Ο Γιώργος Καπελλάκης ήταν ο άνθρωπος που άνοιξε το δρόμο σε δεκάδες άτομα με αναπηρία να ασχοληθούν με τον αθλητισμό στην Κρήτη. Ήταν αυτός που έφερε τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες και όρθωσε το ανάστημά του καλώντας τα άτομα με αναπηρία να βγουν από τα σπίτια τους και να δοκιμάσουν τις ικανότητές του στον αθλητισμό. Εν μέρει η άνθιση του αθλητισμού ΑμεΑ στην Κρήτη οφείλεται σ' αυτόν.
Ο Παραολυμπιονίκης από τις Ασίτες μετά από αρκετούς μήνες αγωνίας ενημερώθηκε και επίσημα χθες ότι θα βρίσκεται στην αποστολή για το Ρίο και θα έχει τη δυνατότητα για τέταρτη φορά στην καριέρα του να ζήσει από κοντά το κορυφαίο αθλητικό γεγονός του κόσμου.
«Όλη μου η προσπάθεια τον τελευταίο ενάμισι χρόνο ήταν καθαρά για να πάρω την πρόκριση για το Ρίο γνωρίζοντας ότι το έργο μου θα ήταν δύσκολο καθώς το επίπεδο στη δική μου κατηγορία έχει ανέβει πάρα πολύ και οι χρόνοι έχουν πέσει», επισημαίνει στο neakriti.gr ο Γιώργος Καπελλάκης, ο οποίος δέχτηκε την είδηση με ανακούφιση και χαρά. «Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Ήταν μία χρονιά με πολλούς αγώνες φέτος με σκοπό να κατοχυρώσω το χρόνο για την Παραολυμπιάδα. Για μένα είναι μία μεγάλη επιβράβευση διότι, κακά τα ψέματα, και έχω μεγαλώσει και έχω πάρει πολλές γενικές υποχρεώσεις πέρα από τον αθλητισμό, οι οποίες σου αποσπούν την προσοχή και δεν είσαι 100% συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνεις. Νιώθω χαρούμενος που τα κατάφερα τελικά».
Για τον Γιώργο Καπελλάκη η Παραολυμπιάδα του Ρίο του έδινε ένα έξτρα κίνητρο να προσπαθήσει περισσότερο όπως εξομολογείται. «Όποιος έχει ζήσει την ατμόσφαιρα μίας Ολυμπιάδας σίγουρα θέλει να το ξαναζήσει. Για μένα υπήρχε ένα επιπλέον κίνητρο ότι γινόταν στη Βραζιλία, την οποία έχω επισκεφτεί τρεις φορές και τη λατρεύω. Αυτό μου έδωσε ένα έξτρα κίνητρο να προσπαθήσω περισσότερο. Εάν γινόταν οπουδήποτε αλλού ενδεχομένως να μην είχα τον ίδιο ζήλο. Έχω ταξιδέψει σε πολλά μέρη του κόσμο και γι' αυτό έχω το περιθώριο να το συγκρίνω. Πάνω από όλα, όμως, μία Ολυμπιάδα είναι ένα πολύ μεγάλο γεγονός που κάποιοι μπορούν να το ζήσουν σα φίλαθλοι, κάποιοι σαν παράγοντες κι εγώ κατάφερα να το ζήσω ξανά σαν αθλητής. Είναι μεγάλη χαρά για μένα».
Στην Παραολυμπιάδα του Ρίο θα αγωνιστεί στα 50μ και στα 100μ. ύπτιο γνωρίζοντας ότι πλέον ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος. «Ελπίζω να έχουμε μία καλή προετοιμασία μέχρι να φύγουμε. Στόχος μου είναι να κάνω δύο καλές εμφανίσεις. Δυστυχώς με βάση τα δεδομένα θα παλέψω για την πρόκριση στον τελικό κυρίως στα 50μ. ύπτιο. Σίγουρα, όμως θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις και τον καλύτερό μου εαυτό. Θέλω να απολαύσω αυτούς τους αγώνες. Εάν καταφέρω να φτάσω ως τον τελικό θα είμαι πολύ χαρούμενος», επισημαίνει ο Ηρακλειώτης Παραολυμπιονίκης.
Πιθανότατα αυτή η Παραολυμπιάδα θα είναι η τελευταία του, όμως δεν έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει την αγωνιστική δράση. «Μάλλον θα είναι το φινάλε μου, όμως δεν έχω πάρει οριστικές αποφάσεις. Δε θα σταματήσω να κολυμπώ στα εγχώρια πρωταθλήματα, απλά δεν ξέρω ποιο θα είναι το μέλλον μου στην Εθνική ομάδα. Θα τα δω αυτά με πιο πολύ ηρεμία μετά την Παραολυμπιάδα. Με βάση τη λογική αυτή θα είναι η τελευταία μου Παραολυμπιάδα».
Ερωτηθείς για την ελληνική αποστολή και το γεγονός ότι αρκετοί αθλητές από την Κρήτη θα είναι παρόντες στο Ρίο επισήμανε: «Με χαροποιεί πάρα πολύ που συντοπίτες μου Κρητικοί έχουν πάρει την πρόκριση και μάλιστα κάποιοι πάνε στο Ρίο για τη διάκριση. Όπως ο Μανώλης Στεφανουδάκης και ο Αντώνης Τσαπατάκης του σωματείου μου, της Μεγαλονήσου. Αυτό ήταν για μένα όλα αυτά τα χρόνια η μεγάλη μου ανησυχία: Εγώ τελειώνω ως αθλητής και κάποιος πρέπει να συνεχίσει να μεταδίδει αυτό το ωραίο μικρόβιο, την ωραία αίσθηση που σου δίνει ο αθλητισμός. Να προσφέρει κίνητρο στα άτομα με αναπηρία να έρθουν στον αθλητισμό για να ζήσουν ωραίες στιγμές, να κοινωνικοποιηθούν, να πάρουν πράγματα. Το ότι έχουμε τόσες συμμετοχές από την Κρήτη είναι πολύ θετικό και θα εμπνεύσει και άλλα παιδιά να έρθουν στον αθλητισμό».
«Μία ωραία αλυσίδα»
Για τον Γιώργο Καπελλάκη το έργο που επιτέλεσε ο ίδιος, αλλά και τα νέα παιδιά τώρα είναι πολύ σημαντικό. «Όταν εγώ χτύπησα δεν υπήρχε κάποιος να με παραλάβει αμέσως, να μου δείξει το δρόμο, να μου πει ότι ο αθλητισμός μπορεί να μου προσφέρει κάποια πράγματα. Τα νέα παιδιά είδαν εμένα και ξεκίνησαν και στο μέλλον άλλα παιδιά θα δουν αυτούς και θα μπουν στον αθλητισμό. Είναι μία ωραία αλυσίδα που δημιουργείται και μόνο καλό μπορεί να κάνει στα άτομα με αναπηρία, αλλά και για την κοινωνία που ζούμε. Διότι όλο αυτό βοηθά στη μείωση των ταμπού σχετικά με τα άτομα με αναπηρία και βοηθά στην ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία. Γίνονται αποδεχτά από τον κόσμο με αποτέλεσμα να αλλάζει η συμπεριφορά απέναντί τους σε απλά πράγματα, όπως το πάρκινγκ, τις ράμπες ακόμα και η συμπεριφορά απέναντί μας. Ο αθλητισμός συμβάλει θετικά».
Ο ίδιος άλλωστε έζησε πολλές δύσκολες στιγμές για να φτάσει σήμερα να τον σέβονται όλοι. «Δε θα ξεχάσω ποτές τις πρώτες προπονήσεις μου στο κολυμβητήριο πριν από 15-16 χρόνια όπου όλοι με κοιτούσαν σαν εξωγήινο. Μου έβγαζαν τις διαδρομές στη μέση της προπόνησης και κινδύνευα να πνιγώ. Πλέον υπάρχει σεβασμός και σε εμένα, αλλά και στα υπόλοιπα άτομα με αναπηρία που έρχονται στο κολυμβητήριο. Άνοιξε ο δρόμος…».
Ρεπορτάζ: Νίκη Μηλιαράκη
