default-image

Η Μόμο του Μίχαελ Έντε στο ΤΕΙ Κρήτης

Πολιτισμός
Η Μόμο του Μίχαελ Έντε στο ΤΕΙ Κρήτης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η θεατρική ομάδα ΤΕΙ Κρήτης, σχολές Ηρακλείου παρουσιάζει τη  "Μόμο" του Μίχαελ Έντε, σε σκηνοθεσία Πέτρου Μαυροματίδη και Νικολή Αβραμάκη. Από 23 έως 26 και 28 έως 30 Μαΐου, στο αμφιθέατρο του κλειστού γυμναστηρίου Μάρκος Καραναστάσης. Ώρα έναρξης παραστάσεων 21:00.Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Μία συναρπαστική παραβολή για την αεικίνητη, ανήσυχη εποχή μας, που διαδραματίζεται στη χώρα της φαντασίας. Παραμύθι και πραγματικότητα συνάμα, τωρινή και μελλοντική, γεμάτη ερωτηματικά που αντικαθρεφτίζονται στις μορφές και στα πεπρωμένα, να τι είναι η ιστορία της Μόμο. Μέσα απ' τα μάτια ενός μικρού κοριτσιού, της τρυφερής, γενναίας αλλά και αποφασιστικής Μόμο, ο κόσμος μας φαίνεται και σήμερα πλούσιος σε θαύματα και μυστήρια όσο και σε περασμένες εποχές. Κι ο χρόνος που κυλά είναι ο μεγαλύτερος πλούτος μας, είναι η ζωή, και η ζωή ζει μέσα στην καρδιά. Είναι το ζωντανό σύμβολο που επικυρώνει την ανάγκη του ανθρώπου ν' αγωνιστεί για ό,τι ανθρώπινο υπάρχει μέσα του.

Σημείωμα Ομάδας

Έτσι, μ' αυτήν την κωλοεφεύρεση που τη λένε ρολόι, σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες μας, σα να είναι βάρος. Και μάς είναι βάρος. Γιατί δε ζούμε... κατάλαβες;

Όλο κοιτάμε το ρολόι! Να φύγει κι αυτή η ώρα, να φύγει κι αυτή η μέρα, να έρθει το αύριο, και πάλι φτου κι απ' την αρχή. Χωρίσαμε τη μέρα σε πτώματα στιγμών, σε σκοτωμένες ώρες που θα τις θάβουμε μέσα μας, μέσα στις σπηλιές του είναι μας, στις σπηλιές όπου γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας, και τις μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν "αξίες", σαν "ανάγκες", σαν "ηθική", σαν "πολιτισμό". Κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών.. Αφήνουμε τα πιο σημαντικά, τα πιο ουσιαστικά πράγματα, όπως να παίξουμε και να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά και τα ζώα, με τα λουλούδια και τα δέντρα, να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας, να κάνουμε έρωτα, να απολαύσουμε τη φύση, τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος, να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και το διπλανό μας...

Χρόνης Μίσσιος, απόσπασμα από το "Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται..."

Μίχαελ Έντε

Ο Μίχαελ Έντε γεννήθηκε το 1929 στη Βαυαρία και ήταν ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Ήταν γιος του σουρεαλιστή ζωγράφου Έντκγαρ Έντε.  Στην ηλικία των δεκατεσσάρων καλείται να υπηρετήσει τον γερμανικό στρατό, ο ίδιος σκίζει τα χαρτιά της επιστράτευσης του και παίρνει μέρος στην αντίσταση εκτελώντας χρέη πληροφοριοδότη του κινήματος.

Το 1957 γράφει ένα μεγάλο παιδικό βιβλίο για να ξεφύγει από τη σκιά της διδακτικής του Μπρεχτ. Απ αυτό προέρχονται τα δυο μυθιστορήματα "Ο Τζιμ Κνοπφ και ο οδηγός της ατμομηχανής" (1960) και "Ο Τζιμ Κνοπφ και οι άγριοι 13" (1961). Το πρώτο παίρνει αμέσως το γερμανικό βραβείο παιδικού βιβλίου (Βιβλίου Νεότητας). Το 1973 εκδίδεται "Η Μόμο" που παίρνει το ίδιο βραβείο.

Η "Ιστορία χωρίς τέλος" εκδίδεται το φθινόπωρο του 1979 και βρίσκεται συνέχεια από το 1980 στη λίστα των μπεστ σέλερ. Τέλος, στο Ρέτζιο πήρε το σημαντικότερο ιταλικό βραβείο πολιτισμού, το Bronzi di Riace. Απεβίωσε το 1995 από καρκίνο σε ηλικία 65 χρόνων.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News