Σύμφωνα με την επικρατέστερη θεωρία, το έθιμο της πρωταπριλιάς ξεκίνησε από τη Γαλλία το 1569, όταν ο Βασιλιάς Κάρολος ο 9ος αποφάσισε να μεταφερθεί η μέρα της πρωτοχρονιάς από την 1η Απριλίου στην 1η Ιανουαρίου.
του Μαρίνου Παττακού
Στην αρχή αυτό δεν έγινε αποδεκτό από όλη την κοινωνία, αφού οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν την πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου και οι υπόλοιποι τους έστελναν δώρα για να τους κοροϊδέψουν.
Τα ψέματα της πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που έφτασε στην Ελλάδα από την Ευρώπη και διαφοροποιήθηκε από τους Έλληνες μέχρι σήμερα, έχοντας ως βασική ιδέα, το αθώο ψέμα που γίνεται εύκολα πιστευτό, με σκοπό η επιτυχία του να φέρει τύχη με το μέρος τους για την υπόλοιπη χρονιά.
Ο Έλληνας λαογράφος Γ.Μέγας πιστεύει ότι η πρωταπριλιάτικη ψευδολογία παραπλανά τις ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από το λαό σημαντική προϋπόθεση απόκτησης θετικής ενέργειας για την επίτευξη της προσδοκώμενης επιτυχίας.
Με το πέρασμα των χρόνων, το έθιμο της πρωταπριλιάς έγινε παγκόσμιο φαινόμενο, ως μια ανεπίσημη γιορτή γεμάτη φάρσες και κατά κάποιο τρόπο δικαιολογημένα ψέματα, χωρίς σημαντικό κόστος ανάμεσα στους ανθρώπους.
Από τη μια πλευρά είναι το αθώο ψέμα που χρησιμοποιεί ο λαός με ελαφριά καρδιά και από την άλλη είναι το επικίνδυνο, που λέγεται για να προσβάλλει, να εξαπατήσει και να βλάψει η να παραπλανήσει την κοινωνία, με στόχο την επίτευξη ιδιοτελών σκοπών.
Τα ψέματα αυτά από όπου κι αν προέρχονται, δεν υπηρετούν τις ανθρώπινες αξίες και βλάπτουν σοβαρά την κοινωνία. Ο δρόμος της αρετής απαιτεί ως οδηγό την αλήθεια η οποία πρέπει να λέγεται υποχρεωτικά και με ιδιαίτερο τρόπο, γιατί τις περισσότερες φορές πληγώνει.
Σήμερα στην Ελλάδα την χώρα των «θαυμάτων», της φαντασίας και της υπερβολής, το ψέμα έχει ξεπεράσει το πρωταπριλιάτικο έθιμο και έχει κυριαρχήσει στη ζωή των Ελλήνων.
Δεν χρειάζεται να πάμε πάρα πολλά χρόνια πίσω στην ιστορία, αναλογιζόμενοι την διαχείριση του ψεύδους και την κακοποίηση της αλήθειας, που έχει γίνει στη χώρα σε βάρος του λαού για την εξουσία, από το 1974 της μεταπολίτευσης μέχρι και σήμερα.
Χωρίς να αναφερθούμε αναλυτικά, θα απαριθμήσουμε επιγραμματικά τις κυριότερες πολιτικές προεκλογικές διακηρύξεις που κυριάρχησαν στην κοινωνία, έγιναν εύκολα πιστευτές από το λαό και διαψεύστηκαν, σαν όλα τα πρωταπριλιάτικα ψέματα σε σύντομο χρόνο:
- Η υπόθεση του φακέλου της Κύπρου και η αποκάλυψη των ενόχων της Κυπριακής τραγωδίας
- Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες.
- ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο.
- Βυθίσατε το Χώρα. Έξω οι βάσεις.
- Τσοβόλα δώστα όλα.
- Κάθαρση - σκάνδαλο Κωσκωτά.
- Ασφαλιστική και οικονομική μεταρρύθμιση.
- Εκσυγχρονισμός - Χρηματιστήριο, ο καθρέπτης της Ελληνικής οικονομίας.
- Καταπολέμηση της διαπλοκής-διαφθοράς και επανίδρυση του κράτους.
- Λεφτά υπάρχουν…
- Η ελπίδα έρχεται.
- Τέλος στα μνημόνια της καταστροφής.
- Υπερήφανη διαπραγμάτευση.
- Δημοψήφισμα κατά της συμφωνίας με τους Ευρωπαίους εταίρους.
- Τέλος στα capital control αρχές του 2016.
- Ξεμπερδεύουμε με το παλιό…
Αυτά και άλλα πολλά θα μπορούσε να απαριθμήσει κανείς, ως τις μεγαλύτερες προεκλογικές πολιτικές αναφορές που σημάδεψαν την πολιτικοοικονομική ιστορία της μεταπολιτευτικής περιόδου, αποπροσανατολίζοντας σοβαρά τους απογοητευμένους και ευκολόπιστους Έλληνες.
Μετά από όλα αυτά θα μπορούσε κάλλιστα να ανακηρυχτεί η πρωταπριλιά σε Ελληνική πολιτική Εθνική εορτή, αφού όλα σχεδόν τα κόμματα λίγο-πολύ έχουν συμβάλλει σε αυτό, με την βεβαιότητα ότι τις μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει τον τίτλο του πρωταθλητή της πρωταπριλιάς, έχει η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς και των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
