Κάθε εικονοστάσι και ένα οικογενειακό δράμα, ένας αδόκητος θάνατος, ένα τεράστιο γιατί, μία εκκωφαντική σιωπή...
Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Στην Κρήτη των νεκρών, τα εκατοντάδες εικονοστάσια που έχουν τοποθετηθεί σε εθνικές και επαρχιακές οδούς του νησιού, μαρτυρούν το αίμα που έχει χυθεί στην άσφαλτο.
Τις αμέτρητες παγίδες που κρύβουν τα οδικά δίκτυα, το λάθος χειρισμό με την δυσάρεστη κατάληξη, τη θλίψη και την οδύνη που πλέον κατέχουν τον πρώτο λόγο.
Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί ,είναι το σχόλιο αναγνώστη του neakriti.gr. Σε μία διαδρομή που έκανε ο ίδιος επί της εθνικής οδού Χανίων - Ηρακλείου μέτρησε ούτε λίγο ούτε πολύ 182 εκκλησάκια.
Η παρουσία τους και μόνο στο σημείο αποδεικνύει ότι η μοίρα θέλησε να παίξει το πιο άσχημο παιχνίδι της, ότι άνθρωποι πάλεψαν έστω και κλάσματα δευτερολέπτου για να σωθούν, ότι διασώστες προσπάθησαν να απεγκλωβίσουν άτυχους επιβάτες και οδηγούς ότι μηχανές και οχήματα κατάντησαν άμορφες μάζες σιδερικών.
Στην Κρήτη του 2016, που υπερηφανεύεται για τον τουρισμό της, την φιλοξενία, τις θάλασσες, τους πολιτιστικούς θησαυρούς και την γευσιγνωσία της, στο άκουσμα και μόνο της λέξης τροχαίο, το σώμα ακινητοποιείται, οι χτύποι της καρδιάς γίνονται πιο δυνατοί, οι προσευχές διαδέχονται η μία την άλλη.
Και μπορεί οι τοπικοί φορείς να έχουν ευαισθητοποιηθεί σε μέγιστο βαθμό σε μία προσπάθεια να αλλάξουν τα κακώς κείμενα στα οδικά δίκτυα, το θέμα παραμένει ένα, σύμφωνα και με τους καλά γνωρίζοντες.
Εάν δεν αλλάξει η οδηγική συμπεριφορά, ένα δεν βάλουμε νερό στο κρασί μας, εάν δεν οδηγούμε με σύνεση, εάν δεν το παίζουμε μάγκες πάνω στο τιμόνι. Εάν εάν εάν, τότε και αύριο και τον επόμενο μήνα και τον άλλο χρόνο θα μετράμε και πάλι νεκρούς στην άσφαλτο της Κρήτης.
Και αν το νούμερο των 182 εικονοστασίων που μέτρησε συμπολίτης μόνο από τα δυτικά προς το κέντρο του νησιού, είναι καθαρά ενδεικτικό, τότε τι συμβαίνει με τα ανατολικά; Τι συμβαίνει στους υπόλοιπους δρόμους (π.χ. Μεσσαρα, Σκαλάνι, Βιάννος) που έχουν μαυροφορέσει δεκάδες οικογένειες.
Ρεπορτάζ: Βάλια Μπούη
