Ο Χρήστος Τσουμπλέκας είναι φωτογράφος από το Ηράκλειο που συνεργάζεται με μεγάλες διαφημιστικές εταιρείες στο εξωτερικό, ενώ πρόσφατα φωτογραφίες του χρησιμοποιήθηκαν για την προώθηση του αρώματος Fahrenheit του οίκου Christian Dior. Ασχολείται με τη φωτογραφία εδώ και 25 χρόνια. Μέσα από τους φακούς του παίρνει ιδιαίτερες συναισθηματικές στιγμές και τις μεταφράζει σε τέχνη.
Συνέντευξη στη Μαριεύα Καρκανάκη
Πρόσφατα συνεργάστηκες με τον οίκο του Christian Dior για το ανδρικό άρωμα Fahrenheit. Πως προέκυψε η συνεργασία σας;
Η συνεργασία αυτή επί της ουσίας αφορά την παραχώρηση χρήσης φωτογραφιών μου, στον οίκο Dior, προκειμένου να πλαισιώσουν τις διαφημιστικές καμπάνιες για τα επόμενα 4 χρόνια του κλασσικού ανδρικού αρώματος Fahrenheit. Η Συνεργασία προέκυψε μέσω μιας μεγάλης διαφημιστικής εταιρίας, που εδρεύει στη Γαλλία, και η οποία έχει αναλάβει τις καμπάνιες του οίκου Dior. Κάποιους μήνες πριν λοιπόν, άνθρωποι της διαφημιστικής εταιρίας επικοινώνησαν μαζί μου, δηλώνοντας πως θα τους ενδιέφερε να τους παραχωρήσω ένα συγκεκριμένο σετ φωτογραφιών μου προκειμένου να χρησιμοποιήσουν τις εικόνες για κάποια προσχέδια μιας διαφήμισης για έναν μεγάλο πελάτη τους. Στη συνέχεια μετά από μια εβδομάδα περίπου επικοινώνησαν ξανά μαζί μου και μου ανακοίνωσαν ότι ο πελάτης ενθουσιάστηκε με το σχεδιασμό, και ότι τον ενδιέφερε ένα τετραετές συμβόλαιο για τη χρήση των συγκεκριμένων εικόνων.
Από πού είναι η φωτογραφία της καμπάνιας του Dior;
Η συγκεκριμένη φωτογραφία, όπως και όλες οι άλλες αυτού του σετ, είναι από το νοτιοανατολικότερο άκρο της Κρήτης, τον μαγευτικό Ξερόκαμπο, και μάλιστα χειμώνα. Η λήψη έγινε μήνα Φεβρουάριο, ένα μαγικό πρωινό, του οποίου είχε προηγηθεί μια θυελλώδης νύχτα. Στην περιοχή, υπάρχει μια παλιά αλυκή, που το χειμώνα τα νερά της ενώνονται με τη θάλασσα, δημιουργώντας ένα υπέροχο σκηνικό κατά την ώρα της ανατολής, ιδιαίτερα, όταν τα σύννεφα αντικατοπτρίζονται μέσα στα νερά.
Πώς επιλέχθηκε η τελική πρόταση για την προώθηση του αρώματος και πως έφτασε μέχρι τα μάτια αυτών που την επέλεξαν (μέσω διαφημιστικής, κ.α.);
Η εικόνα έφτασε προφανώς στα μάτια εκείνων που την επέλεξαν, μέσω του διαδικτύου, πιθανότατα μέσω του site μου ή κάποιου αλλού site φωτογραφικού περιεχομένου που την είχα αναρτήσει. Αυτό βέβαια, το να επιλέξουν την εικόνα μου ανάμεσα σε τόσα εκατομμύρια εντυπωσιακές εικόνες από διαφορά μέρη του πλανήτη οι οποίες κατακλύζουν το διαδίκτυο, σημαίνει πολλά, τόσο για μένα όσο και για τον τόπο μας.
Όπως μου εξήγησαν από την εταιρία, εκείνο που τους τράβηξε στις συγκεκριμένες εικόνες και στην τελική επιλογή, ήταν η αίσθηση της καθαρότητας, και της διαφάνειας, καθώς και η δροσιά και η υποβλητικότητα τους, χαρακτηριστικά τα οποία προσδίδουν και στο άρωμα. Αυτό σε συνδυασμό με τον επανασχεδιασμό του γνωστού κοκκινωπού μπουκαλιού του αρώματος, το οποίο απέκτησε νέα χρωματική μορφή, με τόνους όχι μόνο θερμούς αλλά και πιο διάφανους και δροσερούς.
Τι σημαίνει μια τέτοια συνεργασία; Ανοίγει ο δρόμος για «διεθνείς» συνεργασίες;
Σίγουρα μια τέτοια συνεργασία σημαίνει για μένα πολλά, και πρώτα από όλα μια καταξίωση της δουλειάς μου. Σε κάθε περίπτωση είμαι σε επαφή με διαφημιστικές εταιρίες, του εξωτερικού, και με την εταιρία φυσικά η οποία έκανε την καμπάνια του Dior. Από κει και πέρα, το αν θα οδηγήσει σε άλλες συνεργασίες αντίστοιχες, είναι αρκετά πιθανό.
Έχεις κάνει άλλες συνεργασίες με το εξωτερικό ή με μεγάλα brands;
Πρόσφατα συνεργάστηκα με τον γνωστό γαλλικό εκδοτικό οίκο Charles Corlet για το εξώφυλλο του το τελευταίου μυθιστορήματος του Jean Calbrix "Mon Cadavre s' enroue en Rouen".
Πότε κατάλαβες ότι ήθελες να ασχοληθείς με την τέχνη της Φωτογραφίας;
Με τη φωτογραφία, ξεκίνησα να ασχολούμαι πολύ πριν την εισβολή του ίντερνετ και της ψηφιακής τεχνολογίας, σχεδόν 25 χρόνια πριν. Ήμουν ακόμη μαθητής γυμνασίου, όταν αγόρασα μια αναλογική φωτογραφική μηχανή σοβιετικής κατασκευής, χρησιμοποιώντας όλες μου τις οικονομίες από το χαρτζιλίκι μου. Το «μικρόβιο» δεν άργησε να ριζώσει, και πολύ σύντομα, είχα στήσει και σκοτεινό θάλαμο, όπου περνούσα ατέλειωτες εμφανίζοντας και τυπώνοντας τα ασπρόμαυρα φιλμάκια μου. Από τότε… ασχολούμαι σχεδόν ακατάπαυστα. Στη συνέχεια, οι γονείς μου βλέποντας το πάθος μου για τη φωτογραφία, με παρότρυναν να σπουδάσω σε κάποια σχετική σχολή, οπότε και βρέθηκα σε μία από τις καλύτερες σχολές φωτογραφίας εκείνης της εποχής στην Ελλάδα. Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να βρεθώ δίπλα σε σημαντικούς δασκάλους, και να έχω πρόσβαση σε μια πληθώρα μέσων να πειραματιστώ και να διευρύνω τους φωτογραφικούς μου ορίζοντες.
Από που αντλείς την έμπνευσή σου;
Πηγές έμπνευσης είναι τόσο τα καθημερινά μικρά πράγματα, όπως ένα χαμόγελο ενός ανθρώπου στο δρόμο, όσο και η ομορφιά που μας περιβάλει - ως φυσικό γεωγραφικό χώρο εννοώ. Δεν μπορώ να πω ότι εμπνέομαι από κάτι συγκεκριμένο. Μπορεί να είναι ένα όμορφο ζευγάρι σε έναν γάμο, που θα κληθώ να φωτογραφήσω, η ακόμη και ένα τοπίο του υπέροχου τόπου μας, που θα μου αγγίξει τις χορδές ώστε να μετατραπούν τα συναισθήματά μου σε εικόνες. Έχω μάθει να ζω βλέποντας παντού γύρω μου εικόνες. Απλά κάποιες φορές σηκώνω τη φωτογραφική μηχανή, τις απαθανατίζω, και τις κάνω φωτογραφίες.
Ποια θέματα προσεγγίζεις με τον φακό σου και ποια σε αφήνουν αδιάφορο;
Στην πραγματικότητα τίποτα δε με αφήνει αδιάφορο. Όμως σίγουρα μπορώ να πω ότι ανθρωποκεντρικά θέματα μου προκαλούν περισσότερο το ενδιαφέρον να ασχοληθώ μαζί τους.
Ποια είναι τα μαγικά συστατικά που συντελούν στη δημιουργία μιας καλλιτεχνικής φωτογραφίας;
Χωρίς να αποδέχομαι πλήρως τον όρο μαγικό συστατικό, πιστεύω ότι τόσο η καλλιτεχνική και η τεχνική αρτιότητα αλλά κυρίως το συναίσθημα του φωτογράφου, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά τα οποία πρέπει διέπουν οποιαδήποτε φωτογραφία προκειμένου να μπορείς να τη χαρακτηρίσεις πετυχημένη.
Αν σου έδιναν τη δυνατότητα, ποιο είναι το πιο πρωτοποριακό φωτογραφικό project που θα επιχειρούσες;
Δεν αναζητώ πρωτοποριακά πρότζεκτ. Αναζητώ φωτογραφίες με έντονο συναίσθημα. Ζούμε σε μια εποχή που γενικά όλοι κυνηγάμε το πιο πρωτότυπο, το πρωτοποριακό το πιο ξεχωριστό, το πιο ευφάνταστο και κάπου εκεί χάνουμε το συναίσθημα. Αυτό που θα ήθελα απλά είναι, να μπορώ να κρατήσω συναισθηματικά αγνή τη ματιά μου, όπως τότε που πρώτο έπιασα φωτογραφική μηχανή, και να δημιουργώ εικόνες όπου ο θεατής θα μπορεί να τις απολαμβάνει βλέποντάς τις, όσο εγώ απολαμβάνω τη στιγμή του κλικ.
