τους εργαζόμενους να αναμένουν τις λιγοστές προσλήψεις, τις οποίες χαρακτηρίζουν ως σταγόνα στον ωκεανό.
Ρεπορτάζ: Μαρία Λιναρδάκη-Φιλία Σαριδάκη
