Η ανάγκη ύπαρξης κοινωνικού διαλόγου, ούτως ώστε, μεταξύ άλλων, να συμφωνείται, στο πλαίσιο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, ο ελάχιστος νόμιμος μισθός, με γενική και καθολική ισχύ για όλους τους εργαζόμενους, και η εκτίμηση ότι δεν υπάρχει θέμα μείωσης του κατώτατου μισθού και κατάργησης του 13ου και 14ου μισθού αποτελούν τα κύρια σημεία της συμφωνίας για τα εργασιακά.
Σε αυτήν κατέληξαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων και εργοδοτών (ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ και ΓΣΕΒΕΕ), που υπογράφουν την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, έπειτα από συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας, παρουσία του υπουργού Γιώργου Κατρούγκαλου, οι οποίοι προχώρησαν σε κοινή δήλωση, στην οποία αναφέρονται πέντε βασικά σημεία της συμφωνίας.
Στην κοινή δήλωσή τους επιβεβαιώνουν, επίσης, εκ νέου και στο σύνολό τους τα συμφωνηθέντα στις τριμερείς συναντήσεις που διεξήχθησαν, υπό την αιγίδα της ΔΟΕ, την 30ή Σεπτεμβρίου 2014 στη Γενεύη και την 26η Νοεμβρίου 2015 στο Ζάππειο, που ενσωματώνονται στην παρούσα συμφωνία και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της.
Ακόμα, στην κοινή δήλωσή τους, υπογραμμίζουν ότι «ως βέλτιστες πρακτικές» πρέπει να θεωρηθούν όσες εναρμονίζονται με το ευρωπαϊκό μοντέλο και την προστασία των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, που προσδιορίζουν την ταυτότητα της Ευρώπης, ενώ αναφέρονται στο κείμενο αρχών που υπέγραψαν οι ευρωπαϊκές οργανώσεις κοινωνικών εταίρων την 27η/6/2016 με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Τέλος, συμφώνησαν ότι ο Ν. 1262/1982 πρέπει να εκσυγχρονιστεί, κυρίως, ως προς την αντιμετώπιση πρακτικών κακής εφαρμογής του, χωρίς, όμως, να τίθεται σε αμφισβήτηση το δικαίωμα στην απεργία και στη συνταγματική προστασία της συνδικαλιστικής δράσης.
Ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος, μετά τη συμφωνία την οποία χαρακτήρισε «κοινωνική και πολιτική συμφωνία για δημιουργία κοινωνικού μετώπου με εθνικά χαρακτηριστικά στον τομέα των εργασιακών σχέσεων», δήλωσε ότι οι κοινωνικοί εταίροι πήραν μια απόφαση η οποία θα αποτελέσει τον πυρήνα της εθνικής θέσης της χώρας στην επικείμενη διαπραγμάτευση, τονίζοντας, ωστόσο, ότι αυτή δε θα είναι εύκολη. Παράλληλα, έστειλε μήνυμα, ξεκαθαρίζοντας ότι με τη συμφωνία αυτή μπαίνει ένα τέλος στο καθεστώς απορρύθμισης και της εργασιακής ζούγκλας των τελευταίων χρόνων.
Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος, από την πλευρά του, δήλωσε ότι η ΓΣΕΕ και οι εργοδοτικές οργανώσεις συμφώνησαν σε ένα σημείο με πάρα πολύ κόπο και προσπάθεια, καθώς υπήρχαν διαφορές, τονίζοντας ότι καθήκον όλων είναι να μην υπάρχουν υπαναχωρήσεις και δεύτερες σκέψεις.
Τέλος, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, Βασίλης Κορκίδης, δήλωσε ότι με αυτή τη συμφωνία δίνεται ένα ισχυρό όπλο στην κυβέρνηση να διαπραγματευτεί το Σεπτέμβριο.
9 στους 10 Έλληνες ζητούν επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων
Το 88% των Ελλήνων πολιτών επισημαίνει την επιτακτική αναγκαιότητα και στοιχίζεται πίσω από το αίτημα και τη διεκδίκηση της ΓΣΕΕ για την επαναφορά του πλαισίου των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, καθώς και της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), σύμφωνα με τα αποτελέσματα πανελλήνιας συνδρομητικής έρευνας που διενήργησε η Metron Analysis για λογαριασμό της ΓΣΕΕ στο πεδίο της αγοράς εργασίας.
Η τηλεφωνική έρευνα πραγματοποιήθηκε σε σταθμισμένο δείγμα (φύλο, ηλικία, ψήφο στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές) 1.201 ατόμων ηλικίας από 18 και άνω. Όπως προκύπτει από τα ποιοτικά και ποσοτικά ευρήματα της έρευνας, η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτώμενων, ανεξάρτητα τόσο από το κομματικό πρόσημο της ψήφου τους στις εθνικές εκλογές το Σεπτέμβριο του 2015, όσο και από την (αυτο)τοποθέτησή τους στο πολιτικό φάσμα, θεωρούν τη συλλογική αυτονομία ως απαραίτητη προϋπόθεση προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων, αποδεικνύοντας σαφώς ότι οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) είναι καθολική κοινωνική απαίτηση.
Το γεγονός ότι το υψηλότερο (91%) - μεταξύ των πολύ υψηλών - ποσοστό υποστήριξης της επαναφοράς των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) καταγράφεται στους νέους 18 έως 34 ετών, στην ηλικιακή ομάδα δηλαδή που βρίσκεται αντιμέτωπη με φαινόμενα μαζικής ανεργίας, ακραίας ευελιξίας ή υπαμειβόμενης απασχόλησης, αναδεικνύει ξεκάθαρα την αναντικατάστατη λειτουργία της συλλογικής διαπραγμάτευσης αφενός ως θεσμικό μηχανισμό υποστήριξης της ένταξης και παραμονής στην αγορά εργασίας, και αφετέρου σαν κρίσιμο εργαλείο διαφύλαξης της αξιοπρεπούς δουλειάς σε πείσμα όσων εγκληματικά και ανεδαφικά συνεχίζουν να συνδέουν την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων με την αύξηση της απασχόλησης.
Σύμφωνα με την έρευνα, η αποκατάσταση του πλαισίου των ΣΣΕ αποτελεί κοινή συνισταμένη όλων των ερωτώμενων, όποια θέση κι αν κατέχουν στην αγορά εργασίας, στην παραγωγική δραστηριότητα και αλυσίδα (ελεύθεροι επαγγελματίες, γεωργοί, μισθωτοί ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, άνεργοι, φοιτητές, νοικοκυρές, συνταξιούχοι), αποδομώντας περιθωριακές δογματικές απόψεις περί «συντεχνιασμού». Είναι χαρακτηριστικό και δηλωτικό του καθολικού της χαρακτήρα ότι με αυτή συντάσσονται το 82% των ελεύθερων επαγγελματιών και το 90% των αγροτών.
