«Αποσυνθετικά φαινόμενα» για την πόλη μας, χαρακτηρίζει ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ηρακλείου την εγκατάλειψη του Σάμη Μπέη. Παράλληλα, καλεί σε σύσκεψη φορέων και πολιτών σχετικά με το κτίσμα στις 20 Απριλίου στις 7.00μ.μ. στην αίθουσα του ΤΕΕ -ΤΑΚ.
Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ν. Ηρακλείου είχε και έχει εστιάσει την δράση του στην διατήρηση και διαφύλαξη της Αρχιτεκτονικής κληρονομίας και των στοιχείων που συνθέτουν τον ιστορικό χαρακτήρα της εντός των τειχών πόλης του Ηρακλείου.
Η δράση του αυτή απορρέει ως καθήκον από το περιεχόμενο σπουδών της Αρχιτεκτονικής ως επιστήμη και τέχνη και με κυρίαρχο στόχο την ανάκτηση, ανάδειξη και προστασία της αρχιτεκτονικής ταυτότητας της πόλης μας. Απορρέει επίσης από την ιδιότητα μας ως πολίτες αυτής της πόλης που παρακολουθούν χρόνια τώρα τα αποσυνθετικά φαινόμενα που ακολουθούν την πορεία εξέλιξης της.
Τέτοιο φαινόμενο μαζί με πολλά άλλα είναι και το κονάκι του Σαμή Μπέη. Το Δ.Σ. του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων έχει υπόψιν του τις αποφάσεις του ΥΠΠΟ και των υπηρεσιών του για το συγκεκριμένο κτήριο, τις διεργασίες του δήμου Ηρακλείου για την παραχώρηση των δυο κτισμάτων του Τρανταλλίδειου ιδρύματος, και ενημερώθηκε για την διαδικασία αποδόμησης και αποξήλωσης των σαθρών στοιχείων (ξύλινων- κονιάματος κ.λ.π.).
Είναι δυστυχώς μια διαδικασία καθαίρεσης στοιχείων ενός κτηρίου που εγκαταλείφθηκε στην φθορά του χρόνου. Είναι ένα αδιέξοδο όπως τόσα άλλα των σύγχρονης πόλης μας. Είναι όμως μια διαδικασία που επιβάλλεται για τις εργασίες ανάκτησης του κτηρίου -μνημείου, για την προστασία του, για την προστασία του περιβάλλοντος χώρου, με την προϋπόθεση ότι έχει προηγηθεί πλήρης και λεπτομερής αποτύπωση.
Είμαστε υποχρεωμένοι ως επιστημονική κοινότητα (σχετική απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων), να αποσαφηνίσουμε ότι δεν πρόκειται για κατεδάφιση του κτηρίου (όλο το ισόγειο διατηρείται μαζί με τα λίθινα στοιχεία του Α΄ Ορόφου), άρα δεν απελευθερώνεται το οικόπεδο για να δοθεί για εκμετάλλευση, γιατί σε τέτοια περίπτωση θα έβρισκαν το Σύλλογο Αρχιτεκτόνων αντίθετο όπως πολλές φορές συνέβη στο παρελθόν.
Κατανοούμε τις αντιδράσεις των πολιτών αλλά όχι των εμπλεκομένων επιστημονικών φορέων γιατί τα μνημεία και οι ιστορικές γειτονιές της πόλης δεν έτυχαν της αντιμετώπισης που έπρεπε.
Αντίθετα επιβλήθηκαν πολιτικές και νοοτροπίες που ήθελαν την πόλη να αναπτύσσεται καταστρέφοντας την ιστορικότητα της παραδίδοντας την αστική γη στο σύνολο της σε πλήρη οικοδομική εκμετάλλευση.
Και όπου δεν κατάφερναν κατεδαφίσεις επέβαλαν η διευκόλυναν την εγκατάλειψη χωρίς να παρεμβαίνουν όπως έπρεπε για την διατήρηση των κτηρίων και των οικιστικών συνόλων. Αυτό συνέβαινε στην πόλη μας διαχρονικά.
Πάνε χρόνια τώρα που η Χρυσούλα Τζομπανάκη μαζί με ομάδα Αρχιτεκτόνων, αποτύπωσε το κτήριο και χτύπησε πόρτες πολιτείας και Τοπ. Αυτοδιοίκησης για αποκατάσταση του κτηρίου χωρίς ανταπόκριση.
Πάνε χρόνια τώρα που η ολοκλήρωση της μελέτης της εντός των τειχών πόλης εμποδίστηκε, γιατί συμφέροντα η νοοτροπίες ήθελαν να καταστρέφεται ο ιστορικός ιστός της πόλης, αντί να υιοθετήσει πολιτική ολοκληρωμένης προστασίας, όπως αξίζει στην πόλη μας η οποία θα έβαζε την προστασία της Αρχιτεκτονικής κληρονομιάς μεταξύ των σπουδαιότερων στόχων του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού και θα καθιστούσε την συντήρηση και την ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στοιχείο της πολιτιστικής και χωροταξικής πολιτικής.
Μιλάμε επιτέλους για τον πολιτιστικό μας πλούτο που αποτελεί βασική παράμετρο και για τον οικονομικό μας πλούτο που τόσο ανάγκη έχει αυτή την περίοδο η χώρα μας.
Αυτό το μήνυμα προσπαθεί να δώσει χρόνια τώρα ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων με την δράση του αναδεικνύοντας τις δυνατότητες ένταξης των ιστορικών τόπων και κτηρίων που χρόνια τώρα έχουν εγκαταλειφθεί και περιθωριοποιηθεί στην πόλη μας.
