Σε κρίσιμη καμπή εισέρχονται οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Αθήνας και δανειστών, καθώς στόχος είναι να φθάσουν οι δύο πλευρές σε μία πρώτη συμφωνία επί των πολιτικών που θα εφαρμοστούν μέχρι το τέλος της εβδομάδας ή το πολύ στις αρχές της επόμενης. Ωστόσο, η κατάσταση μόνον εύκολη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού αρμόδια στελέχη αναφέρουν ότι είναι στο χέρι της κυβέρνησης το πότε και πως θα επιτευχθεί η συμφωνία, σημειώνοντας ότι η τρόικα δεν έχει καμία διάθεση οπισθοχώρησης από τις θέσεις της.
Όπως αναφέρουν στελέχη με γνώση των συζητήσεων, τα δεδομένα που έχουν οι δύο διαπραγματευτικές ομάδες είναι δύο: Πρώτον, πρέπει να καταλήξουν σε μία συμφωνία. Δεύτερον, πρέπει να συμφωνήσουν στα 9/10 των ανοικτών θεμάτων.
Τα ίδια στελέχη εκτιμούν, δε, ότι είναι πολύ πιθανό να ικανοποιηθούν οι παραπάνω όροι που τους έχουν τεθεί πριν από το Πάσχα των Καθολικών (27 Μαρτίου) και τη δεδομένη διακοπή των διαβουλεύσεων από τις 25 έως τις 30 του μήνα (λόγω του Πάσχα). Πάντως, άλλα στελέχη με γνώση των συζητήσεων υποστηρίζουν ότι οι επικεφαλής των θεσμών θα επιστρέψουν πιθανότατα μετά το Πάσχα των Καθολικών για να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις, σηματοδοτώντας ότι δύσκολα θα επέλθει συμφωνία τις επόμενες ημέρες.
Ωστόσο, για τα μεγάλα ζητήματα του ελέγχου όπως το ασφαλιστικό, το φορολογικό, το νέο ταμείο αποκρατικοποιήσεων και τα «κόκκινα» δάνεια, στο οικονομικό επιτελείο επικρατεί αισιοδοξία ότι κυβέρνηση και θεσμοί μπορούν να καταλήξουν σε συμφωνία για τα μέτρα και τις πολιτικές που θα εφαρμοστούν, ώστε μετά το Πάσχα των Καθολικών να γίνει η συγγραφή των νομικών κειμένων που θα πρέπει να περάσουν από το ελληνικό κοινοβούλιο, αλλά και της επικαιροποίησης του Μνημονίου.
Στην παρούσα φάση, αρμόδιοι παράγοντες αναφέρουν ότι το μεγαλύτερο, ίσως, αγκάθι στις διαβουλεύσεις είναι το θέμα των «κόκκινων» δανείων (σήμερα υπάρχει σχετική συνάντηση). Το οικονομικό επιτελείο επιδιώκει να επιτύχει κάποιες εξαιρέσεις στις πωλήσεις δανείων, καθώς και τη σταδιακή τους πώληση σε βάθος χρόνων. Από την άλλη πλευρά, οι δανειστές δεν συμφωνούν με αυτό το μοντέλο, ενώ ταυτόχρονα ζητούν και την πώληση των «πράσινων» δανείων. Δηλαδή, αυτών που εξυπηρετούνται κανονικά, διότι στις σημερινές τιμές δεν βελτιώνεται η οικονομική θέση των τραπεζών αν πωλούνται μόνο τα «κόκκινα» δάνεια.
Σε ό,τι αφορά στο δημοσιονομικό κενό έως το 2018, αν και Ευρωζώνη και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) δεν έχουν καταλήξει σε κοινή εκτίμηση του μεγέθους του, έχουν συμφωνήσει σε μία ενδεικτική αποτύπωσή του ώστε να μπορέσουν να συνεχιστούν οι συζητήσεις. Στο πλαίσιο αυτό, η Αθήνα καλείται να εντοπίσει παρεμβάσεις ύψους 3% του ΑΕΠ (περί τα 5,5 δις ευρώ) εκ των οποίων:
- Το 1% του ΑΕΠ (ή περίπου 1,8 δις ευρώ) θα προέλθει από το ασφαλιστικό. Πρόκειται για τον γνωστό στόχο που είχε τεθεί από το Μνημόνιο και αφορά στην περίοδο 2015 - 2018. Οι διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών παραμένουν.
- Το 1% του ΑΕΠ (περίπου 1,9 δις ευρώ) από τις αλλαγές στη φορολογία. Από την εισφορά αλληλεγγύης θα προέλθουν 900 εκατ. ευρώ (θα ισχύσει η πρόταση της κυβέρνηση για ξεχωριστή κλίμακα με ανώτατο συντελεστή 10%). Από τη φορολόγηση των εισοδημάτων από ενοίκια αναμένονται έσοδα 150 εκατ. ευρώ. Όπως όλα δείχνουν προχωράει η αύξηση των συντελεστών όπως είχε συμφωνηθεί (από το 11% στο 15% για εισοδήματα έως 12.000 ευρώ και από το 33% στο 35% για τα υψηλότερα εισοδήματα).
Από τις αλλαγές στη φορολογία εισοδήματος, θα πρέπει να εξευρεθούν επιπλέον έσοδα περίπου 900 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό μπορεί να προέλθει από την πρόταση της τρόικας (μείωση αφορολόγητου ορίου και επιβάρυνση κυρίως των εισοδημάτων μεταξύ 22.000 και 25.000 ευρώ). Η κυβέρνηση κατέθεσε αντιπρόταση η οποία δεν προβλέπει μείωση του αφορολόγητου ορίου, αλλά εντάσσει στην κλίμακα των μισθωτών και συνταξιούχων τους αγρότες. Με αυτό τον τρόπο διευρύνεται η φορολογική βάση, ενώ παράλληλα ρίχνει το βάρος στα εισοδήματα των 25-30.000 ευρώ και άνω.
Η διαφορά είναι ότι η ελληνική πρόταση υπολογίζεται πως φέρνει επιπλέον έσοδα 600-650 εκατ. ευρώ. Οπότε Αθήνα και δανειστές αναζητούν τώρα τον τρόπο με τον οποίο θα γεφυρωθεί η απόκλιση των 250-300 εκατ. ευρώ μεταξύ των δύο προτάσεων.
- Το 1% του ΑΕΠ (περίπου 1,8 δις ευρώ) από άλλες «μη παραμετρικές» παρεμβάσεις. Σε αυτές περιλαμβάνονται και τα μέτρα που έχουν συμφωνηθεί αλλά έως τώρα δεν έχουν εφαρμοστεί, όπως οι περικοπές στις αμυντικές δαπάνες, η φορολόγηση των VLT's κλπ. Ωστόσο, ακόμα κι αν εφαρμοστούν τα μέτρα αυτά, απομένει ένα κενό της τάξης του 0,5-0,7% του ΑΕΠ που θα πρέπει να καλυφθεί με μέτρα, τα οποία προς το παρόν παραμένουν άγνωστα.
Πηγή: kathimerini.gr
