Όλες αυτές τις μέρες που είναι σε εξέλιξη οι πανελλαδικές παρατηρούμε για άλλη μια χρόνια πόσο επίπονη και στρεσογόνος είναι η διαδικασία για τους μαθητές που συμμετέχουν στις εξετάσεις αυτές.
του Μάνου Δασκαλάκη
Γνώριμες οι εικόνες που καταγράφονται έξω από τα εξεταστικά κέντρα, με γονείς που περιμένουν με ένα κινητό στο χέρι και μαθητές που με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους δίνουν το δικό τους αγώνα για το μέλλον τους. Τελικά όμως σε αυτή τη χώρα δεν έχει χαθεί η ελπίδα, γιατί παρατηρώντας αυτά τα παιδιά αντιλαμβάνεται κανείς ότι, όσο υπάρχουν νέοι που αγωνίζονται, άλλο τόσο αυτή η χώρα έχει κάθε λόγο να ελπίζει.
Οι περισσότεροι μαθητές αλλά και οι γονείς τους γνωρίζουν ότι με τις τωρινές συνθήκες πολλά από αυτά τα παιδιά, αφού ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, ίσως βιώσουν τον εφιάλτη της ανεργίας ή και μπορεί και να αναγκαστούν να φύγουν στο εξωτερικό. Άλλωστε 200 χιλιάδες Έλληνες που αναζήτησαν τα τελευταία χρόνια δουλειά στο εξωτερικό σκιαγραφούν και το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζει αυτή η χώρα. Σε κάθε περίπτωση πίσω από κάθε μαθητή που αυτές τις μέρες δίνει τη μάχη των πανελλαδικών εξετάσεων κρύβονται οι ήρωες γονείς, που μέσα από δεκάδες στερήσεις και δυσχέρειες κάνουν ό,τι μπορούν για να εξασφαλίσουν το καλύτερο δυνατό μέλλον για τα παιδιά τους.
Ναι, η ελπίδα δεν έχει χαθεί, γιατί πολύ απλά, παρά τις δύσκολες συγκύριες, στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα χιλιάδες παιδιά που θέλουν το καλύτερο για τα ίδια αλλά και για τη χώρα τους. Νομίζω ότι δεν πρέπει να χαθεί άλλος χρόνος. Πρέπει τώρα η Πολιτεία να δει με σοβαρότητα την προσπάθεια των μαθητών, που μέσα από τη διαδικασία των πανελλαδικών θέλουν με την αυριανή τους επιστημονική κατάρτιση να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο.
Η αγωνία και το στρες αποτυπώνουν με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο την ανάγκη αυτή η χώρα να απεγκλωβιστεί από την ανθρωπιστική κρίση και παράλληλα να θέσει τις βάσεις για να κάνουν όλα αυτά τα νέα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, το όνειρό τους πραγματικότητα. Τελικά πόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση, πόσο δύσκολο είναι να τεθούν οι βάσεις για να προχωρήσουμε και να βγούμε από το σκοτεινό τούνελ; Πρέπει επιτέλους αυτοί που λαμβάνουν αποφάσεις να κατανοήσουν τον αγώνα αυτών των νέων ανθρώπων που βροντοφωνάζουν... πως ναι, η ελπίδα δεν έχει χαθεί.
