Χρώμα και άρωμα από... Γούντστοκ και Μάταλα είχε το τριήμερο βαλκανικό κάμπινγκ συλλεκτικών «χίπικων» βαν της Volkswagen, που ολοκληρώνεται στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης και μεταφέρεται από σήμερα στη Χαλκιδική.
Το θρυλικό VW Camper, που επί δεκαετίες ταυτίστηκε με την ελευθερία της μετακίνησης στη φύση και έγινε σύμβολο των «παιδιών των λουλουδιών» στη δεκαετία του '60, μπορεί να έχει πια «συνταξιοδοτηθεί», αλλά εξακολουθεί να έχει φανατικούς φίλους, που το χρησιμοποιούν για τις οικογενειακές εξορμήσεις τους στη φύση.
«Δεν είμαι ένα αργό αυτοκίνητο, είμαι ένα... γρήγορο σπίτι» γράφει σε ένα ευρηματικό μήνυμα στο πίσω μέρος του συλλεκτικού βαν του ο Δημήτρης Θεοδοσιάδης από τη Θεσσαλονίκη. Ο ίδιος χρησιμοποιεί το εμβληματικό βανάκι ως δεύτερο σπίτι του, μέσο απόδρασης της οικογένειάς του από την πόλη και επαφής με τη φύση στα κάμπινγκ της Ελλάδας, και όχι μόνο. Πέντε χρόνια πριν, μαζί με τον φίλο του Θανάση Ματθαίου αναζήτησαν και βρήκαν δεκάδες άλλους που μοιράζονται την ίδια αγάπη, δημιουργώντας μια παρέα, το Ελληνικό VW Van Club. Η παρέα μεγάλωσε γρήγορα και διεθνοποιήθηκε με την προσθήκη φίλων του ίδιου αυτοκινήτου σε όλα τα Βαλκάνια.
Οι συναντήσεις
Η ετήσια βαλκανική συνάντηση του VW Van είναι πλέον θεσμός και αυτές τις ημέρες γίνεται για 6η φορά, και 2η στην Ελλάδα, απ' όπου ξεκίνησε το 2011. Η πρώτη συνάντηση έγινε στην Πιερία, για να ακολουθήσουν οι συναντήσεις το 2012 στη Βουλγαρία, το 2013 στην Τουρκία, το 2014 στη Ρουμανία και πέρυσι στη Σερβία.
Στα Λουτρά του Λαγκαδά, 20 χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη, έδωσαν το «παρών» το τελευταίο τριήμερο 138 οχήματα και 380 άτομα συνολικά, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, αλλά και από Τουρκία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κόσοβο και Γερμανία. Μοιράστηκαν εμπειρίες και γνώσεις, αντάλλαξαν απόψεις, περιηγήθηκαν σε αξιοθέατα, διασκέδασαν και έπαιξαν, ενώ το Σάββατο διέσχισαν τους κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης με ένα ξεχωριστό ρετρό «καραβάνι» που εντυπωσίασε κατοίκους και επισκέπτες της πόλης.
Κάποιοι αποχώρησαν χθες, δίνοντας ραντεβού για του χρόνου, ενώ σήμερα το πρωί οι 80 εναπομείναντες σχηματίζουν ένα κομβόι 3 χιλιομέτρων για τη Σιθωνία Χαλκιδικής, όπου θα συνεχίσουν για ακόμη μία εβδομάδα. Ανάμεσά τους βρίσκονται κάτοχοι νεότερων βαν της Volkswagen, που αποτελούν μετεξέλιξη της θρυλικής σειράς Τ, αλλά και κάτοχοι του ακόμη πιο θρυλικού «σκαθαριού», του πιο επιτυχημένου ΙΧ στην ιστορία του αυτοκινήτου, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον σχεδιασμό του βαν.
«Είμαστε μια μεγάλη παρέα, που μας ενώνει η ιδιαίτερη σχέση με τη φύση και η απόδραση σε αυτήν με... στυλ» λέει στο «Εθνος» ο κ. Θεοδοσιάδης, ο οποίος βρίσκει στο συλλεκτικό βανάκι του όλα όσα χρειάζεται για τις εξορμήσεις του.
«Είναι μικρό, απλό, οικονομικό, σπαρτιάτικο. Εχει όλα τα χαρακτηριστικά που με εκφράζουν, σε σχέση με το πώς θέλω τη ζωή μου και τα ταξίδια μου, ενώ έχει και ένα ιδιαίτερο στυλ» σημειώνει. Η ίδια αντίληψη αποτελεί συνδετικό κρίκο που ενώνει όλα τα μέλη της παρέας, οι οποίοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι και τη βασική αδυναμία του αυτοκινήτου, τις πολύ χαμηλές του ταχύτητες.
Τη διακωμωδούν και αυτοσαρκάζονται γι' αυτήν με έξυπνα αυτοκόλλητα-μηνύματα στο πίσω μέρος, για να τα διαβάζουν όσοι ακολουθούν και προσπερνούν. «Μπορεί εσύ να πηγαίνεις πιο γρήγορα, αλλά εγώ έχω... μπίρα στο ψυγείο!» γράφει ένα από αυτά.
Το κλαμπ
Το ελληνικό VW Van Club έχει 120 ενεργά μέλη και αυτό που το διαφοροποιεί από κάποια άλλα κλαμπ φίλων κλασικών αυτοκινήτων είναι πως οι κάτοχοι των συλλεκτικών οχημάτων δεν τα αντιμετωπίζουν με την αντίληψη ενός μουσειακού φετίχ, αλλά τα χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι στη συντριπτική τους πλειονότητα τα αυτοκίνητα αυτά βρίσκονται σε κυκλοφορία, με κανονικές πινακίδες και τέλη κυκλοφορίας, και όχι αυτές των κλασικών αυτοκινήτων.
Τα μέλη του κλαμπ επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω φόρουμ συζητήσεων, ανταλλάσσουν εμπειρίες και αλληλοβοηθούνται σε θέματα όπως η αντιμετώπιση μηχανικών προβλημάτων, η εύρεση ανταλλακτικών κ.ά.
Το πρώτο πολυμορφικό: Η ιδέα που σφράγισε την αυτοκίνηση
Το 1947 ο Μπεν Πον, επίσημος εισαγωγέας της Volks-wagen στην Ολλανδία, σκέφτηκε και σχεδίασε ένα φορτηγάκι, εμπνευσμένο από το σχήμα του θρυλικού «σκαθαριού» (ή «σκαραβαίου»), που είχε πρωτοκυκλοφορήσει 9 χρόνια πριν και έκανε θραύση στην Ευρώπη. Σκιτσάρισε την ιδέα του με μολύβι και την έστειλε στη διοίκηση της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Δύο χρόνια μετά παρουσιάστηκε στον Τύπο το πρωτότυπο μοντέλο Τ1. Το βανάκι είχε τον κινητήρα 1,1 λίτρου του «σκαραβαίου», με 24,5 ίππους και διέθετε καθίσματα 8 επιβατών, που μπορούσαν εύκολα να αφαιρεθούν για να εξυπηρετηθούν μεταφορικές ανάγκες. Η πολυμορφικότητά του θα το αναδείκνυε τις επόμενες δεκαετίες σε ιδανικό όχημα μεταφοράς ανθρώπων και φορτίων, καθώς μπορούσε να μεταμορφωθεί από πουλμανάκι μέχρι αυτοκινούμενο τροχόσπιτο και από δεξί χέρι των σέρφερ μέχρι... ασθενοφόρο.
Σαν τροχόσπιτο
Στις αρχές της δεκαετίας του '50 παρουσιάστηκε η εκδοχή του Camper, που μπορεί να έχει πίσω κρεβάτι και εξοπλισμό τροχόσπιτου, κάτι που «απογείωσε» το όχημα, κάνοντάς το συνώνυμο της «απόδρασης» στη φύση.
Στη δεκαετία του '60 έγινε σύμβολο του κινήματος των χίπις. Η λαμαρίνα του έγινε καμβάς και πάνω του ζωγράφισαν λουλούδια, το σύμβολο της ειρήνης και συνθήματα, βάφτηκε στα πιο ζωηρά χρώματα, μετασκευάστηκε και πήρε τις πιο ευφάνταστες μορφές για να εξυπηρετήσει ανάγκες ταξιδιού και κάμπινγκ. Το βάπτισαν «χίπικο» «Bully» ή «Combi», ενσωματώθηκε σε ταινίες εναλλακτικού κινηματογράφου, κόσμησε εξώφυλλα ροκ δίσκων («The Freewheelin Bob Dylan»), έγινε μπρελόκ και μινιατούρα, ακόμη και σύγχρονος ήρωας της δημοφιλούς σειράς κινουμένων σχεδίων «Cars».
Πριν από 3 χρόνια σταμάτησε η κυκλοφορία του στη Βραζιλία, το τελευταίο μέρος στον κόσμο που παρήγε το κλασικό μοντέλο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013, λόγω των προδιαγραφών ασφαλείας που πρέπει να διαθέτουν τα αυτοκίνητα παραγωγής.
Το μοντέλο Trans-porter, που παράγεται και κυκλοφορεί σήμερα, αποτελεί το αποτέλεσμα μετεξέλιξης του μοντέλου VW μέσα σε 7 δεκαετίες «ζωής», αλλά με έναν διαφορετικό χαρακτήρα και κύριο προσανατολισμό τις επαγγελματικές και μεταφορικές ανάγκες επιχειρήσεων. Τα κλασικά μοντέλα (Τ1 ως και Τ6) πωλούνται σήμερα στο Διαδίκτυο και είναι περιζήτητα, με τιμές που ανάλογα με την κατάστασή τους μπορεί να φτάσουν τις αρκετές δεκάδες χιλιάδες ευρώ.
Πηγή: ethnos.gr
