Είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο στα χρόνια της κρίσης και στα μέσα ενός οικονομικού πολέμου που δείχνει για άλλη μία φορά επιβεβαιώνοντας την ιστορία, την ψυχή, την αντοχή, την περηφάνια των Ελλήνων.
Δεν ξέρω αν οι θυσίες πιάσουν τόπο, ξέρω όμως εκείνο το άλλο που λένε και μεταξύ τους.
….. Μελλοντικά θα δούμε αν και ίσως μπορέσουμε να ανακουφίσουμε την αγορά…. Δεν ξέρουμε αν μας αφήσουν να πάρουμε μέτρα για τη στήριξή σας …..
Η σκέψη και η γλώσσα κατ επέκταση σε βάζουν σε περιπέτειες οδυνηρές για το νευρικό σου σύστημα.
Αν θέλουμε όμως να κοιταζόμαστε στα μάτια λυπηθείτε μας. Μην λέτε τόσα πολλά από τα έδρανα της βουλής, γιατί πλέον δεν δικαιολογούνται!! Κι εγώ νοιώθω ότι η κοροϊδία σε βάρος μου αυξάνεται με μαθηματική ακρίβεια.
