Ένα από τα πιο διάσημα θρησκευτικά αξιοθέατα της Κρήτης είναι η μονή Χρυσοσκαλίτισσας. Μια ανάσα μακριά από το πασίγνωστο Ελαφονήσι, αποτελεί συνήθως μια στάση για τους επισκέπτες πριν απολαύσουν την «Καραϊβική της Ελλάδας».
Κι αλήθεια είναι μια καταπληκτική γωνιά του νομού Χανίων αυτή.
Το μοναστήρι με τη μεγάλη ιστορία, είναι χτισμένο σε μια μαγική τοποθεσία πάνω σε ένα λόφο που βρίσκεται σε έναν κολπίσκο με βραχώδη, τραχιά ακτογραμμή. Η θέα από από κει πάνω στη θάλασσα της δυτικής Κρήτης, σε κάνει ποιητή.
Ο μύθος του πιστού που μόνο αυτός μπορεί να «δει» το χρυσό σκαλί, τσιγκλά το μυαλό και τις αισθήσεις κι ακόμη κι αν δεν το παραδέχεσαι ψάχνεις ένα - ένα τα 90 σκαλιά (θα επανέλθω σε άλλο άρθρο).
Δεν έχει ανάγκη από υπερβολές η μονή Χρυσοσκαλίτισσας για να τραβήξει κόσμο. Ίσα - ίσα επιβάλλεται να διατηρήσει το λιτό μα συνάμα τόσο επιβλητικό της χαρακτήρα.
Γι' αυτό, πιστεύω πρέπει κάποιος από την Αρχιεπισκοπή, από τη Μητρόπολη από την ίδια τη μονή, να εξαφανίσει τη κούκλα μέσα από τη κολυμπήθρα στο μουσείο που διατηρεί η μονή. Και βέβαια να «τακτοποιήσει» κάπως αυτό το μουσείο.
Όλοι ξέρουμε που χρησιμεύει η κολυμπήθρα. Κι αν κάποιος δεν ξέρει ας ρωτήσει να μάθει. Ας γράψουν μια ταμπελίτσα δίπλα σε κάθε έκθεμα να εξηγεί τη χρήση του. Αλλά ας την πάρουν από κει γιατί θυμίζει ταινία τρόμου..
Τον «Τσάκι» την τρομακτική κούκλα που ανάγκαζε το 3χρονο ν' ακούει φωνές.
