Τοπίο σπάνιας ομορφιάς συναντά ο επισκέπτης λίγο πριν το χωριό Πρίνα, του νομού Λασιθίου, έχοντας περάσει νωρίτερα το Ίστρο και το Καλό χωριό.
Γραφικά χωριουδάκια με φόντο τη γη της Ιεράπετρας, όπου κυριαρχούν τα λευκά πλαστικά φύλλα των θερμοκηπίων. Το Λιβυκό πέλαγος από τη μια και οι χιονισμένες βουνοκορφές της Δείκτης από την άλλη, ξεπροβάλλουν με ανυπομονησία μπροστά στο φακό της κάμερας.
Πρόκειται για μια διαδρομή που ξεκινάει από τη θάλασσα και καταλήγει στους πρόποδες του όρους Δείκτη, στο δάσος του Σελάκανου, ενός από τα τελευταία εναπομείναντα δάση στην Κρήτη.
Φτάνοντας στο όμορφο χωριό της Καλαμαύκας το οποίο απέχει 25 χιλ. από τον Άγιο Νικόλαο. Η πυκνή βλάστηση παραπέμπει σε εικόνες εκτός Κρήτης. Αυτό που εντυπωσιάζει στο χωριό είναι ο απότομος βράχος στα νότια, ο Καστέλλος, στην κορυφή του οποίου υπάρχει το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού. Η όποια κούραση από την ανάβαση των σκαλοπατιών σβήνει χάρη στη θέα που εκτίθεται στο τοπίο. Στα όρια του χωριού, ο ποταμός της Καλαμαύκας χαρίζει σε όλη την περιοχή τους όμορφους ήχους του τρεχούμενου νερού.
Συνεχίζοντας από την υπέροχη διαδρομή από την Καλαμαύκα και προσπερνώντας το χωριό Ανατολή, φτάνει κανείς μέχρι τη Μονή της Παναγίας Εξακουστής. Αυτή η πολύ παλιά μονή, ήταν έδρα της επισκοπής Ιεροσητείας έως τα μέσα του 19ου αιώνα. Το 1877, ο μοναχός Χατζή Ανανίας την ανακαίνισε και έχτισε κελιά, αλλά μετά το θάνατό του το μοναστήρι ερήμωσε και μόνο μετά το 960 αναστηλώθηκε.
Η τοποθεσία που βρίσκεται η μονή έχει θέα προς τα χωριά Μάλλες και Χριστός. Οι Μάλλες, που είναι ένα από τα παλαιότερα χωριά της περιοχής, ουσιαστικά είναι η πύλη για το μαγευτικό κόσμο του όμορφου βουνού της Ν. Δείκτης. Λίγο έξω από το χωριό βρίσκεται το πλατανόσκεπο εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής με τα πολλά νερά.
Λίγο πριν το χωριό Χριστός υπάρχει μια πινακίδα που οδηγεί προς το Σελάκανο. Ο δρόμος γίνεται στενότερος και το τοπίο αλλάζει. Περνώντας τις εντυπωσιακές πέτρινες πύλες και μπαίνοντας σε έναν τόπο που χαρίζει απλόχερα μοναδικές εικόνες ομορφιάς, αντικρίζετε τη θλιβερή θέα του πρόσφατα καμένου δάσους. Λίγο πιο 'κει και πριν τον οικισμό του Σελάκανου, συναντάτε τα καταλύματα Πεζούλια.
Κοντά σε πηγές, ποτάμια και φαράγγια, ο επισκέπτης βρίσκει την πολυτέλεια και τη γαλήνη που αναζητά. Βρίσκεται πολύ κοντά στο δάσος και αποτελεί ιδανική αφετηρία για ημερήσιες εκδρομές προς τα ορεινά της Δείκτης το χειμώνα αλλά και τις παραλίες του Νότου το καλοκαίρι. Πρόκειται για τέσσερις νεόκτιστες κατοικίες που δένουν πολύ κομψά με το ορεινό Κρητικό τοπίο.
Συνεχίζουμε την πορεία μας σε ένα χωμάτινο δρόμο για να συναντήσουμε ένα από τα τελευταία εναπομείναντα δάση της Κρήτης, το περίφημο Σελάκανο. Το δάσος αποτελείται κυρίως από τραχειά πεύκη, είδος που αντέχει στην εξάμηνη ξηρασία και το βραχώδες έδαφος της περιοχής. Υπάρχει μια κυκλική διαδρομή περίπου 9,5 χιλιομέτρων που ξεκινάει από τον οικισμό του Σελακάνου και καταλήγει στα Μαθοκοτσανά, λιλιπούτειο χωριό μελισσοκόμων.
Το δάσος του Σελακάνου είναι μέχρι σήμερα περίφημος μελισσότοπος και ίσως η μεγαλύτερη μελισσοπαραγωγός περιοχή της Κρήτης.
φωτογραφίες: cretanbeaches.com
