Γραφικά χωριουδάκια, φωτεινά μέρη, μαθήματα μαγειρικής, βόλτες με ζωάκια, αυθεντικοί άνθρωποι. Κάπως έτσι κύλησε η πρώτη ημέρα στη Χερσόνησο! Αφιέρωμα του huffingtonpost.gr στην ευρύτερη περιοχή της Χερσονήσου, ειδομένη κάπως αλλιώτικα, επέλεξαν να αναδείξουν τα ήσυχα αλλά πανέμορφα μέρη.
Η πρώτη ημέρα μας στη Χερσόνησο ξεκίνησε με ένα καλό πρωινό (και με την ηχογραφημένη μαντινάδα του Παναγιώτη φυσικά)! Απαραίτητο για να πάρουμε δυνάμεις! Είχαμε τόσα να δούμε και να κάνουμε!
Πρώτη στάση στο Μινωικό Ανάκτορο των Μαλίων. Εσύ ήξερες ότι είναι το τρίτο σε μέγεθος ανάκτορο της μινωικής Κρήτης; Ήξερες, ακόμη, ότι βρίσκεται σε υπέροχη θέση, δίπλα στη θάλασσα; Ο χώρος έχει πολλά να εξερευνήσεις, γι αυτό και αν θελήσεις λεπτομερή ξενάγηση ίσως θα πρέπει να συμμετέχεις σε κάποιο γκρουπάκι με ξεναγό. Προσωπικά, συγκράτησα ένα σημείο από την περιήγησή μας εκεί. Το σημείο του «εξαγνισμού» της ψυχής.
Συνεχίσαμε με επίσκεψη στο Μοναστήρι Κερά. Μας υποδέχτηκε μια μοναχή και μας είπε την ιστορία που ακολουθεί τη Μονή. Σύμφωνα, λοιπόν, με την παράδοση, η εικόνα της Παναγίας κλάπηκε τρεις φορές από τους Τούρκους και τρεις φορές βρέθηκε πίσω. Η μοναχή, ένας άνθρωπος που εξέπεμπε ψυχική ηρεμία, (μια τέτοια ηρεμία κυριαρχούσε και στο μέρος αυτό) μας μίλησε λίγο για το πόσο ο σύγχρονος άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από τα θεία. Είτε πιστεύεις, είτε όχι, είναι όμορφο να βλέπεις στις μέρες μας ανθρώπους με έντονη πίστη σε κάτι.
Αξίζει να σου πω εδώ όλα όσα μας είπε ο Βαγγέλης, ο οδηγός μας από το Safari Club, στη διαδρομή προς το Μοναστήρι. Ξέρεις, όλα όσα κατέγραφα στο μπλοκάκι μου. Μας είπε, λοιπόν, ότι ο ίδιος και ο Παναγιώτης (με τις μαντινάδες, θυμάσαι) κάθε Μεγάλη Παρασκευή πραγματοποιούν τη διαδρομή Μάλια- Κερά με τα πόδια. Είναι, όπως τον αποκαλούν, ο «δικός μας γολγοθάς». Επίσης, μας ενημέρωσε για τους «σερπιδονίστες». Πρόκειται για μια ομάδα εθελοντών που κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όπου και έχουν αρκετό ελεύθερο χρόνο, πραγματοποιούν ποικίλες δράσεις. Για παράδειγμα, καθαρίζουν τις παραλίες και ξαναχτίζουν τα σπιτάκια στα Μάλια. Είδες τι ωραία πράγματα μαθαίνεις από τους ντόπιους; Σου έχω και άλλα όμως! Η Κρήτη έχει και ωραία μέλια, ανάμεσα στα οποία το πευκόμελο και το χαρουπόμελο. Λογικά, θα γνωρίζεις και ότι το μαχαίρι είναι στην Κρήτη ένδειξη φιλίας και εκτίμησης, καθώς και μέρος της παραδοσιακής στολής! Τέλος, σε ενημερώνω ότι αν είσαι λάτρης του εναλλακτικού/ αθλητικού τουρισμού, υπάρχουν διάφορα μονοπάτια ανάμεσα σε Μάλια- Χερσόνησο για να εξερευνήσεις, με τον ανάλογο καιρό βέβαια. Σε αυτή την περίπτωση, θα σε ενδιαφέρει ιδιαίτερα και το επόμενο post, που θα είναι αφιερωμένο σε αυτού του τύπου τον τουρισμό!
Όταν ακούς για τα Μάλια, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό; Καλοκαίρι και πολυκοσμία, φαντάζομαι. Ε, θα σου πω (και θα σου αποδείξω με φωτογραφίες) ότι τα Μάλια κρύβουν πολύ όμορφα σημεία, αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά. Αν αφιερώσεις λίγο χρόνο για περπάτημα στην παλιά πόλη, θα ξετρυπώσεις ιδιαίτερες γωνιές και γραφικά σπιτάκια... Από αυτά με τις αυλές που δεν συναντούμε συχνά πλέον.
Σου έχω και άλλη ερώτηση! Το χωριό Κράσι το ξέρεις; Υποθέτω θα γνέφεις αρνητικά τώρα! Το χωριό πήρε το όνομά του από την καλή «κράση» που λέμε. Εκεί βρίσκεται ο παλαιότερος πλάτανος της Κρήτης και από τους μεγαλύτερους στον κόσμο, με ηλικία πάνω από 2.000 έτη. Αν θέλεις να τον αγκαλιάσεις (ένστικτα της φύσης είναι αυτά) θα χρειαστείς τουλάχιστον άλλα εννιά άτομα. Κάτω από τον πλάτανο καθόταν ο Νίκος Καζαντζάκης (αυτός και μόνο είναι λόγος για να επισκεφθείς το μέρος) και από το Κράσι είχε καταγωγή η γυναίκα του, Γαλάτεια Αλεξίου. Δεν σου μίλησα, όμως, για τον κυρ Γιάννη! Επισκεφθήκαμε το καφενείο του, το «Καφενείο της Λευκής». Αυθεντικός άνθρωπος με πεντακάθαρα και φωτεινά μάτια, μας κέρασε ρακιές, παξιμάδια, χαρούπια και ελιές.
Έπειτα, η κρητική περιπλάνησή μας εμπλουτίστηκε με το πραγματικά, ιδιαίτερο, χωριό Σφεντύλι. Το χωριουδάκι βυθίζεται, καθώς η στάθμη των νερών του φράγματος Αποσελέμη αυξάνεται. Ένα απίστευτο μέρος με έναν υπέροχο ήλιο να δίνει τέτοιο χρώμα στο όλο σκηνικό που μου είναι δύσκολο να το περιγράψω με λέξεις!
Σειρά έχουν τα αλογάκια. Ιππασία δεν κάναμε τελικά, είδαμε όμως τα άλογα, αλλά και άλλα ζωάκια, στους στάβλους Οδύσσεια στην περιοχή Αβδού και Αρίων στην περιοχή Αγριανά. Χελωνίτσες, κατσικάκια και άλλα πλάσματα της φύσης. Στο Αρίων, την καρδιά μου έκλεψε, το μωράκι της ιδιοκτήτριας! Ένα πανέμορφο κοριτσάκι, πλήρως εξοικειωμένο με τη φύση και τα άλογα! Κάπου ανάμεσα σε αυτά, κάναμε (ακόμη ένα) διάλειμμα για φαγητό στο εστιατόριο Βελάνι.
Προτελευταία στάση της ημέρας, το ενυδρείο Creta Aquarium, ένα από τα καλύτερα ενυδρεία της Ευρώπης! Αφού είδαμε διάφορα ψάρια, μικρά, μεγάλα, όμορφα, άσχημα, με αστείες ή περίεργες ονομασίες και καρχαρίες, πήγαμε και στα παρασκήνια! Ναι ναι! Μάθαμε για τα (πολλά) φίλτρα από τα οποία περνάει το νερό και ανακυκλώνεται, είδαμε αμέτρητα κουμπάκια, μάθαμε ότι δυο φορές την εβδομάδα κατεβαίνουν δύτες για τον καθαρισμό, κολυμπούν ανάμεσα στους καρχαρίες, ο ένας κρατά τσίλιες και άλλα πολλά, τα οποία ομολογώ δεν συγκράτησα.
