«Φτάσε όπου δεν μπορείς, παιδί μου. Μην ντραπείς, αν έπαιξες καλά και έχασες. Να ντραπείς αν έπαιξες κακά και έχασες»!
Αυτό το σύνθημα, στο πνεύμα του Νίκου Καζαντζάκη, έχει δημιουργήσει ο γνωστός παράγοντας του Εργοτέλη Παύλος Ροδίτης, θέλοντας να προωθηθεί στα γήπεδα ποδοσφαίρου, για την προάσπιση του «ευ αγωνίζεσθαι». Η απήχηση του στο διαδίκτυο είναι φανερή, και ήδη στον Εργοτέλη ετοιμάζουν μια μεγάλη πινακίδα που θα αναρτηθεί στο ιστορικό Μαρτινέγκο, κάτω δηλαδή από τον τάφο του μεγάλου κρητικού άνδρα του πνεύματος!
«Αυτό το δίδαγμα του Εργοτέλη, να γίνει μεγάλη ταμπέλα σε όλα τα γήπεδα, να τη βλέπουν αθλητές, φίλαθλοι και παράγοντες, μήπως αλλάξουν συμπεριφορά», σημειώνει ο έμπειρος παράγοντας, τονίζοντας: «Το ποδόσφαιρο είναι παιγνίδι. Κοινοποιήστε το. Βοηθείστε το όνειρο μου να γίνει πραγματικότητα»!
Η φράση «Φτάσε όπου δεν μπορείς, παιδί μου», που ανήκει στον Νίκο Καζαντζάκη είναι η πασίγνωστη από τον πρόλογο του στο βιβλίο «Αναφορά στον Γκρέκο», όπου υπάρχει ο διάλογος του παππού με τον εγγονό, να του ζητάει δυνατές προσταγές στον ύπνο του. Να ένα μικρό δείγμα:
«-Παππού, φώναξα τώρα πιο δυνατά, δώσ'μου μια πιο δύσκολη, πιο κρητικιά προσταγή.
Κι ολομεμιάς, ως να το πω, μια φλόγα σούριξε ξεσκίζοντας τον αέρα, αφανίστηκε από τα μάτια μου ο αδάμαστος πρόγονος με τις περιπλεμένες θυμαρόριζες στα μαλλιά του κι απόμεινε στην κορφή του Σινά μια φωνή όρθια, γεμάτη προσταγή, κι ο αέρας έτρεμε:
-Φτάσε όπου δεν μπορείς!
Πετάχτηκα τρομαγμένος από τον ύπνο, είχε πια ξημερώσει. Σηκώθηκα, ζύγωσα στο παράθυρο, βγήκα στο μπαλκόνι με την καρπισμένη κληματαριά. Η βροχή είχε τώρα κοπάσει, έλαμπαν οι πέτρες, γελούσαν, τα φύλλα των δέντρων ήταν φορτωμένα δάκρυα.
-Φτάσε όπου δεν μπορείς!
Ήταν η φωνή σου, κανένας άλλος στον κόσμο δεν μπορούσε έναν τέτοιο αρσενικό λόγο να ξεστομίσει, μονάχα εσύ, Παππού ανεχόρταγε! Δεν είσαι εσύ ο αρχηγός ο απροσκύνητος, ο ανέλπιδος, της στρατευόμενης γενιάς μου; Δεν είμαστε εμείς οι λαβωμένοι, οι πεινασμένοι, οι μπουμπουνοκέφαλοι, οι σιδεροκέφαλοι, που αφήσαμε πίσω μας την καλοπέραση και τη βεβαιότητα και πας εσύ μπροστά και κάνουμε γιουρούσι να σπάσουμε τα σύνορα;…»
