Παιδιά που στήνουν σκηνές τροχαίου, επικαλούνται τραυματισμούς, κλαίνε, ουρλιάζουν, βρίζουν χυδαία, έχουν τη βοήθεια του ηλικιωμένου που τα στηρίζει επιτιθέμενος λεκτικά στους οδηγούς, αλλά… μόλις πεις τη μαγική λέξη, "καλώ την αστυνομία να 'βοηθήσει", εξαφανίζονται από προσώπου γης.
Δύο οι καταγγελίες με πανομοιότυπα ωστόσο περιστατικά και σε άλλους χρόνους, καταγράφουν ανυποψίαστοι πολίτες στο σταθμό των λεωφορείων στη Χανιώπορτα από μία παρέα παιδιών που φαίνεται να έχουν τη στήριξη ενός ηλικιωμένου ατόμου που δηλώνει ιδιοκτήτης ΤΑΞΙ, αλλά μάλλον το επικαλείται ως πρόσχημα και κάποια ''άλλη'' σχέση φαίνεται να έχει με τους ανήλικους.
Διαβάστε τι πειρέγραψε στο radio 9.84 και την Αγγέλα Δουλγεράκη η κα Κατερίνα Μ., οδηγός αυτοκινήτου.
"Μια ομάδα παιδιών από οκτώ έως δώδεκα ετών περίπου, δύο κορίτσια κι ένα αγόρι με ποδήλατο με λαχτάρησαν πριν από λίγες ημέρες, ενώ ένας ηλικιωμένος δήθεν οδηγός ΤΑΞΙ με πέρασε γενεές και γενεές γιατί εγώ η ''ασυνείδητη'' οδηγός που δεν κατάλαβα πως, χτύπησα ένα ανήλικο κορίτσι με το αυτοκίνητό μου κάνοντας όπισθεν στο σταθμό όπου φιλοξενείται και μία πιάτσα ΤΑΞΙ.
Ήταν περίπου 17.00 το απόγευμα πριν από λίγες ημέρες όταν μαζί με συγγενή μου βρέθηκα στο συγκεκριμένο σημείο στο οποίο δεν υπήρχε ούτε αυτοκίνητο, ούτε περαστικός, ούτε λεωφορείο ούτε ΤΑΞΙ. ΚΑΝΕΙΣ. ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ.
Θέλαμε να σταματήσουμε για λίγο προκειμένου να διευθετήσουμε μία υπόθεσή μας και ψάχναμε χώρο να παρκάρουμε. Βάζοντας όπισθεν για να στρίψω σωστά και χωρίς να υπάρχει κανείς γύρω, τριγύρω, πίσω, μπροστά, δεξιά, αριστερά, άκουσα φωνές, κραυγές, βρισιές…
Κοκάλωσα. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι έγινε. Κατέβηκα από το αυτοκίνητο και αυτό που είδα μου προκάλεσε ακόμα ΣΟΚ καθώς πίσω από αυτό βρισκόταν ξαπλωμένο ένα κορίτσι, ένα δεύτερο με έβριζε κι ένα αγόρι με το ποδήλατό του γερμένο στο πλάι μου έλεγε κάτι δυσνόητα σε διάλεκτο μάλλον Ρομά. Από το πουθενά στην έρημη πιάτσα ΤΑΧΙ και στο σταθμό των λεωφορείων, εμφανίστηκε ένας ηλικιωμένος.
''Δεν ντρέπεσαι, σαν δεν ντρέπεσαι'' μου φώναζε. Χτύπησες το παιδί, το σκότωσες, άσε που παρκάρεις σε πιάτσα. Μεγάλη γυναίκα δεν ντρέπεσαι… Δεν τολμώ ν' αναφέρω τα όσα πρόσθεσε.
Κοίταζα χαζεμένη. Τι προκάλεσα Θεέ μου έλεγα πως τα κατάφερα; Το κορίτσι όμως έπρεπε να πάει νοσοκομείο…
Τις ίδιες σκέψεις έκανε και η συγγενής μου, που διατηρώντας την ψυχραιμία της, έβαλε τις φωνές και μας είπε πως προτεραιότητα ήταν η υγεία του παιδιού. Ακολούθως η κίνηση της ήταν να πάρει το τηλέφωνο προκειμένου να καλέσει το ΕΚΑΒ και να έρθει η Τροχαία.
Η Ελένη έμεινε με το κινητό στο χέρι καθώς μαγικά η κίνησή της και οι αναφορές της, σήκωσαν από το έδαφος το τραυματισμένο κορίτσι. Μαζεύτηκε το ποδήλατο, σταμάτησαν οι βρισιές κι οι απειλές κι άπαντες, μαζί με τον ηλικιωμένο εξαφανίστηκαν. Ούτε σήμερα δεν μπορώ να θυμηθώ προς ποια κατεύθυνση.
Μείναμε στο σημείο για αρκετή ώρα στην προσπάθεια μας να συνέλθουμε. Μάθαμε στη συνέχεια ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό.
Εξ ου και η αναφορά μας με την άδεια του σε ένα επίσης υποψήφιο θύμα την κα (…) με αριθμό τηλεφώνου (…) με την οποία μπορείτε να επικοινωνήσετε.
Ακόμα και χρήματα να ζητούσαν εκείνη τη στιγμή θα τους έδινα προκειμένου να βοηθήσω το δήθεν τραυματισμένο κορίτσι. Εμείς θα το πηγαίναμε στο νοσοκομείο, αλλά να που η ψυχραιμία ενός τρίτου με έσωσε.
Παρακαλώ για την δημοσιοποίηση του. Έτσι για να μπλοκάρουμε τις παγίδες. Σας ευχαριστώ".
Ρεπορτάζ: Αγγέλα Δουλγεράκη
