default-image

"Η αρπαγή της Ευρώπης"

Απόψεις
"Η αρπαγή της Ευρώπης"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι ένας εντυπωσιακός για το είδος του και τη διαχρονικότητά του αρχαίος Ελληνικός μύθος της αρπαγής της Ευρώπης, από τον οποίο έχει πάρει το όνομά της η γηραιά Ήπειρος, γιατί αναδεικνύει αφενός τις μυθολογικές ρίζες της Ευρώπης με τον ελληνικό πολιτισμό και αφετέρου τη δημιουργική πορεία που παρουσίασε η ενοποίηση της μέχρι σήμερα.

Γράφει ο Μαρίνος Παττακός

Ο μύθος αναφέρεται στη μαγεία που προκάλεσε η Ευρώπη η κόρη του βασιλιά της Φοινίκης στον κορυφαίο θεό του Ολύμπου Δία, που για να την κερδίσει μεταμορφώθηκε σε ένα πανέμορφο γαλήνιο ταύρο, την ξεγέλασε και την πήρε μαζί του, έφθασε στην Κρήτη, με τη γνωστή μυθολογική συνέχεια!!!

Σύμφωνα με τους ερευνητές της ανθρωπολογίας και ιστορικής σημειολογίας ο μύθος συμβολίζει την κοινή κληρονομιά των Ευρωπαίων, όπως το ανήσυχο πνεύμα, η κινητικότητα και τα ανάμικτα συναισθήματα, δείγμα της συνάντησης διαφορετικών πολιτισμών.

Η πλούσια περιγραφικότητα και η ερμηνεία του εκφράζουν την πολυπολιτισμικότητα των ευρωπαίων και τις κοινές βάσεις του πολιτισμού τους.

Μύθος ή πραγματικότητα είναι ένα θέμα που έχει την ολιγότερη σημασία. Εκείνο που θεωρείται σίγουρο είναι ότι η ιστορία της πορείας προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση πηγάζει από την μεταναπολεόντιο εποχή, πριν ακόμη από την Ελληνική ανεξαρτησία.

Όμως η αρχή του παρόντος ευρωπαϊκού οράματος ανάγεται ουσιαστικά από τα μέσα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Ήταν η εποχή που ευρωπαϊκές προσωπικότητες και οι λαοί της καταστροφικής σύρραξης κατανόησαν ότι η Κοινωνία των Εθνών ήταν ανίκανη να διαχειριστεί τα προβλήματα των κρατών της Ευρώπης με όρους διεθνούς δικαίου.

Η ισχυροποίηση έθνους - κράτους και η εξιδανίκευσή τους από τον φασισμό, ήταν φανερό ότι αποτελούσε απειλή για την ειρήνη. Μόνο μια ευρωπαϊκή ομοσπονδία θα μπορούσε να διαχειριστεί με επιτυχία τα καυτά ζητήματα ανάμειξης ομάδων διαφόρων εθνικοτήτων, μεταβολής συνόρων, βίαιης μετακίνησης πληθυσμών, πολιτικών, ταξικών, εθνικών πολέμων και άλλα.

Η ενωμένη Ευρώπη έγινε πραγματικότητα. Θεωρούσαν όλοι ότι η οικονομική ενοποίηση σύντομα θα οδηγούσε και στην πολιτική ενοποίηση και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση όπως την αποκαλούσαν, θα ήταν επιλογή που τα πλεονεκτήματά της θα γινόταν αντιληπτά από την Ευρώπη των λαών.

Ο χρόνος κυλούσε αργά και σταθερά υπέρ της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Οι Ευρωπαίοι εταίροι έγιναν είκοσι οκτώ. Πολλοί λαοί ακόμα και η Τουρκία εκδήλωναν επιθυμία να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτοί η Ευρώπη των αγορών, της ροής εμπορευμάτων και κεφαλαίων ήρθε να θεσμοθετήσει η συνθήκη του Μάαστριχτ, με το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, στερούμενη όμως των απαραίτητων δικλείδων ελέγχου!

Μετά την ενιαία νομισματική ένωση, η Ευρώπη αναδεικνύεται ελκυστικός οικονομικός προορισμός, το Ευρώ έγινε ισχυρότερο από το δολάριο, κυριαρχώντας στις παγκόσμιες αγορές.

Αργότερα τα οικονομικά παγκόσμια δεδομένα άρχισαν να διαφοροποιούνται μετά την έκρηξη της αμερικανικής χρηματοπιστωτικής πιστοληπτικής «βόμβας» και τη κατάρρευση του τραπεζικού κολοσσού Lehman Brothers.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση χτύπησε την πόρτα της Ευρώπης και οι υπερχρεωμένες ασθενέστερες χώρες όπως η Ελλάδα, άρχισαν να κινούνται γύρω από το σύμφωνο σταθερότητας, ανάπτυξης και των μνημονίων της «εθνικής σωτηρίας».

Οι κοινές δεσμεύσεις των κρατών μελών σε σχέση με τα ελλείμματα και το χρέος, το έτος 2010 κατέρρευσαν. Παρά τις διαπιστωθείσες παθογένειες- αδυναμίες των κρατών μελών και της Ευρωπαϊκής επιτροπής να εξυπηρετηθούν οι εσωτερικές ισορροπίες, η Ευρώπη κατάφερε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, οδηγώντας το ευρωπαϊκό σκάφος αργά και σταθερά στο λιμάνι του ανεφοδιασμού και της ανάκαμψης.

   Σήμερα το BREXIT της Αγγλίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση δρομολογεί απρόβλεπτες καταστάσεις στο εσωτερικό της Ευρώπης. Η Ευρώπη κατάλαβε αργά πόσο άσχημα παιχνίδια μπορούν να παιχτούν στο όνομά της, προς χάριν των πολιτικών-οικονομικών συμφερόντων εντός και εκτός από κάθε κράτος μέλος της.

  Η αρπαγή της Ευρώπης από τους λαούς της άρχισε να υλοποιείται και το όραμα μιας ελεύθερης οικονομίας, για τις αναπτυσσόμενες δημοκρατικές κοινωνίες, κινδυνεύει να γίνει εφιάλτης.

  Η μόνη λύση να αποφευχθεί τελικά η «αρπαγή της Ευρώπης» είναι οι λαοί της να δράσουν αποφασιστικά, ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να ανακαταλάβει την εξουσία, που σφετερίζεται σήμερα ο σύγχρονος «Δίας» θεός του χρηματοπιστωτικού και ασύδοτου οικονομικού επεκτατισμού, ορατών και αοράτων παγκόσμιων αγορών του παρόντος και του μέλλοντος.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News