Στα άδυτα του Κέντρου Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων αιτούντων Άσυλο στα Ανώγεια βρέθηκε ο τηλεοπτικός φακός της "KΡΗΤΗ TV", καταγράφοντας τη καθημερινότητα και τα συναισθήματα ανηλίκων που έφυγαν από την πατρίδα τους για ένα φωτεινό αύριο, όνειρο όμως που σταμάτησε στη μέση της διαδρομής, πριν καταλήξουν φοβισμένα στο Κέντρο στα Ανώγεια, όπου το προσωπικό απλώνει τη ζεστή αγκαλιά του, παραδίδοντας όχι απλά μαθήματα γλώσσας και Πολιτισμού αλλά κυρίως μαθήματα ζωής.
Το έργο που επιτελείται στο Κέντρο Φιλοξενίας στα Ανώγεια είναι σημαντικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι εκεί βρίσκουν το δικό τους «σπιτικό» μέχρι την ενηλικίωση τους παιδιά που δεν έχουν πιάσει ποτέ στα χέρια τους μολύβι και με την αγκαλιά να έχει την δική της αξία.
Πονεμένα αλλά δεν κλαίνε ποτέ
« Το καθένα έχει το δικό του πόνο. Δεν κλαίνε όμως ποτέ» δηλώνει συγκινημένη η φιλόλογος Κατερίνα Βρέντζου, η οποία μας περιγράφει το μοναδικό δέσιμο μεταξύ προσωπικού και ανήλικων παιδιών αλλά και τη συγκλονιστική εξέλιξη αρκετών παιδιών καθώς γίνονται διερμηνείς και ήδη βρίσκονται στα Κέντρα Υποδοχής και Φιλοξενίας προσφύγων σε Μυτιλήνη, Ειδομένη και όχι μόνο, προσφέροντας με τη σειρά τους υπηρεσίες ζωής.
Πριν από 2 μήνες έφτασαν στο Κέντρο Φιλοξενίας στα Ανώγεια ασυνόδευτα προσφυγόπουλα από Λέσβο και Ειδομένη όπως είχε αποκαλύψει το neakriti.gr. Τα περισσότερα παιδιά είναι ηλικίας 16 ετών και αυτό που ζητούν αγωνιωδώς είναι να βρουν τους γονείς τους ή συγγενικά τους πρόσωπα και να φύγουν για άλλον Ευρωπαϊκό προορισμό.
"Μαζί με τα παιδιά έμαθα και εγώ να γίνομαι Άνθρωπος"
Φτάνουν φοβισμένα και καχύποπτα όμως όταν φωλιάσει η αγάπη στην καρδιά τους, εμπιστεύονται το προσωπικό, το οποίο πλέον αποτελεί την οικογένεια τους.
Όπως αναφέρει η Κατερίνα Βρέντζου φιλόλογος, παιδαγωγός « Τον Ιούλιο του 2000 ξεκίνησε τη λειτουργία το Κέντρο, οπότε έφτασαν τα πρώτα 6 ανήλικα παιδιά από το Αφγανιστάν. Στη πορεία των χρόνων, φιλοξενούμε παιδιά από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, τη Νιγηρία, το Μαρόκο, τη Σομαλία, από Αλγερία και Συρία.
Μαζί με τα παιδιά έμαθα και εγώ να γίνομαι Άνθρωπος. Αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα παραδίδει μαθήματα Ανθρωπιάς σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Μια Ελλάδα που την … «ποδοπατούν» υψώνει κεφάλι, υψώνει ανάστημα. Αυτό κάνουμε και εδώ. Είναι ένα κέντρο για τη δική μας καρδιά, τη δική μας ψυχή. Είναι ένα σπίτι και μια μεγάλη αγκαλιά για τα παιδιά, τα οποία αντιμετωπίζουμε σαν μονάδες. Ο καθένας με το όνομά του, κάτι που βοηθάει τα παιδιά να «κτίσουν» μια καλύτερη ψυχολογία ενώ όταν φτάσει η ώρα να φύγουν από δω, να έχουν περισσότερη αγάπη στη καρδιά τους για να μπορέσουν να συνεχίσουν τη ζωή τους.
Τα παιδιά έρχονται εδώ φοβισμένα και καχύποπτα. Είναι δύσκολο να τα βάλεις και να τα κρατήσεις μέσα στη τάξη. Σε «τσεκάρουν» αν τα αγαπάς και όταν το διαπιστώσουν αυτό, αρχίζουν να σε εμπιστεύονται.
Πρόσφατα, με αποχαιρέτησε ένα παιδί από το Μπαγκλαντές που είχε προορισμό μια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα.
Λόγω της κουλτούρας και επειδή ο εναγκαλισμός είναι ένα δύσκολο «κομμάτι» μου έπιασε το χέρι, μου το έβαλε στο κεφάλι του και μου είπε: «Χάιδεψε με. Εσύ είσαι η μητέρα μου και το δικαιούσαι», ανέφερε μεταξύ άλλων η κ. Βρέντζου.
Στο Κέντρο φιλοξενούνται 25 ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά, ανάμεσά τους αγόρια από την Λέσβο και την Ειδομένη, τα οποία επιθυμούν να βρεθούν σε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα.
Ήδη, έχουν εντοπιστεί συγγενείς ορισμένων παιδιών, περιπτώσεις για τις οποίες έχουν κατατεθεί αιτήματα επανένωσης ενώ την ίδια ώρα ολοένα και αυξάνονται τα αιτήματα φιλοξενίας ασυνόδευτων ανήλικων παιδιών στο Κέντρο.
«Το περασμένο Καλοκαίρι, τα αιτήματα ήταν 4 περίπου/μήνα ενώ το τελευταίο χρονικό διάστημα, τα αιτήματα είναι 15 ανά βδομάδα», ανέφερε στην "ΚΡΗΤΗ TV", η κοινωνική λειτουργός κ. Ιωάννα Κύρου.
Συγκλονιστικό είναι και το γεγονός ότι αρκετά ασυνόδευτα παιδιά πιάνουν το στόχο ζωής , να γίνουν διερμηνείς, προσφέροντας σήμερα τις υπηρεσίες τους στα Κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων στην Ελλάδα.
Ο Γολγοθάς του Χασάν
Τον Γολγοθά που ανεβαίνουν δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες στην Ελλάδα ξαναζεί ο 17χρονος Χασάν από το Πακιστάν, ένα από τα 25 ανήλικα παιδιά που φιλοξενούνται στο Κέντρο Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων αιτούντων Άσυλο στα Ανώγεια.
« Είναι δύσκολα εκεί πάνω. Στεναχωριέμαι που βλέπω αυτές τις εικόνες με τους πρόσφυγες στα σύνορα» επισήμανε μεταξύ άλλων.
Σε ηλικία 14χρονών μαζί με τον ξάδελφο του, χωρίς λεφτά και φαγητό ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι. Με πόνο ψυχής, γυρίζει το χρόνο πίσω. Αναμνήσεις που ακολουθούν τα βήματα των προσφύγων για ένα καλύτερο αύριο.
Μέσω Έβρου βρέθηκε Ελλάδα και με ενδιάμεσους σταθμούς την Αθήνα και το Τυμπάκι, όπου δούλεψε σε θερμοκήπια, πριν καταλήξει στο Κέντρο Φιλοξενίας στα Ανώγεια.
Ταυτόχρονα, ο Χασάν εξασφαλίζει λίγα μεροκάματα και με στόχο να παραμείνει στην Κρήτη, μετά την αποχώρησή του από το επίμαχο Κέντρο.
Η στιγμή του αποχωρισμού...
Η στιγμή πάντως του αποχωρισμού από το Κέντρο επίσης συγκλονιστική, με τα Ανώγεια να αποτελούν πυξίδα ζωής.
« Όταν φτάσει η στιγμή να φύγουν τα παιδιά από το Κέντρο Φιλοξενίας, συνήθως δεν μας αποχαιρετούν, επειδή θέλουν να κρατήσουν «μυστικό» το δύσκολο ταξίδι τους. Δεν μπορούν να μοιραστούν μαζί μας, π.χ. τους ανθρώπους που πλήρωσαν για να πάνε …παρακάτω. Μόνο όταν φτάνουν στο προορισμό τους, μου στέλνουν μήνυμα « Κατερίνα, είμαι καλά. Έφτασα», δήλωσε μεταξύ άλλων η κ. Βρέντζου.
Έρχονται στα Ανώγεια για να πουν ένα "ευχαριστώ"
Παράλληλα, η φιλόλογος αναφέρθηκε και στα 18χρονα αγόρια, τα οποία μόλις εγκατασταθούν σε μια άλλη χώρα και πάρουν άσυλο, η πρώτη τους κίνηση είναι όπως είπε να μεταβούν στην πατρίδα τους για να δουν τους γονείς τους ενώ η δεύτερη κίνηση τους είναι να έρθουν στα Ανώγεια για να πουν ένα "ευχαριστώ"!
Επιπλέον, υπάρχουν και οι περιπτώσεις παιδιών που μεγάλωσαν στο Κέντρο και που στη συνέχεια, δεν ξεκίνησαν το μακρύ ταξίδι για μια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα αλλά «ενσωματώθηκαν» στην τοπική κοινωνία των Ανωγείων, όπου και διαμένουν τα τελευταία χρόνια, με τους κατοίκους να κάνουν λόγο για φιλήσυχους ανθρώπους που βγάζουν τίμια το ψωμί τους, με μεροκάματα σε διάφορα καταστήματα, γεωργικές εργασίες και όχι μόνο.
Εντωμεταξύ, «η Εκκλησία της Κρήτης αγκαλιάζει κάθε Άνθρωπο», όπως δηλώνει ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος όμως από την άλλη εκφράζει τις ανησυχίες του, με φόντο τα πρόσφατα τρομοκρατικά χτυπήματα.
« Σεβόμαστε τους πρόσφυγες. Υπάρχει όμως η ανησυχία μήπως ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους που υποφέρουν υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να υποσκάψουν και να δημιουργήσουν προβλήματα στην χώρα μας ή οπουδήποτε αλλού», δήλωσε μεταξύ άλλων ο σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι πρόκειται για ένα ζήτημα, για το οποίο απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
Ρεπορτάζ: Γεωργία Μακάκη
Φωτογραφίες: Νίκος Χαλκιαδάκης
