Αποφράδα ημέρα η σημερινή, αλλά δεν πρέπει να είναι ημέρα λήθης, αλλά ημέρα μνήμης. Σαν σήμερα πριν από 49 χρόνια οι συνταγματάρχες "έβαλαν στο γύψο" τη Δημοκρατία, την Ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και κάθε αξία για την οποία πάλευε ο εργαζόμενος λαός.
Σαν σήμερα, η Ελλάδα μπήκε σε ένα σκοτεινό τούνελ, από το οποίο χρειάστηκε επτά χρόνια για να βγει, με πολλές πληγές και πολλές παθογένειες, που γίνονται αισθητές ακόμη και σήμερα.
Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι σήμερα, σχεδόν πέντε δεκαετίες μετά, οι νεότερες γενιές που δε γνώρισαν τη χούντα, που δεν κατάλαβαν τι σημαίνει ένα αυταρχικό, στρατοκρατικό, φασιστικό καθεστώς, εναγκαλίζονται με την άκρα Δεξιά (είτε αυτή είναι η ναζιστική Χρυσή Αυγή, είτε οι ακροδεξιές "παραφυάδες" που κυκλοφορούν σε άλλα κόμματα) και δε δείχνουν να συνειδητοποιούν τι σημαίνει αυτός ο εναγκαλισμός.
Δεν μπορούν ίσως να διανοηθούν ότι τα πράγματα μπορεί να εκτραπούν ξανά προς το φασισμό - πόσους δεν έχετε ακούσει να λένε «δεν μπορεί να ξαναγίνει χούντα, είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση»... Αμ' δε!
Η Ευρώπη, άλλωστε, "ολισθαίνει" ταχύτατα προς την άκρα Δεξιά, καθώς ο φασισμός σηκώνει το αποκρουστικό του κεφάλι ακόμη και σε χώρες με μακρά και αδιάλειπτη δημοκρατική παράδοση, όπως η Γαλλία. Τις χώρες του "ανατολικού μπλοκ" τις έχει αλώσει ήδη - σε βαθμό που στις περισσότερες το πολιτικό φάσμα είναι "η δεξιά, η άκρα δεξιά και η ναζιστική άκρα δεξιά".
21 Απριλίου 2016 και τα φαντάσματα της χούντας έχουν ξυπνήσει ξανά και χαμογελάνε χαιρέκακα. Μην τα αφήσετε να ξαναγίνουν ρυθμιστικός παράγοντας...
