default-image

Ναι στην Ευρώπη, αλλά ποια Ευρώπη θέλουμε τελικά; Σίγουρα όχι τη σημερινή Ευρώπη

Απόψεις
Ναι στην Ευρώπη, αλλά ποια Ευρώπη θέλουμε τελικά; Σίγουρα όχι τη σημερινή Ευρώπη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σε λίγα εικοσιτετράωρα ανοίγουν οι κάλπες στο Ηνωμένο Βασίλειο για το ιστορικό Δημοψήφισμα με το οποίο ο λαός της Μεγάλης Βρετανίας, θα αποφασίσει την παραμονή ή όχι της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Του Δημήτρη Γ. Απόκη*

Πρόκειται για ένα πραγματικά ιστορικό γεγονός, εάν μάλιστα σκεφτεί κανείς τη συγκυρία και τις συνθήκες μέσα στις οποίες διεξάγεται.

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ BREXIT KAI Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ

Η προεκλογική εκστρατεία των δύο πλευρών είναι ιδιαίτερα σκληρή και προσωπικού χαρακτήρα, και σαν να μην έφτανε αυτό στιγματίστηκε και από τη δολοφονία μιας νέας και πολλά υποσχόμενης πολιτικού , μητέρας δύο ανήλικων παιδιών, της Τζό Κόξ, βουλευτού του Εργατικού Κόμματος.

Όποια και να είναι τα επιχειρήματα, όποιες και να είναι οι προειδοποιήσεις και οι απειλές από τις αντιμαχόμενες παρατάξεις, αλλά και όποιο να είναι το αποτέλεσμα, το μόνο βέβαιο είναι ότι η επόμενη ημέρα δεν θα είναι ίδια με την προ Δημοψηφίσματος εποχή.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΧΑΣΜΑ

Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος, ακούγοντας κανείς τη συζήτηση που διεξάγεται στο εσωτερικό της Μεγάλης Βρετανίας, παρακολουθώντας τις δηλώσεις ηγετών από όλο τον κόσμο, τις εκθέσεις διεθνών οργανισμών, αλλά και την κατάσταση στο εσωτερικό των χωρών σε όλη την Ευρώπη, αντιλαμβάνεται κάτι πολύ πιο ανησυχητικό από το εάν τελικά θα υπάρξει έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πολύ απλά αντιλαμβάνεται ότι κανείς από τη βαθιά ελλειμματική σε ευρωπαϊκό, αλλά και παγκόσμιο επίπεδο, ηγεσία δεν έχει αντιληφθεί τι συμβαίνει και δεν έχει ιδέα όταν μιλάει για την Ευρώπη και την ευρωπαϊκή ιδέα, τι ακριβώς εννοεί. Τι ακριβώς προτείνει. Γιατί στην ουσία πέρα από κούφια επιχειρήματα και απειλές, και από τις δυο πλευρές της αντιπαράθεσης, κανείς δεν απαντάει με ρεαλισμό και σοβαρότητα στα κρίσιμα ερωτήματα.

Το ίδιο συμβαίνει και σε επίπεδο κοινωνίας και λαών σε όλη την Ευρώπη, αλλά στην ουσία σε όλο τον κόσμο.

Η ΕΥΡΩΠΗ - EE ΣΗΜΕΡΑ

Ας δούμε ψυχρά και ρεαλιστικά την Ευρώπη που έχουμε σήμερα. Και επειδή, δυστυχώς, η έννοια της Ευρώπης έχει πλέον ταυτιστεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ας δούμε τι ΕΕ έχουμε σήμερα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση που έχουμε σήμερα, συνοψίζεται σε μια ηγεσία ανεκδιήγητων τύπων που κατοικοεδρεύουν στις Βρυξέλλες, και επικαλούνται ότι χαράσσουν πολιτική για την Ευρώπη, ενώ στην ουσία το μόνο που κάνουν είναι να απολαμβάνουν μια πολυτελή ζωή, με τρομερά παχυλούς αμοιβές, και να επιδίδονται σε καθημερινή βάση σε ανούσιες δηλώσεις επί παντός επιστητού.

ΗΓΕΣΙΑ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ

Εάν καθίσει κανείς και σκεφτεί ότι αποφασίζει για τις τύχες των λαών της Ευρώπης, ο Ζαν Κλόντ Γιούνκερ, ο Πιέρ Μοσκοβισί, ο κύριος Ρέγκλινγκ, ο κύριος Ντράγκι, αυτόματα αρχίζει, και εύλογα, να αισθάνεται βαθιά ανησυχία.

Πόσο μάλλον, εάν αναλογιστεί ότι σε επίπεδο ηγετών, το παιχνίδι διαμορφώνεται μεταξύ προσώπων, όπως η Άγκελα Μέρκελ, ο Φρανσουά Ολάντ, ο Ματέο Ρέντσι, και οι περιπτώσεις της δήθεν επαναστατικής αριστεράς, που δήθεν τους αμφισβητούν, αλλά στην ουσία προωθούν μια απλή ανακατανομή της πίττας, προς τη δική τους την πλευρά, όπως η ελληνική περίπτωση, ο Πέπε Γκρίλο, και η επερχόμενη κατάσταση με τους Podemos στην Ισπανία.

Και βέβαια καλό να είναι να μην ξεχνάει κανείς τις περιπτώσεις της απόλυτης τρέλας, με την εθνικιστική ακροδεξιά, Μαρί Λεπέν, Αυστρία, και λοιποί συγγενείς.

Όλο αυτό το φάσμα, της αποκαλούμενης ευρωπαϊκής ηγεσίας, είναι στην ουσία αποκομμένο από την καθημερινότητα των ευρωπαίων πολιτών, κλεισμένο μέσα στη γυάλα της άνετης και πολυτελούς ζωής την οποία διάγει, δίνοντας μια αγωνιώδη μάχη, να διατηρήσει ζωντανό ένα σύστημα το οποίο έχει προ πολλού πεθάνει, διότι οι τεχνολογία και οι εξελίξεις το έχουν αφήσει πίσω.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ!

Θα μπορούσε κανείς να περιμένει τη λύτρωση και την άσκηση ηγεσίας από την παγκόσμια υπερδύναμη τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ιστορικά ηγέτες των Ηνωμένων Πολιτειών, με την πολιτική τους, έχουν σφραγίσει τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο.

Θα μπορούσε όμως σήμερα να γίνει κάτι τέτοιο; Δυστυχώς όχι. Από την ανυπαρξία της οκταετίας του Μπαράκ Ομπάμα, κατά την οποία βασίλευε η λογική του νοήματος του τραγουδιού "Imagine", του Τζόν Λένον, βρισκόμαστε προ των πυλών της επιλογής μεταξύ μια δήθεν ιστορικής προεδρίας (πρώτη γυναίκα Πρόεδρος) , η οποία χρήζει ποινικής έρευνας και έχει παρασκηνιακούς δεσμούς με απολυταρχικές κυβερνήσεις και σκοτεινά συμφέροντα σε όλο τον πλανήτη, Χίλαρι Κλίντον, και μια περίπτωσης τρέλας, αν και ορισμένα από αυτά που υποστηρίζει έχουν βάση, του Ντόναλντ Τράμπ. Άρα η ελπίδα της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, παραπέμπεται στον 2020, ο Θεός να βάλλει το χέρι του.

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ

 Πολύ κουβέντα γίνεται για τις μεταρρυθμίσεις και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Ειδικά στην Ελλάδα, αυτό αποτελεί διαρκή καραμέλα. Παρόλα αυτά έχει κανείς προδιαγράψει, εκτός από γενικολογίες και βαρύγδουπες δηλώσεις, ένα ουσιαστικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων.

Στην Ελλάδα, οι μεταρρυθμίσεις έχουν καταντήσει να συνοψίζονται στη δραστική περικοπή μισθών και συντάξεων, στη δραματική αύξηση της φορολογίας, στην δίωξη της περιουσίας και των επιχειρήσεων, στη διάλυση της περίθαλψης και της υγείας, και το χειρότερο από όλα στην διάλυση της εκπαίδευσης με ταυτόχρονη δίωξη της κάθε είδους αριστείας και ικανότητας.

Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Αλλά και η άλλη πλευρά που σε καθημερινή βάση αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας, όλα τα παραπάνω, προτείνει μια εναλλακτική οδό και σχέδιο; Δυστυχώς η απάντηση είναι ένα βροντερό όχι.

Ο ΥΠΟΛΟΙΠΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Λίγο πολύ η κατάσταση, που επικρατεί στην Ευρώπη, επικρατεί και στον υπόλοιπο πλανήτη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες το σύστημα είναι πλήρως αποκομμένο από την κοινωνία και την καθημερινότητα, το σύστημα της Κίνας έχει αρχίσει να παρουσιάζει σοβαρούς τριγμούς. Η Ρωσία, πάσχει εσωτερικά και βάλλεται από έξω, με απρόβλεπτες συνέπειες. Η Ασία βρίσκεται σε αναβρασμό. Η Αφρική, σπαράσσεται από αστάθεια και τρομοκρατία. Η Λατινική Αμερική βρίσκεται σε διάλυση. Ακόμη και η μακρινή Αυστραλία, δεν έχει μείνει ανεπηρέαστη από την παγκόσμια συστημική κρίση.

Η ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

 Μετά την ανασκόπηση της εκτός Ευρώπης εικόνας του διεθνούς συστήματος, και ενόψει του δημοψηφίσματος στη Μεγάλη Βρετανία, το αρχικό ερώτημα επανέρχεται δριμύτερο.

Ναι στην Ευρώπη κύριοι των Βρυξελλών και ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών. Αλλά ποια Ευρώπη; Τη σημερινή Ευρώπη, της δυσκίνητης, παχυλά αμειβόμενης, γραφειοκρατίας των Βρυξελλών που μόνο πολιτική και ιδέες για το μέλλον δεν παράγει; Ναι στη διατήρηση του χωρίς ουσία Status Quo, που δημιουργεί αντί να λύνει προβλήματα; Ή Ναι σε μια Ευρώπη ριζικής μεταρρύθμισης, με έμφαση στην επίλυση των καθημερινών προβλημάτων των ευρωπαίων πολιτών. Ναι σε μια Ευρώπη, επανασύνδεσης με τις ευρωπαϊκές κοινωνίες με σπάσιμο της ακριβοπληρωμένης γυάλας των Βρυξελλών.

Αυτή είναι η ουσία και αυτό είναι το αμείλικτο ερώτημα της επόμενης ημέρας του Δημοψηφίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, απάντηση στο κρίσιμο αυτό ερώτημα δεν πρόκειται να δώσει και η ταραγμένη εποχή και κρίση θα συνεχιστεί μέχρις ότου να βρεθεί κάποιος ή κάποιοι με ικανότητα και αποφασιστικότητα που θα ασχοληθούν και θα κατανοήσουν ότι το σύστημα έχει καταρρεύσει και χρειάζεται επανίδρυση.

Οπότε, Ναι στην Ευρώπη, αλλά όχι στη σημερινή Ευρώπη και τις εκδοχές που λανσάρει το ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα σε όλες τις εκφάνσεις του.

?Ο Δημήτρης Απόκης είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος

Πηγή: mignatiou.com

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News