Ήρθε η στιγμή που θέλετε να διαγράψετε ένα αρχείο και σίγουρα έχετε παρατηρήσει πως όλα τα λειτουργικά συστήματα διαθετουν κάποιο είδος "trash" bin.
Είναι το σημείο εκείνο όπου πάνε αρχικά τα αρχεία σας όταν πατάτε για πρώτη φορά "delete." Στο Linux, ονομάζεται Trash Bin. Στο Mac OS X, είναι απλώς Trash. Και στα Windows, ονομάζεται Recycle Bin.
Όπως ακριβώς και με τον κάδο που βρίσκεται στην κουζίνα του σπιτιού σας σύμφωνα με το secnews, το ίδιο συμβαίνει και με το Recycle Bin του υπολογιστή σας: τα διεγραμμένα - πεταμένα αρχεία δεν εξαφανίζονται αμέσως! Εώς ότου γεμίσει και αδειάσει, είστε σε θέση να μπείτε μέσα και με ευκολία να διαλέξετε τα αρχεία που θέλετε να επαναφέρετε. Όταν λοιπόν "βγάλετε τα σκουπίδια έξω", η ανάκτησή τους θα γίνει πιο δύσκολή, αλλά ακόμα υπάρχει πιθανότητα να βρεθούν.
Τα αρχεία εκκαθαρίζονται από το Recycle Bin με έναν από τους δύο αυτούς τρόπους: είτε όταν γεμίσει, το σύστημα θα αρχίσει την αφαίρεσή τους (δηλαδή τη "μόνιμη" διαγραφή τους) σε μια βάση first in - first out. Είτε μπορείτε χειροκίνητα να αδειάσετε το Recycle Bin για να ελευθερώσετε χώρο στο δίσκο σας.
Tι συμβαίνει πέρα από το Τrash Bin;
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, το αρχείο σας δεν παύει αμέσως να υφίσταται. Αντ 'αυτού, το σύστημα αλλάζει απλά ένα bit στο file allocation table που σηματοδοτεί το χώρο που καταλαμβάνεται από αυτό το αρχείο ως ελεύθερο "free".
Όπως μαρτυρά και το όνομα του ίδιου του Recycle Bin, τα bits και bytes που απαρτίζουν το διεγραμμένο αρχείο σας θα ξαναχρησιμοποιηθούν τελικά για την αποθήκευση άλλων αρχείων. Αλλά αυτό δεν θα συμβεί μέχρις ότου πραγματικά να χρειασθεί ο χώρος. Μέχρι το αρχείο σας να αντικατασταθεί από νέα δεδομένα, θα κάθεται κάπου εκεί στο δίσκο σας , εντελώς άθικτο. Η μόνη διαφορά είναι ότι το file allocation table δεν θα μπορεί να το παρακολουθεί.
