Θριαμβολογούν κάθε μέρα. Θριαμβολογούν γιατί πέτυχαν πρωτογενές πλεόνασμα 0,7%. Αφού προηγουμένως φρόντισαν να μην πληρώσει το Δημόσιο τα χρέη του. Αυτά που ξεπερνούν τα 5 δισ. ευρώ. Τις ώρες που η οικονομία συρρικνώθηκε ακόμη περισσότερο. Ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται σε τροχιά ταχείας ανάπτυξης.
γράφει ο Αντώνης Ν. Βγόντζας
Θριαμβολογούν για το ασφαλιστικό. Πέτυχαν, έτσι λένε, τη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης του Δημοσίου. Και την ίδια ώρα δε μείωσαν, ή και αύξησαν τις συντάξεις του 90% του πληθυσμού. Κάτι προφανώς θα θυμούνται από τα γυμνασιακά τους χρόνια για τους φανταστικούς αριθμούς. Και τις φανταστικές εξισώσεις.
Θριαμβολογούν για τα αποτελέσματα των συζητήσεων στο χθεσινό Eurogroup.
Μεγάλη τους επιτυχία ότι διασφάλισαν την έναρξη της ουσιαστικής συζήτησης για το δημόσιο χρέος της χώρας μετά το 2018.
Μεγάλη τους επιτυχία για τη συμφωνία για τον «αυτόματο κόφτη». Θα κόβονται αυτόματα με το ίδιο ποσοστό μισθοί, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες.
Μεγάλη τους η επιτυχία που πριν από τις 24 Μαΐου θα μας φέρουν και άλλα φορολογικά μέτρα. Φόρους παντού. Φόρους που χτυπάνε τη μεσαία και κατώτερη κοινωνική και οικονομική τάξη. Δεν είναι αρκετή η φορολόγηση του εισοδήματος των αγροτών με 45% συντελεστή.
Ας παραμερίσουμε τις θριαμβολογίες. Αυτοί έτσι δηλώνουν. Έτσι θέλουν να δηλώσουν. Και είναι βέβαιο. Πως το ακροατήριό τους συρρικνώνεται. Με ραγδαίες ταχύτητες. Το κακό για τη χώρα είναι ότι δεν τους πιστεύουν και δεν τους εμπιστεύονται πια. Και οι δανειστές. Και οι εταίροι μας. Γι' αυτό δεν περιορίζονται μόνον στα σκληρά μέτρα. Επιμένουν και στο σκληρό μηχανισμό επιβολής τους. Τρίβουν τα χέρια τους. Πρώτη φορά βλέπουν δανειζόμενους και συνεταίρους να ζητωκραυγάζουν για τόσο οδυνηρά πλήγματα που δέχονται.
Έτσι φυσικά απαξιώνεται στα μάτια της συντηρητικής και μη Ευρώπης η πορεία και η ύπαρξη της πρώτης φοράς, μιας τέτοιας, Αριστεράς. Έτσι ετοιμάζονται να πλήξουν τις προοδευτικές φωνές μέσα στο ευρωπαϊκό εποικοδόμημα.
Εμείς ξέρουμε τη μοίρα μας. Οι 153 θα τα υπογράψουν όλα.
