Η Ελλάδα δαπανά 80 εκατ. ευρώ ετησίως για την εισαγωγή προϊόντων πλάσματος. Τα χρήματα αυτά θα μπορούσαμε να τα γλιτώνουμε αν λειτουργούσε το εργοστάσιο κλασματοποίησης πλάσματος αίματος που έχει κατασκευαστεί στην Αττική.
Το συγκεκριμένο εργοστάσιο μάς κόστισε 16 εκατ. ευρώ, αλλά δε λειτούργησε ποτέ... Μετά τα φαντασμαγορικά εγκαίνια το 2006, ακολούθησε ένα όργιο κακοδιαχείρισης και σπατάλης σχετικά με την εκπαίδευση του προσωπικού (που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε), την πιστοποίηση του εργοστασίου (που ποτέ δεν πιστοποιήθηκε), αλλά και τη συντήρησή του (η απευθείας ανάθεση κόστιζε - για αρχή - 100 με 120.000 ευρώ ανά μήνα).
«Όργιο κακοδιαχείρισης και σπατάλης» καταγγέλλει ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας Νίκος Χουντής, με την ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο οποίος επικαλείται «τις δεσμεύσεις που υπάρχουν για τη χρηματοδότηση παραγωγικών μονάδων από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό», ενώ αφήνει αιχμές για πληροφορίες που θέλουν την απαξίωση του εργοστασίου πριν την ευκολότερη απόδοσή του σε ιδιώτη προς εκμετάλλευση...
ΕΣΤ
