Καθηλώνουν και προκαλούν ρίγη συγκίνησης οι ιστορίες παιδιών και ενήλικων που αν και μεγάλωσαν στο Κέντρο Φιλοξενίας Ανωγείων, «ενσωματώθηκαν» στην πορεία της ζωής τους στην τοπική κοινωνία,τις οποίες κατέγραψε ο τηλεοπτικός φακός της "ΚΡΗΤΗ TV" .
Τα Ανώγεια, αποτέλεσαν και αποτελούν τον σημαντικότερο σταθμό της ζωής τους, ακολουθώντας με πίστη τα ήθη και τα έθιμα των Κρητικών, με τον Χαμπίμπ και Σαμί να μοιράζονται τις χαρές αλλά και τις λύπες, ως μόνιμοι πλέον κάτοικοι που εξασφαλίζουν την επιβίωσή τους, με λίγα μεροκάματα σε καταστήματα, σε αγροτικές καλλιέργειες και σε άλλες εργασίες.
Οι ιστορίες των Χαμπίμπ και Σαμί
Ο λόγος για τον Χαμπίμπ και Σαμί, οι οποίοι διαμένουν τα τελευταία χρόνια στα Ανώγεια, την Πατρίδα της καρδιάς τους.
« …Επαέ μεγάλωσα.Έχω φίλους.Τα Ανώγεια είναι το σπίτι μου. Οι άνθρωποι με αγκάλιασαν », δήλωσε χαρακτηριστικά ο Σαμί, ο οποίος φιλοξενήθηκε τα προηγούμενα χρόνια στο Κέντρο Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων στα Ανώγεια.
Οι δύο νέοι από το Αφγανιστάν, ακολούθησαν τα βήματα των προσφύγων, φιλοξενήθηκαν στη πορεία στο Κέντρο Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων αιτούντων Άσυλο στα Ανώγεια, όπου και παρέμειναν στα Ανώγεια μετά την ενηλικίωση τους. Ενσωματώθηκαν στη τοπική κοινωνία ενώ εξασφαλίζουν λίγα μεροκάματα σε αγροτικές καλλιέργειες, καταστήματα και όχι μόνο, για την επιβίωση τους ενώ εξίσου σημαντική είναι η βοήθεια του παπά Ανδρέα Κεφαλογιάννη προς αυτή τη κατεύθυνση.
Μοιράζονται λύπες και χαρές των συγχωριανών
Ο Χαμπίμπ και ο Σαμί συμμετέχουν σε κοινωνικές εκδηλώσεις αλλά κυρίως μοιράζονται λύπες και χαρές συγχωριανών τους, είτε είναι κηδείες είτε είναι γάμοι, αντίστοιχα.Μαζί στα καλά και στα δύσκολα, όπως μας περιέγραψαν.
Πως πάλεψαν για να φτάσουν στη χώρα μας
Οι δύο νέοι από το Αφγανιστάν αναφέρονται στο σπίτι τους, στα Ανώγεια καθώς και στις δυσάρεστες και συνάμα επικίνδυνες στιγμές που έζησαν ως ανήλικοι, περπατώντας αμέτρητες νύχτες σε δρόμους και χωράφια μέχρι να βρεθούν στην Ελλάδα.
Το πρόσωπο του 24χρονου πλέον Χαμπίμπ είναι γαλήνιο, μετά από πολλές μπόρες και φουρτούνες που έζησε στη ηλικία των 15χρονών και σε ένα ταξίδι που εγκυμονούσε πολλούς κινδύνους με αφετηρία το Ιράν μέχρι να καταλήξει στο Κέντρο Φιλοξενίας ασυνόδευτων Ανηλίκων στα Ανώγεια.
«Ήμουν 14χρονών όταν ξεκίνησα αυτό το ταξίδι, μόνος μου, έχοντας προορισμό την Αγγλία.Μεγάλη ταλαιπωρία, πείνα και δίψα.Ξεκίνησα από το Ιράν, κατευθύνθηκα Τουρκία, όπου φυλακίστηκα για μια βδομάδα. Στη συνέχεια πήγα Μυτιλήνη και Αθήνα, πριν καταλήξω στο Κέντρο Φιλοξενίας στα Ανώγεια, όπου πέρασα πολύ καλά ενώ έμαθα και την Ελληνική γλώσσα» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Χαμπίμπ.
Στη διάρκεια του μακρινού ταξιδιού, ο Χαμπίμπ φοβόταν και είχε άγχος ενώ υπήρξαν στιγμές που κινδύνεψε, εικόνες τις οποίες προσπαθεί να ξεχάσει, μάταια όμως.
"Περπατούσα τις νύχτες μην με πυροβολήσουν"
« Πέρασα βουνά. Περπατούσα τις νύχτες ενώ είχα τον φόβο μην με δουν και με πυροβολήσουν», πρόσθεσε ο ίδιος ο οποίος πλήρωσε τότε 500 δολάρια για να περάσει από την Τουρκία στη Μυτιλήνη.
Ξέφυγαν από τον πόλεμο και επέστρεψαν στα θρανία...
Ενα τηλεφώνημα τους φέρνει πιο κοντά στους μόνους συγγενείς που έχουν
Η θέα που αντικρίζουν δεν αφορά πλέον βομβαρδισμένα τοπία
Ο Σαμί ,στο πλευρό του παπα Αντρέα ,αφηγείται την ιστορία του
Τον Σαμί, τον συναντήσαμε σε ένα καφενείο που βρίσκεται απέναντι από το Κέντρο Φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων στα Ανώγεια.
Η πρώτη του κουβέντα ήταν να μας κεράσει καφέ, κάτι που φανερώνει το «δέσιμο» με τις συνήθειες των Κρητικών, έχοντας στο πλευρό του τον Παπά Ανδρέα.
Στα 5 έχασε τους γονείς του
Σε ηλικία 5 ετών ο Σαμί έχασε τους γονείς του ενώ σε ηλικία 15 χρονών, ξεκίνησε μόνος το ταξίδι Ιράν, Τουρκία, Ελλάδα. Για 5 χρόνια φιλοξενήθηκε στο Κέντρο στα Ανώγεια, όπου έμαθε και την Ελληνική Γλώσσα, με τη ζωή του να κυλά με Ανωγειανούς πλέον ρυθμούς.
Όπως τονίζει ο αντιδήμαρχος Ανωγείων Βασίλης Σμπώκος « Αυτή η «στάση» στα Ανώγεια και στο κύτταρο Πολιτισμού, το Κέντρο Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων, «σημαδεύει» αυτά τα παιδιά για πάντα.Πρόκειται για μια δομή πρότυπο όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη. Αρκετά παιδιά ενσωματώνονται στην τοπική μας κοινωνία, εδώ στα Ανώγεια, όπου ο Άνθρωπος είναι πρώτα και πάνω απ΄όλα».
Ακόμη, και όσοι μεγάλωσαν στο Κέντρο Φιλοξενίας στα Ανώγεια, επιστέφουν μετά από χρόνια με τις οικογένειες τους στα Ανώγεια, είτε για να πουν ένα ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς τους στο προσωπικό του κέντρου ,είτε για διακοπές.
Τα Ανώγεια αποτελούν πυξίδα ζωής και για όσους ανήλικους φιλοξενήθηκαν στο κέντρο και που συνέχισαν τη ζωή τους σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, καθώς αρκετοί νέοι επιστρέφουν είτε για διακοπές είτε για να πουν ένα ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς τους στο προσωπικό για τη μεγάλη αγκαλιά και αγάπη που έδειξαν στο πρόσωπό τους.
Οι συγκλονιστικές στιγμές στο Κέντρο Φιλοξενίας …πολλές, όπως μας λέει η φιλόλογος κ. Κατερίνα Βρέντζου.
Έδωσε στο γιο το όνομα του φύλακα!
Μια από αυτές ήταν η κίνηση μαθητή της, του Ασάντ Χοσεϊνί, ο οποίος παντρεύτηκε και έγινε πατέρας δίνοντας στο γιο του το όνομα του φύλακα του Κέντρου, τον Αιμίλιο, που αγαπούσε ως πατέρα του, θέλοντας έτσι να τιμήσει το πρόσωπο του Αιμίλιου Σκουλά, ο οποίος δεν βρίσκεται πλέον στην ζωή.
Δείτε τις συγκλονιστικές προσωπικές ιστορίες
Ρεπορτάζ: Γεωργία Μακάκη
Φωτογραφίες :Νίκος Χαλκιαδάκης
