Ως τα 1996 αποτελούσε το πραγματικό "φάντασμα" του κρητικού ζωικού βασιλείου. Ένα είδος που οι επιστήμονες ήξεραν ότι υπήρχε στο νησί, όμως δεν είχαν καταφέρει να το καταγράψουν. Έως την ανακάλυψή του από δύο φοιτήτριες, μέλη ιταλικής επιστημονικής αποστολής που μελετούσε τα σαρκοφάγα της Κρήτης, οι οποίες κατάφεραν να παγιδέψουν τον κρητικό αγριόγατο, σε συνεργασία με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, και έτσι να αποδείξουν ότι οι θρύλοι ήταν αληθινοί.
Από τότε πέρασαν χρόνια και η "βιογραφία" του Felis silvestris cretensis, όπως είναι το επιστημονικό του όνομα, εμπλουτίστηκε με πολλά νέα στοιχεία. Έως σήμερα, οπότε οι Κρητικοί θυμήθηκαν τον βουνίσιο αγριόγατο με αφορμή το μυστηριώδες... "θεριό" που φιλοδοξεί να κλέψει λίγη από τη δόξα της "Νέσι" στο Λόχνες της Σκοτίας. Αν και οι πιθανότητες το "μυστηριώδες" αιλουροειδές, αν όντως πρόκειται για κάτι τέτοιο, να είναι αγριόγατος μοιάζουν ελάχιστες, εντούτοις το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης έχει εκτοξευτεί στη βάση των περιγραφών, που έχουν κάνει τον "Σήφη" τον κροκόδειλο να ωχριά μπροστά του.
Στην πραγματικότητα, πέρα από το ότι ο κρητικός αγριόγατος είναι μάλλον... ντροπαλός, αφού δεν τα πάει και τόσο καλά με τον άνθρωπο, έχει αποκαλύψει πολλά από τα μυστικά του στους επιστήμονες, ξεκινώντας από το 1996, όταν ο συγκεκριμένος εκπρόσωπος του είδους που... συνελήφθη κρατήθηκε για σύντομο χρονικό διάστημα στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και, αφού προσαρμόστηκε πάνω του πομπός για ραδιοτηλεμετρική παρακολούθηση, αφέθηκε ελεύθερος και παρακολουθήθηκε για τρεις μήνες.
Βάσει αυτών των στοιχείων και κυρίως των αναλύσεων των στομαχικών περιεχομένων του, προέκυψε ότι τρέφεται με ποντίκια, πουλιά και μικρά λαγουδάκια. Ζει, όπως μας εξήγησε ο ζωολόγος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Πέτρος Λυμπεράκης, σε μεγάλα υψόμετρα, πάνω από τα 1.000 μέτρα, και το ενδιαίτημά του εκτείνεται σε μια ζώνη 4.500 στρεμμάτων, περνώντας το μεγαλύτερό του μέρος σε μια έκταση 500 στρεμμάτων. Προτιμά τα δάση πρίνου, καθώς έχουν πιο πλούσια βιοποικιλότητα, ενώ η παρουσία του μαρτυρείται τόσο από ανθρώπους που το έχουν δει, όσο και από νεκρά ζώα που έχουν εντοπιστεί.
Σύμφωνα με τον κ. Λυμπεράκη, υπάρχει η γενικότερη αίσθηση ότι υπάρχει συρρίκνωση του πληθυσμού, καθώς χρειάζεται αδιατάρακτο περιβάλλον. Η πίεση όμως που ασκείται από τον άνθρωπο με τη διάνοιξη δρόμων, τη βόσκηση αλλά και την ξύλευση έχει διαταράξει σε μεγάλο βαθμό το φυσικό χώρο όπου ζει ο αγριόγατος. Το είδος ζει κυρίως στον Ψηλορείτη και τα άλλα βουνά της Κρήτης, σύμφωνα με τον επιστήμονα του Μουσείου κ. Μιχάλη Δρετάκη, ο οποίος καταθέτει την άποψη ότι το είδος μάλλον ήρθε στο νησί μας κατά την προϊστορική εποχή, πιθανότατα με τις εμπορικές συναλλαγές των Μινωιτών με τους Αιγύπτιους, καθώς οι ρίζες του βρίσκονται στην Αφρική, στο λεγόμενο αφρικανικό αγριόγατο ή Felis libyca.
Είναι μιάμιση φορά περίπου μεγαλύτερος σε μέγεθος σε σχέση με την κατοικίδια απλή γάτα, νυχτόβιο και δεν τα πάει καλά με τους ανθρώπους. Πάντως, τόσο ο κ. Λυμπεράκης όσο και ο κ. Δρετάκης εκτιμούν ότι το ζώο που έχει σημάνει συναγερμό στους κατοίκους της Σητείας, αν βασιστούμε στις μαρτυρίες, δύσκολα θα μπορούσε να είναι αγριόγατος. Όλα βρίσκονται στη σφαίρα τού «υποτίθεται», καθώς οι περιγραφές δε συγκλίνουν μεταξύ τους, ενώ τα στοιχεία που υπάρχουν για το μυστηριώδες αιλουροειδές, αν φυσικά είναι κάτι τέτοιο, δεν είναι επαρκή για ασφαλή συμπεράσματα.
Έως αποδείξεως του εναντίον, η Κρήτη έχει πάντως βρει το δικό της "μυστήριο" από το ζωικό βασίλειο και βεβαίως το νέο της θρύλο.
ρεπορτάζ : Σταύρος Μουντουφάρης
