«Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη», ήταν το διαφημιστικό σλόγκαν που κυκλοφορούσε μια εποχή. Και αν έχουν περάσει χρόνια από τότε που παιζόταν στις τηλεοράσεις η συγκεκριμένη διαφήμιση, η ατάκα έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας, με τους πιο πολλούς από μας να τη χρησιμοποιούμε κυρίως σε πειράγματα.
Και αν λοιπόν κάποιος από εμάς είναι από αυτούς που συνηθίζουν να ζητούν απόδειξη, σίγουρα αγαπά τη χώρα, δεν αγαπά όμως το μαγαζάτορα από τον οποίο αγόρασε κάτι και απαίτησε να αποδώσει το φόρο κόβοντάς του απόδειξη. Και αυτό γιατί σε πολλούς από εμάς θα έχει σίγουρα τύχει η αμήχανη εκείνη στιγμή που ζητάμε επίμονα να μας κοπεί απόδειξη και αρκετές φορές γινόμαστε δέκτες ενός γεμάτου νεύρα και μίσος βλέμματος από πλευράς του καταστηματάρχη.
Έτσι λοιπόν και χθες ένας καταναλωτής, ενώ βρισκόταν στο ταμείο, πλήρωνε και περίμενε απόδειξη, αυτή δεν του δόθηκε ευθύς εξαρχής, παρά μόνον τη ζήτησε. Τελικά ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, μη μπορώντας να κάνει αλλιώς, του την έκοψε, παίρνοντας όμως πίσω το χαμόγελο με το οποίο μέχρι πρότινος εξυπηρετούσε τον καταναλωτή - που συν τοις άλλοις είχε κάνει και έναν καλό λογαριασμό - και του χτύπησε στο τέλος την απόδειξη στον γκισέ χωρίς να του πει καν ευχαριστώ. Συνεπώς το συμπέρασμα; Μπορεί ζητώντας απόδειξη να κάνεις καλό στην οικονομία της χώρας, βλάπτεις όμως σοβαρά την τσέπη του καταστηματάρχη
