Δηλαδή να υποθέσουμε ότι θα περάσουμε κάτι εβδομάδες χωρίς ξενύχτια στο Eurogroup; Ότι θα έρθει εκείνη η μέρα που δε θα έχουμε μια δήλωση από το Βόλφγκανγκ Σόιμπλε;
Ότι δε θα πιούμε παρέα τον καφέ μας με τον Πιέρ Μοσκοβισί; Ότι θα πάει διακοπές ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ; Ότι θα περάσει βδομάδα, ή ακόμα χειρότερα μήνας, χωρίς μια δήλωση στήριξης από τον Φρανσουά Ολάντ; Ότι δε θα μας πει πόσο καλά τα πάει η Ελλάδα ο Ντόναλντ Τουσκ;
Ότι θα μας εγκαταλείψει έτσι σύξυλους ο Ντάισελμπλουμ χωρίς να μας τραβάει το αφτί; Ότι η Κριστίν θα πάει σε καμιά παραλία και θα εγκαταλείψει για λίγο τη μάχη για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους; Όχι... Όχι... Όχι..! Αυτή η εξάρτηση είναι χειρότερη και από αυτή της νικοτίνης. Δεν παλεύεται..!
Όμως, μην ανησυχείτε, αδέρφια. Δεν πρόκειται να συμβεί αυτό. Θα μας αφήσουν για λίγο ήσυχους και μετά... ξανά προς τη δόξα τραβά. Το μάθαμε πια το ποίημα τόσα χρόνια. Σαν τις τηλεοπτικές σειρές ένα πράμα. Περνάει πάντα λίγος καιρός από τον ένα κύκλο (ή σεζόν) ως τον επόμενο. Και μετά ξανά ανατροπές, κρίσιμες σκηνές, σασπένς, αγωνία και δράμα..! Greek Drama!
