default-image

Ιστορία 800 ετών για τον Άγιο Πέτρο Δομινικανών

Κρήτη
Ιστορία 800 ετών για τον Άγιο Πέτρο Δομινικανών

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ναός του Αγίου Πέτρου χτίστηκε κατά της αρχές της Ενετοκρατίας στο Ηράκλειο ως Καθολικό της Μονής του Τάγματος των Δομηνικανών. Αρχιτεκτονικά ανήκει στον τύπο που χρησιμοποιούσαν οι Δομηνικανοί κατά τον 13ο αιώνα, έναν τύπο ο οποίος ακολουθούσε στοιχεία της αρχιτεκτονικής των Κιστερκιανών Μοναχών του 12ου αιώνα.

Η ιστορία της Μονής χάνεται πολύ πίσω στο χρόνο, καθώς η ανέγερσή της είχε προγραμματιστεί από το 1248. Όμως, η αφιέρωση στον Αγ. Πέτρο Μάρτυρα έγινε μετά το 1253 οπότε ανακηρύχθηκε Άγιος. Από τη Βερόνα, υπήρξε ο πρώτος μάρτυρας άγιος των Δομινικανών με μεγάλη απήχηση στο κήρυγμά του μέχρι τη δολοφονία του το 1252.

Στην αρχική του μορφή ήταν Ναός μονόκλιτος, με ξύλινη στέγη και με ελαφρά προεξέχον εγκάρσιο κλίτος μπροστά από το Πρεσβυτέριο. Το τελευταίο ήταν ορθογώνιο, καλυπτόμενο από δύο χαμηλά σταυροθόλια και πλαισιωμένο από δύο συμφυή τετράγωνα παρεκκλήσια. Την ανατολική του πλευρά διαμόρφωνε όχι ημικυκλική, αλλά τετράγωνη και κοσμημένη σε όλο της το πλάτος με ένα μεγάλο τρίλοβο άνοιγμα...

Καθ' όλη τη διάρκεια της Ενετοκρατίας, τόσο στο εσωτερικό δάπεδο του Ναού όσο και εξωτερικά, περιμετρικά των τοίχων του, γίνονταν ταφές επιφανών πολιτικών και πνευματικών ηγετών του Ηρακλείου.

Η τολμηρή αρχιτεκτονική του μνημείου, ως προς το μήκος (54μ.), το πλάτος (15μ.) και το ύψος (12μ.) του κεντρικού του κλίτους, σε συνδυασμό με την απουσία αντηρίδων (αντιστηριγμάτων) κατά μήκος του βορείου και του νοτίου τοίχου του, φαίνεται ότι συνετέλεσαν στην εν μέρει κατάρρευσή του τρεις φορές από σεισμούς, κατά τις αρχές του 14ου αιώνα, στις αρχές του 16ου και μάλλον κατά τον 18ο. Παρά τις ταλαιπωρίες του όμως αυτές, το μνημείο διατηρεί τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά στοιχεία της αρχικής του μορφολογίας...

Με την έλευση της Τουρκοκρατίας το 1669 μετατράπηκε σε μουσουλμανικό τέμενος στην μνήμη του Σουλτάνου Ιμπραήμ και προστέθηκε εξωτερικά στην νοτιοδυτική γωνία μιναρές.

Κατά το σεισμό του 18ου αιώνα καταστράφηκαν: η στέγη, το μεγαλύτερο μέρος του βορείου τοίχου, το βορειοανατολικό παρεκκλήσιο του 14ου αιώνα, το νοτιοδυτικό παρεκκλήσιο του 15ου αιώνα, το ανατολικό σταυροθόλιο με τμήμα του τριλόβου παραθύρου, η βορειοδυτική εξωτερική παραστάδα και το πάνω μέρος του δυτικού τοίχου του Ναού...

Από τις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν στο μνημείο κατά το 1993, εκτός από τον εντοπισμό των ιστορικών του φάσεων, προέκυψε επίσης ότι οι επιμέρους πολλαπλές ιδιομορφίες του μνημείου φανερώνουν συγγένειες με απολύτως σύγχρονα κτίσματα της Κινστερκιανής αρχιτεκτονικής στη Γαλλία και στην Ιταλία του 13ου αιώνα στο Silvanes, το Venzone και το Rieti. Το γεγονός αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το μνημείο του Ναού του Αγίου Πέτρου είναι ένα από τα παλαιότερα εν γένει μνημεία της κατηγορίας του και σημαντικό δείγμα με ευρύτερο ευρωπαϊκό ενδιαφέρον για την πορεία της αρχιτεκτονικής του 13ου αιώνα και την παρουσία της τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα.

Χαρακτηριστικό επίσης είναι ότι ειδικά ως προς την διώροφη διάταξη των αρχικών παρεκκλησιών του Ιερού, αυτή δεν έχει εντοπιστεί σε άλλο μνημείο της κατηγορίας του. Ήδη στην Κρήτη, ο Ναός του Αγίου Πέτρου έχει αποτελέσει πρότυπο για τον Ι.Ν. του Αγ. Νικολάου Χανίων κατά το γύρισμα του 13ου προς το 14ο αιώνα.

Πηγή: Άγνωστες γωνιές στο δήμο Ηρακλείου Κρήτης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News