Ήταν η περίφημη απάντηση του Ιησού, όταν προσέτρεξαν σ' αυτόν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι υποκριτές, σύροντας μια γυναίκα συλληφθείσα επ' αυτοφώρω μοιχευομένη, λέγοντες:
- Σύμφωνα με το νόμο, ο Μωυσής προσέταξε ημάς να λιθοβολώνται αυτές, εσύ τι λέγεις…
- Όποιος από εσάς είναι αναμάρτητος, πρώτος να ρίξει τον λίθον σε αυτήν, απάντησε ο Ιησούς..
γράφει ο Μαρίνος Παττακός
Αυτή η μοναδική στην ιστορία της ανθρωπότητας σοφή Χριστιανική ρήση, που μεταδίδει το αίσθημα της αυτοκριτικής και της συλλογικής ευθύνης, πιστεύω ότι αναδείχτηκε μεταξύ των άλλων την Τρίτη 22 Μαρτίου στην αίθουσα του Επιμελητηρίου Ηρακλείου, στην εκδήλωση του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, με την ομιλία του καθηγητή εγκληματολογίας Γιάννη Πανούση με τίτλο:
«Διαφθορά. Ο ύπουλος εχθρός της Δημοκρατίας»
Η εξήγηση αποκαλύπτεται αναλύοντας επιγραμματικά τα παρακάτω:
- Η διαφθορά είναι ένα πανάρχαιο κοινωνικό πρόβλημα. Ήταν πάντοτε συνυφασμένη με την εξέλιξη του ανθρώπινου γένους.
- Οι πρωτόπλαστοι έφαγαν τον απαγορευμένο καρπό ελπίζοντας να κερδίσουν κάτι παραπάνω από αυτό που είχαν στον παράδεισο.
- Ο Κρίτωνας προσπαθούσε να πείσει το Σωκράτη να δωροδοκήσει τους φύλακές του για να τον απελευθερώσουν.
- Όταν ο Χριστός ρωτήθηκε αν οι Εβραίοι έπρεπε να πληρώνουν τους φόρους στους Ρωμαίους κατακτητές, τους απάντησε, «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ»'
- Αργότερα ο Ιούδας πρόδωσε το Χριστό με αντάλλαγμα τριάντα αργύρια.
Είναι αλήθεια ότι η διαφθορά εξακολουθεί να υπάρχει έχοντας διανύσει μια μεγάλη ιστορική κοινωνική διαδρομή από τα βάθη των αιώνων, εκδηλούμενη σε ένα μεγάλο φάσμα συμπεριφορών, διαφορετικών από εποχή σε εποχή και από κοινωνία σε άλλη κοινωνία, ανάλογα με την κουλτούρα, τα ήθη, τα έθιμα και τον πολιτισμό των ανθρώπων.
Είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος τον ακριβή ορισμό της διαφθοράς, όμως σύμφωνα με τον μη κυβερνητικό Οργανισμό «Διεθνής Διαφάνεια»,διαφθορά θεωρείται η κατάχρηση δημόσιας εξουσίας για ίδιο όφελος.
Σ' αυτή την κατάχρηση της εξουσίας, συνυπεύθυνοι δεν είναι μόνο οι ασκούντες την εξουσία, αλλά και οι επωφελούμενοι, απλοί πολίτες, κοινωνικές ομάδες, συντεχνίες κ.λ.π.
Η διαφθορά είναι ο εχθρός της διαφάνειας, υπονομεύει τη χρηστή διοίκηση, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη γενικότερα.
Όσοι από τους πολίτες συμμετέχουν σ' αυτήν ποτέ δεν την βλέπουν αρνητικά και θεωρούν διαφθορά μόνο εκείνη που εξελίσσεται μακριά από αυτούς και σίγουρα για όλα τα κακώς κείμενα στη χώρα τους, φταίνε κάποιοι άλλοι.
Στην Ελλάδα, παρά τις διάφορες συζητήσεις και νομοθετικές ρυθμίσεις που θεσπίστηκαν κατά καιρούς για την αντιμετώπιση της διαφθοράς, δεν έχουν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ούτε οι νόμοι, του Συμβουλίου της Ευρώπης, για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, της καταπολέμησης του ρουσφετιού, για το πόθεν έσχες και άλλοι.
Δυστυχώς για τη χώρα μας η διαφθορά δεν αποτελεί περιστασιακό φαινόμενο που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την εφαρμογή κατάλληλων νόμων η με τη θεσμοθέτηση αυστηρών ελεγκτικών μηχανισμών. Είναι φαινόμενο πολιτικοκοινωνικό, αποσπασμένο από τις ανθρώπινες αξίες, δημιούργημα της κοινωνικής τάσης για την επιβίωση και την επικράτηση μεταξύ των ανθρώπων.
Όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν μόνο μέσα από μια ριζική αναγέννηση της ανθρώπινης κοινωνίας, με μια νέα διαφορετική παιδεία σε όλες τις εκφράσεις της, οικογένεια, εκπαίδευση, διακυβέρνηση, μαζική επικοινωνία κ.λ.π.
Μια μεγάλη ανατροπή της πνευματικής και ηθικής αγωγής, σε μια κοινωνία που θα προάγει και θα υπηρετεί την αξιοκρατία και θα διασφαλίζει τη διαφάνεια.
Και επειδή είναι βέβαιο ότι βασική αιτία της χρεοκοπίας που βιώνει η χώρα μας είναι η διαφθορά, διερωτώμαι μήπως πριν από τον καταλογισμό των ευθυνών, κατά την προσήκουσα αναλογία βέβαια, θα έπρεπε οι περισσότεροι Έλληνες να αναλογιστούμε και να πούμε, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω;
